.JPG)
«ΣΕΞ, ΨΕΜΑΤΑ & ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ»
18 Μαρτίου 2010
Ο τίτλος της γνωστής ταινίας του Στήβεν Σόντεμπεργκ, ταιριάζει γάντι στα όσα συμβαίνουν στον Δήμο Νίκαιας.
Στις 16 Μάρτη, ο κος Δήμαρχος κάλεσε τους εργαζόμενους για να τους ενημερώσει σχετικά με την αδυναμία καταβολής του μισθού των μονίμων υπαλλήλων. Απευθυνόμενος στους περίπου 60 εργαζόμενους που παραβρέθηκαν, αφού ενημέρωσε για το οτι τα έσοδα του Δήμου, υπολείπονται κατά πολύ από τις ανάγκες της μισθοδοσίας, μας διευκρίνισε οτι παρά το ότι χρησιμοποιεί για μισθοδοσία όλα τα κονδύλια (ΚΑΠ, ΣΑΤΑ, ανταποδοτικά, χρήματα σχολείων, πρόγραμμα «Θησέας» κλπ) τώρα φτάσαμε στο όριό μας και δεν υπάρχει πια ούτε ένα ευρώ για να πληρώσει μισθούς. Εξήγησε μάλιστα οτι «είμαστε μέσα» πάνω από 1.000.000 ευρώ οπότε είναι αδύνατη κάθε πληρωμή γιατί απλά δεν υπάρχουν χρήματα. Το ίδιο επανέλαβε και την επόμενη μέρα στον υφυπουργό κο Γεώργιο Ντόλιο. Δεν υπάρχουν χρήματα. Ομολόγησε μάλιστα στον υφυπουργό πως χρησιμοποιεί όλα τα έσοδα του Δήμου για μισθοδοσία αλλά τώρα δεν υπάρχουν καθόλου χρήματα. Αν ήταν απλά ένα μέσο πίεσης προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, θα το θεωρούσαμε θεμιτό. Το ίδιο όμως είπε και την προηγούμενη στους εργαζόμενους. Μετά την συνάντηση με τον κο Ντόλιο, ως εκ θαύματος βρέθηκαν τα χρήματα της μισθοδοσίας μας. Αυτά που δεν υπήρχαν. Αυτά τα ΨΕΜΑΤΑ, τα υπερασπίστηκαν και οι συνάδελφοι της Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας στη Συνέλευση του Συλλόγου μας στις 18 Μάρτη. ΨΕΜΑΤΑ – ΨΕΜΑΤΑ – ΨΕΜΑΤΑ. «Δεν μπορούσε να τα πειράξει γιατί ήταν από άλλο κωδικό» έλεγαν. Μα μας δουλεύουν; Αφού ο ίδιος ο Δήμαρχος ομολόγησε στον υφυπουργό ότι χρησιμοποιεί όλα τα κονδύλια για μισθούς εδώ και χρόνια, τώρα τους έπιασε «κόψιμο» και δεν μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν; Ο ίδιος δεν μας είπε στις 16 πως δεν υπάρχουν ούτε από άλλους πόρους;
Η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα μοίρασε στη Συνέλευσή μας μια ανακοίνωση. Σε αυτήν τα ΨΕΜΑΤΑ συνεχίστηκαν. Παρουσίασαν ως επιτυχία της κινητοποίησης τα εξής: την άμεση απόδοση των ΚΑΠ και της ΣΑΤΑ. Αυτό είναι ψέμα γιατί αυτά θα καταβληθούν όπως και στους άλλους Δήμους. Έγραψαν επίσης πως ο υφυπουργός υποσχέθηκε πάγωμα των τοκοχρεολυσίων. ΨΕΜΑ επίσης. Ο κος Ντόλιος είπε ότι δεν συστήνει κάτι τέτοιο καθώς τα ποσά αυτά θα αυξήσουν το βάρος μελλοντικών δόσεων, αλλά αν αυτό θέλει ο Δήμαρχος, «θα τον φέρει σε επαφή με τον Πρόεδρο του Ταμείου Παρακαταθηκών & Δανείων» άμεσα, ώστε να γίνει διακανονισμός με αυτόν. Καμία άλλη υπόσχεση δεν δόθηκε. Επίσης, παρουσιάστηκε ως αποτέλεσμα η «εξέταση της χρηματοδότησης της μισθοδοσίας των ΑΜΕΑ που μονιμοποιήθηκαν με το Π.Δ. 164». Αυτό είναι μια μετάφραση των λεγομένων του Διευθυντή του Υπουργείου, «τραβηγμένη από τα μαλιά». Αυτό που ειπώθηκε στην πραγματικότητα, ήταν μια απάντηση στο αίτημα του Δήμου για χρηματοδότηση των μονιμοποιηθέντων με το ΠΔ 164. Μας ενημέρωσαν λοιπόν πως ο Δήμος μας χρηματοδοτείται με περίπου 400.000 ευρώ επιπλέον για τους του Π.Δ.164 που απασχολούνται σε κοινωνικές υπηρεσίες, δηλαδή σχολικούς φύλακες και ΑΜΕΑ. Όταν ο Δήμαρχος ανταπάντησε πως δεν χρηματοδοτείται η μισθοδοσία των ΑΜΕΑ, ο δντης απάντησε πως θα εξεταστεί αυτό αν είναι όντως έτσι.
Ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα τέθηκε σχετικά με την αναγκαιότητα μονιμοποίησης των περίπου 330 συναδέλφων που τακτοποιήθηκαν με το ΠΔ 164. Ο υφυπουργός προσπαθώντας να καταλάβει πως διογκώθηκε το οικονομικό πρόβλημα, ρώτησε: «τους χρειαζόσουν τόσους υπαλλήλους Δήμαρχε;», ξεκαθαρίζοντας παράλληλα ότι δεν τίθεται κανένα ζήτημα για την δουλειά τους ή τον μισθό τους. Ο «κομμουνιστής» κος Μπενετάτος όμως, αντί να απαντήσει ευθαρσώς ΝΑΙ, κόβοντας κάθε συζήτηση για το προσωπικό, είπε: «δεν θα απαντήσω εγώ για τον αν χρειάζονταν αυτοί οι εργαζόμενοι στον Δήμο. Εγώ δεν έκανα προσλήψεις. Τους βρήκα». ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ. Ευτυχώς την παρτίδα έσωσαν οι εργαζόμενοι. Από τους παρευρισκομένους, ο Τάσος Πανταζίδης (με δική του πρωτοβουλία συμμετέχων) δήλωσε πως δεν δεχόμαστε καμία συζήτηση για το καθεστώς των εργαζόμενων, οι εργαζόμενοι είναι απαραίτητοι στον Δήμο, προσφέρουν απαραίτητες υπηρεσίες στους πολίτες και (επειδή ο κος Ντόλιος ρώτησε αν οι 1000 εργαζόμενοι είναι πολλοί για τη Νίκαια) παρά το μέγεθος του Δήμου, απασχολούμε περίπου τον ίδιο αριθμό υπαλλήλων με όμορους πολύ μικρότερους Δήμους παρά το ότι έχουμε μεγαλύτερες ανάγκες. Προς τιμή της, η συναδέλφισσα Τασούλα Μιχαηλίδου (επελέγη από τον Δήμαρχο να συμμετάσχει στη συνάντηση), παρενέβη επίσης (σε αντίθεση με τον «σύντροφο» Μπενετάτο) και στο ερώτημα του υφυπουργού απάντησε «βεβαίως τους χρειαζόμασταν. Χρειαζόμαστε κι άλλους». Ο κος Μπενετάτος όμως, για μια ακόμα φορά, αντί να αντιμετωπίσει τους εργαζόμενους ως πλούτο για την πόλη, τους αντιμετώπισε ως βάρος. Το ίδιο υπονοεί στις ομιλίες του προς εμάς, το ίδιο λέει στις Λαϊκές και σε συγκεντρώσεις.
Ο υφυπουργός, απέρριψε τις προτάσεις του Δημάρχου για παραγραφή των δανείων, απόδοση των παρακρατηθέντων κλπ. Για το αόριστο των «υποσχέσεων» του υφυπουργού, απόδειξη είναι και οι ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ του 902 που μετέδωσε τις δηλώσεις του κου Μπενετάτου έξω από το γραφείο του υπουργού.
Η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα, στην ανακοίνωσή της λέει επίσης πως η πλειοψηφία του ΔΣ του Συλλόγου μας «άλλαξαν το πλαίσιο διεκδίκησης» «μόλις διαφάνηκε η πρόθεση αποδοχής των αιτημάτων από τη Διοίκηση» !!!!!!!!! Μας δουλεύουν και πάλι. Δεν άκουσαν άραγε τον σύντροφό τους Δήμαρχο που δήλωσε σε όλους μας δυο μέρες πριν πως δεν υπάρχει θέμα υπαναχώρησης στο κόψιμο των ημερομισθίων της επίσχεσης και πως η δικηγόρος των αορίστου κακώς δέσμευσε τα χρήματα που τους είχαν επιδικάσει τα δικαστήρια; Δεν άκουσαν, δεν κατάλαβαν ή δεν θέλουν να καταλάβουν; Όσο για το οτι «χαιρετίζουν τη συμμετοχή των συναδέλφων από όλο το πολιτικό φάσμα», να είναι σίγουροι ότι το λοιπό «πολιτικό φάσμα» καταδικάζει τις πρακτικές του Δημάρχου. Συμμετείχαμε στην παράσταση στον υφυπουργό (όχι δα και «κινητοποίηση») μόνο και μόνο για να μπορούμε να διασταυρώσουμε την αλήθεια και να καταγγέλλουμε –όπως τώρα- τα ΨΕΜΑΤΑ.
Τέλος να αναφερθούμε και στις προθέσεις του Υπουργείου. Ο υφυπουργός ξεκαθάρισε πως το οικονομικό πρόβλημα του Δήμου Νίκαιας «είναι θέμα αριθμητικής». Μας τόνισαν πως μία από τις βάσεις του προβλήματος είναι τα λίγα ίδια έσοδα και το ότι βασιζόμαστε κατά περίπου 75% στην κρατική χρηματοδότηση, ενώ ο μέσος όρος στη χώρα είναι το 45%. Έδωσαν δηλαδή το μήνυμα πως πρέπει να μην υπολογίζουμε για πολύ στο κράτος. Ο Δήμος μας όντως έχει αποδειχθεί ανίκανος στο να μειώσει δραστικά τα περιττά έξοδα και να αυξήσει τα έσοδα χωρίς να πλήξει τους πολίτες. Η λύση όμως δεν μπορεί να δοθεί χωρίς άμεση και δραστική θεσμική παρέμβαση της πολιτείας. Το πρόβλημα του Δήμου μας δεν είναι μόνο η αναξιοπιστία του Δημάρχου, η εχθρότητα που έχει επιδείξει στους εργαζόμενους, η απαξίωση των υπηρεσιακών παραγόντων, οι διοικητικές παρατυπίες, οι εκδικητικές μετακινήσεις και διώξεις εργαζομένων και όλα τα άλλα που βιώνουμε εδώ και επτά χρόνια. Ευθύνες έχουν και οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που ανέχθηκαν, συντήρησαν και ενίσχυσαν την κακή λειτουργία και που δεν «έβαλαν στη θέση τους» τους παράτυπους ή παράνομους.
Συνάδελφοι, ζούμε το δράμα της προεκλογικής περιόδου. Δυστυχώς για μας, το Νοέμβρη έχουμε Δημοτικές εκλογές και ένα μέρος της προεκλογικής αντιπαράθεσης μεταφέρεται στα συνδικαλιστικά μας, καθώς πολλοί παίζουν και αυτό το χαρτί, μεταφέροντάς μας ψέματα ή μισές αλήθειες, προερχόμενοι από όλες τις πλευρές. Πρέπει να απαλλαγούμε από αυτές τις λογικές. Τα προβλήματα των εργαζόμενων, συνταξιούχων, ανέργων, σπουδαζόντων, είναι κοινά. Οι κυβερνώντες σε Ελλάδα και Ευρώπη, έχουν βάλει στόχο την αφαίμαξή μας. Μας κλέβουν κατακτήσεις δεκαετιών με πρόσχημα την κρίση. Μας αντιμετωπίζουν ως πλούσιους και τεμπέληδες χωρίς να ενοχλούν την πάμπλουτη Εκκλησία, τους Βιομήχανους, τους Τραπεζίτες, τους Εφοπλιστές, τις ΠΑΕ και όλους όσους πλούτιζαν τόσα χρόνια εις βάρος μας. Ενωμένοι πρέπει να αγωνιστούμε για τα δίκαιά μας. Η κρίση είναι δική τους και όχι δική μας. Ας βρούνε τα κλεμμένα, τα κρυμμένα και τα χαρισμένα, τις μίζες και τα «δώρα» και μετά να μας ζητήσουν «θυσίες». Αφού δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη τους, γιατί να μοιραστούμε τις ζημιές τους;
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ – ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.
ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ, ΑΠΟΜΟΝΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ & ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΠΑΣΤΕΣ.
Υ.Γ.: Δεν αναφέρθηκε τίποτα για το πρώτο μέρος του τίτλου του κειμένου, το ΣΕΞ. Ίσως μπορεί να συνδεθεί (ίσως λέμε) με τις προθέσεις της Κυβέρνησης του Γ.Α.Π. και της Διοίκησης Μπενετάτου.
Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010
Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010
ΣΑΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ
ΣΑΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ
Κύριε ΔΗΜΑΡΧΕ, ΑΠΟΔΕΙΞΤΕ ΕΜΠΡΑΚΤΑ
ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ «ΦΙΛΕΡΓΑΤΙΚΟΣ»
Η τριπλή επιτήρηση / οικονομικός έλεγχος από Ecofin – ΕΚΤ – ΔΝΤ, «επιβάλει» κατά το επόμενο διάστημα στις κυβερνήσεις, ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ στον Δημόσιο Τομέα. Η Ρουμανία «εξαναγκάστηκε» πριν από δυο εβδομάδες να ανακοινώσει την απόλυση 3.000 δημοσίων υπαλλήλων (από τους 100.000 που θα απολυθούν κατά την επόμενη διετία) προκειμένου να πάρει από το ΔΝΤ, δάνειο 2,5 δις ευρώ.
Για την Ελλάδα προβλέπεται μείωση κατά 10% του αριθμού των υπηρετούντων στο Δημόσιο. Στο πνεύμα αυτό ήταν και οι γνωστές δηλώσεις Πάγκαλου σχετικά με την άρση της μονιμότητας. Πρώτο θύμα θα είναι οι εργαζόμενοι των Δημοτικών επιχειρήσεων και των Νομικών Προσώπων (Νοσοκομεία, διάφοροι Δημόσιοι Φορείς, Νομικά Πρόσωπα Δήμων) με αφετηρία τις συνενώσεις ή καταργήσεις που θα επιβάλουν με όχημα τον «Καλλικράτη».
Οι εργαζόμενοι έχουν γίνει στόχος Κυβέρνησης – Ε.Ε.. Εμείς έχουμε ηθική και ταξική υποχρέωση να προστατεύσουμε και να στηρίξουμε τους συναδέλφους μας.
Κύριε Δήμαρχε, ισχυρίζεστε ότι είστε υπερασπιστής των Εργαζόμενων, ενάντια στα σχέδια των Κυβερνώντων.
Η πρόκληση είναι μπροστά σας: Προβείτε άμεσα στη μετάταξη των εργαζόμενων των Νομικών Προσώπων του Δήμου μας, στον Δήμο, ώστε να τους προστατέψετε από μελλοντικό κίνδυνο που θα απειλεί τη δουλειά και το μισθό τους. Μην κωλυσιεργείτε. Ενημερώστε τους εργαζόμενους και υπογράψτε τις αιτήσεις τους για μετάταξη.
Κε Μπενετάτε: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
15/3/2010
Κύριε ΔΗΜΑΡΧΕ, ΑΠΟΔΕΙΞΤΕ ΕΜΠΡΑΚΤΑ
ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ «ΦΙΛΕΡΓΑΤΙΚΟΣ»
Η τριπλή επιτήρηση / οικονομικός έλεγχος από Ecofin – ΕΚΤ – ΔΝΤ, «επιβάλει» κατά το επόμενο διάστημα στις κυβερνήσεις, ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ στον Δημόσιο Τομέα. Η Ρουμανία «εξαναγκάστηκε» πριν από δυο εβδομάδες να ανακοινώσει την απόλυση 3.000 δημοσίων υπαλλήλων (από τους 100.000 που θα απολυθούν κατά την επόμενη διετία) προκειμένου να πάρει από το ΔΝΤ, δάνειο 2,5 δις ευρώ.
Για την Ελλάδα προβλέπεται μείωση κατά 10% του αριθμού των υπηρετούντων στο Δημόσιο. Στο πνεύμα αυτό ήταν και οι γνωστές δηλώσεις Πάγκαλου σχετικά με την άρση της μονιμότητας. Πρώτο θύμα θα είναι οι εργαζόμενοι των Δημοτικών επιχειρήσεων και των Νομικών Προσώπων (Νοσοκομεία, διάφοροι Δημόσιοι Φορείς, Νομικά Πρόσωπα Δήμων) με αφετηρία τις συνενώσεις ή καταργήσεις που θα επιβάλουν με όχημα τον «Καλλικράτη».
Οι εργαζόμενοι έχουν γίνει στόχος Κυβέρνησης – Ε.Ε.. Εμείς έχουμε ηθική και ταξική υποχρέωση να προστατεύσουμε και να στηρίξουμε τους συναδέλφους μας.
Κύριε Δήμαρχε, ισχυρίζεστε ότι είστε υπερασπιστής των Εργαζόμενων, ενάντια στα σχέδια των Κυβερνώντων.
Η πρόκληση είναι μπροστά σας: Προβείτε άμεσα στη μετάταξη των εργαζόμενων των Νομικών Προσώπων του Δήμου μας, στον Δήμο, ώστε να τους προστατέψετε από μελλοντικό κίνδυνο που θα απειλεί τη δουλειά και το μισθό τους. Μην κωλυσιεργείτε. Ενημερώστε τους εργαζόμενους και υπογράψτε τις αιτήσεις τους για μετάταξη.
Κε Μπενετάτε: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
15/3/2010
Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010
Για το νόμο-έκτρωμα
Μειώσεις αποδοχών εξαιτίας περικοπών σε επιδόματα και δώρα Πάσχα, Χριστουγέννων και επίδομα αδείας κατά 700-7.500 ευρώ ετησίως για 900.000 υπαλλήλους και λειτουργούς του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα προκαλούν τα μέτρα-σοκ της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Εκτός από τις μειώσεις αποδοχών, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αποφάσισε αυξήσεις από 15-20% στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης για καύσιμα, ποτά, τσιγάρα, αύξηση έως και 2% στον ΦΠΑ, επιβολή φόρου κατανάλωσης στο ηλεκτρικό ρεύμα, έκτακτη εισφορά 1% στα καθαρά εισοδήματα άνω των 100.000 ευρώ. Ακόμη, παγώνουν οι συντάξεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα (για δεύτερη συνεχή χρονιά). Αναστέλλονται οι προσλήψεις στον δημόσιο τομέα για το 2010 και περιορίζονται για το 2011-2013 με βάση τον κανόνα μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις. Επιδοτούνται οι εργοδοτικές εισφορές έως και 100% για πρόσληψη ανέργων και για διατήρηση θέσεων εργασίας με κονδύλι συνολικού ύψους 756 εκ. μέσω υπουργικών αποφάσεων. Ρυθμίζονται ευνοϊκά τα χρέη των εργοδοτών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, στην ομιλία του τόνισε ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ εξαπάτησε τους πολίτες αφού υφάρπαξε την ψήφο τους με μια ρητορική στον αντίποδα των αντικοινωνικών μέτρων που παίρνει σήμερα. Το συντριπτικά υψηλό ποσοστό του 70% των πολιτών διαφωνεί με τα άδικα μέτρα. Οι μόνοι που έμειναν να τα στηρίζουν είναι ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Καρατζαφέρης! Ο Αλ. Τσίπρας καταλόγισε στην κυβέρνηση ευθύνες διότι ήταν αυτή που μιλώντας πρώτη για χρεωκοπία (ο πρωθυπουργός σε υπουργικό συμβούλιου ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο) έστρωσε το χαλί στους κερδοσκόπους, τους οποίους στη συνέχεια προσπαθεί να εξευμενίσει με τα σημερινά μέτρα κοινωνικής χρεοκοπίας, ύφεσης, φτώχειας και εφιαλτικής ανεργίας. Επίσης, έθεσε στην κυβέρνηση τα εξής ερωτήματα:
Α) Γιατί δεν κινδυνεύουν με χρεοκοπία μια σειρά από χώρες που έχουν συνολικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, πολύ μεγαλύτερο από το δικό μας; Το οποίο δικό μας είναι κοντά στον μέσο ευρωπαϊκό όρο της ευρωζώνης περίπου 175% του ΑΕΠ; Γιατί δεν χρεοκοπεί η Ολλανδία με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και θα χρεοκοπήσουμε εμείς με 175% συνολικό (δημόσιο και ιδιωτικό) χρέος;
Β) Γιατί η κυβέρνηση επιλέγει να θυσιάζει τις κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, βάζοντας σε τροχιά διάλυσης την ελληνική κοινωνία, βυθίζοντάς την στην ανεργία και στη φτώχεια, και δεν ακολουθεί τον αριστερό δρόμο αντιμετώπισης της κρίσης που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί η κυβέρνηση δεν συμμαχεί με άλλες χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα ώστε να πιέσει για ορθολογικούς όρους δανεισμού; Γιατί η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δε προχωράει άμεσα στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής με επιβολή πόθεν έσχες στην αγορά μετοχών, ομολόγων, και στην ίδρυση και αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των ΑΕ; Γιατί δεν προχωρά στην άμεση και καθολική απαγόρευση της λειτουργίας των offshore εταιρειών στη χώρα μας, με παράλληλη βέβαια δραστηριοποίηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε οι εταιρείες αυτές να απαγορευτούν σε όλη την Ε.Ε. Γιατί η κυβέρνηση αποφεύγει να κάνει το οτιδήποτε που θα στενοχωρούσε τις τράπεζες, αρνούμενη να συζητήσει την έκδοση ομολόγου για εσωτερικό δανεισμό, που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα τοκογλυφίας; Γιατί να μην αυξηθεί ο φόρος που πληρώνουν οι τράπεζες οι οποίες έγραψαν κέρδη σχεδόν τρία δις το 2009; Γιατί να μην αυξηθεί ο συντελεστής φορολογίας των κερδών στο 45% όπου ήταν πριν την κυβέρνηση της ΝΔ; Ώστε να εξοικονομηθούν 2 περίπου δις μόνο από τις τριακόσιες πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις ; (με βάση τις φορολογικές δηλώσεις του 2008). Γιατί να μην φορολογηθεί η εκκλησιαστική περιουσία; Γιατί να μην μειωθούν οι εξοπλιστικές δαπάνες κατά 50% οι οποίες είναι 4,1-4,3 % ΑΕΠ κάθε έτος (10 δις περίπου το χρόνο) για τα επόμενα χρόνια. Έτσι θα γλιτώσουμε όσα υποτίθεται ότι θα γλιτώσουμε από τις περικοπές. Ακούσαμε μια δήλωση θετική από τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, αλλά τίποτα από τον έλληνα πρωθυπουργό.
Στα ερωτήματα αυτά, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, αντί να δώσει στοιχειωδώς πειστικές απαντήσεις, προτίμησε, δια στόματος υπουργού Οικονομικών, την αλαζονεία, τον αυταρχισμό και τις ύβρεις: «Άκουσα τον Πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και ειλικρινά, κατάλαβα για πρώτη φορά ότι υπάρχει άγνοια της πραγματικότητας. Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. δεν αντιλαμβάνεται που βρίσκεται η χώρα.»
Βέβαια νωρίτερα ο Αλ. Τσίπρας, απευθυνόμενος στους ελάχιστους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που εμφανίστηκαν στη Βουλή, είχε επισημάνει ότι «έξω η κοινωνία βράζει και σεις δεν έχετε ούτε την ηθική, ούτε την πολιτική νομιμοποίηση να πράξετε ένα έγκλημα εις βάρος του ελληνικού λαού. Με άλλη εντολή εκλεχθήκατε να υπηρετήσετε τον ελληνικό λαό, δεν δικαιούστε να τον εξαπατάτε. Σας καλούμε, λοιπόν, να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων και να μην ψηφίσετε μέτρα που θα οδηγήσουν την ελληνική κοινωνία σε βαθύ τέλμα. Διότι ο καιρός θα δείξει ότι οι επιλογές της κυβέρνησης είναι καταστροφικές και έχουν τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας απέναντι.»
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ολοκλήρωσε την ομιλία του υπογραμμίζοντας ότι «Σήμερα τον λόγο έχει η κοινωνία που πρέπει να κάνει την οργή αισιοδοξία. Το θυμό πείσμα. Μόνο αν υπάρξει σοβαρό πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση, μπορεί η κατάσταση να ανατραπεί. Γι αυτό ο κόσμος πρέπει να βγει στους δρόμους. Και πιστεύουμε ότι μπορεί να νικήσει αν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ενός μεγάλου κοινωνικού συνασπισμού, ενός πλατιού μετώπου με στόχο να μπλοκαριστούν τα μέτρα.»
Ο ειδικός αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημ. Παπαδημούλης, μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Αφαιρείτε ένα μισθό μέσω της εισοδηματικής πολιτικής, πάει ο 14ος μισθός, παγώνετε τις συντάξεις στα περήφανα γηρατειά, πετώντας στα σκουπίδια τις προεκλογικές δεσμεύσεις, και μέσω της φορολογίας θα πάρετε άλλον ένα άλλο μισθό. Αντί να αυξάνετε τον Φ.Π.Α., κύριοι της κυβέρνησης, δύο μονάδες, πρέπει να περιορίσετε τη φοροκλοπή του Φ.Π.Α., η οποία είναι ετησίως 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν δεν κάνετε κάτι για να περιοριστεί η φοροκλοπή του Φ.Π.Α., απλώς θα αυξήσετε το μέγεθος της φοροκλοπής και δεν θα ωφελήσετε καθόλου τα έσοδα. Τι θα κάνετε; Θα φουντώσει ο πληθωρισμός, ένας πληθωρισμός που βρίσκεται ήδη 2,5 φορές ψηλότερος από το μέσο όρο της ευρωζώνης: με οικονομία σε ύφεση 2,5 φορές υψηλότερος πληθωρισμός! Πού οφείλεται αυτό; Μα στα καρτέλ. Στα καρτέλ που κυριαρχούν και βασιλεύουν σε μεγάλους τομείς της οικονομίας και γι’ αυτό δεν κάνετε τίποτα.» Επίσης, ο Δημ. Παπαδημούλης πρόσθεσε «Μας λέτε ότι τα μέτρα είναι κοινωνικά δίκαια. Ας δούμε ποια μέτρα έχετε στο πακέτο που θίγουν τους πλουσιότερους. Έχετε την έκτακτη εισφορά. Τα άλλα μέτρα -οι αυξήσεις φόρων, οι περικοπές μισθών και το πάγωμα των συντάξεων- είναι μόνιμα για όσα χρόνια χρειαστούν αλλά η έκτακτη εισφορά του άρθρου 5 είναι μόνο για ένα χρόνο. Πόσα λογαριάζετε να πάρετε από αυτό το μέτρο; Είναι 100.000.000 ευρώ, δηλαδή το 2% του πακέτου, το οποίο συνολικά είναι 4.800.000.000. Έχετε και αυτόν τον φόρο πολυτελείας, ο οποίος δεν θίγει πραγματικά μόνο είδη πολυτελείας, …από τον οποίο θα πάρετε πόσο; Θα πάρετε 140.000.000 ευρώ, δηλαδή άλλο ένα 3%.»
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Παν Λαφαζάνης επισήμανε ότι «εδώ δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με μέτρα κοινωνικής αγριότητας. Έχουμε να κάνουμε με μέτρα τα οποία διαλύουν και κατεδαφίζουν συνολικά τις κοινωνικές και εργασιακές σχέσεις και τα εισοδήματα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι η ουσία. Αυτή την ουσία πάει να αποκρύψει η Κυβέρνηση, η οποία, όμως, διαφαίνεται ακόμη περισσότερο με τα τελευταία άρθρα του νομοσχεδίου, όπου στην ουσία η Κυβέρνηση προσφέρει στην εργοδοσία τζάμπα εργασία. Εργασία με κρατική επιδότηση, υποτίθεται για να αντιμετωπιστεί η ανεργία, κρατική επιδότηση των εργοδοτικών και ασφαλιστικών εισφορών.» Επίσης ο Παν. Λαφαζάνης σημείωσε ότι «Δεν είναι δυνατόν να μας λέτε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή, την ώρα που η Τράπεζα Πειραιώς αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δανείζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με χαριστικό επιτόκιο 1%. Γιατί δεν διεκδικείτε ανάλογο επιτόκιο δανεισμού, τουλάχιστον, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να δανείζεται το δημόσιο; Δεν είναι δυνατόν το δημόσιο να τρέχει στις αγορές με επιτόκια που προσεγγίζουν το 7%, ακόμη και μετά τα μέτρα λεηλασίας, και η Τράπεζα Πειραιώς να δανείζεται με ενέχυρο τα δήθεν αφερέγγυα ομόλογα του δημοσίου. Επομένως, εναλλακτικοί δρόμοι υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει βούληση να εφαρμοσθούν.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μιχ. Κριτσωτάκης μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Όσο και αν ψάξαμε στο σχέδιο νόμου –και ψάξαμε- που σπεύδετε να ψηφίσετε κατεπειγόντως, δεν βρήκαμε τον κάθε πολίτη, αλλά μόνο τους εργαζόμενους, στους οποίους φορτώνετε όλα τα βάρη της κρίσης που προκάλεσαν και δημιούργησαν οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες και οι λοιποί αόρατοι ευεργέτες που εσείς δεν βρήκατε και που δεν συμμετέχουν στην εθνική, όπως λέτε, προσπάθεια. Ταξικό είναι το θέμα τελικά. Δεν είναι εθνικό. Δεν πληρώνουν αυτοί λοιπόν για το ξεπέρασμα της κρίσης. Και να σας πω ακόμη ότι δεν βρήκαμε καμιά αναλογικότητα, καμιά κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά είδαμε μειώσεις αποδοχών, έμμεσους φόρους σε μία χώρα που έχει τους μεγαλύτερους έμμεσους φόρους στην Ευρώπη. Και αυτό είναι ισοπέδωση και αδικία. Είδαμε ανεργία μεγάλη, είδαμε ακρίβεια, λιτότητα και είδαμε όλα αυτά για τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους από τη μία και από την άλλη αύξηση κερδών, ασυλία, ασυδοσία για το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια και τις Τράπεζες. Όσο και αν ψάξαμε, δεν βρήκαμε καμιά προστασία, αλλά ένα τεράστιο απαγορεύεται στο άρθρο 3 για οποιαδήποτε αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων.»
Αξίζει να σημειωθεί ότι με αφορμή τον τραυματισμό του προέδρου της ΓΣΕΕ και παρά την ρητή και άμεση καταδίκη του συμβάντος από τον πρόεδρο και τους βουλευτές της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Παπουτσής και ο κ. Γεωργιάδης (του ΛΑΟΣ) βρήκαν ευκαιρία να κατασυκοφαντήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το νομοσχέδιο ψήφισε επί της αρχής το ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη του ΛΑΟΣ που δήλωσε παρών. Το καταψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. Ωστόσο, η Ν.Δ. και το ΛΑΟΣ υπερψήφισαν κρίσιμα άρθρα του νομοσχεδίου. Το ΚΚΕ αποχώρησε, αρνούμενο την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσουν από κοινού ονομαστική ψηφοφορία, ώστε κάθε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ να αναλάβει προσωπικά τις ευθύνες του.
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, στην ομιλία του τόνισε ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ εξαπάτησε τους πολίτες αφού υφάρπαξε την ψήφο τους με μια ρητορική στον αντίποδα των αντικοινωνικών μέτρων που παίρνει σήμερα. Το συντριπτικά υψηλό ποσοστό του 70% των πολιτών διαφωνεί με τα άδικα μέτρα. Οι μόνοι που έμειναν να τα στηρίζουν είναι ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Καρατζαφέρης! Ο Αλ. Τσίπρας καταλόγισε στην κυβέρνηση ευθύνες διότι ήταν αυτή που μιλώντας πρώτη για χρεωκοπία (ο πρωθυπουργός σε υπουργικό συμβούλιου ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο) έστρωσε το χαλί στους κερδοσκόπους, τους οποίους στη συνέχεια προσπαθεί να εξευμενίσει με τα σημερινά μέτρα κοινωνικής χρεοκοπίας, ύφεσης, φτώχειας και εφιαλτικής ανεργίας. Επίσης, έθεσε στην κυβέρνηση τα εξής ερωτήματα:
Α) Γιατί δεν κινδυνεύουν με χρεοκοπία μια σειρά από χώρες που έχουν συνολικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, πολύ μεγαλύτερο από το δικό μας; Το οποίο δικό μας είναι κοντά στον μέσο ευρωπαϊκό όρο της ευρωζώνης περίπου 175% του ΑΕΠ; Γιατί δεν χρεοκοπεί η Ολλανδία με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και θα χρεοκοπήσουμε εμείς με 175% συνολικό (δημόσιο και ιδιωτικό) χρέος;
Β) Γιατί η κυβέρνηση επιλέγει να θυσιάζει τις κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, βάζοντας σε τροχιά διάλυσης την ελληνική κοινωνία, βυθίζοντάς την στην ανεργία και στη φτώχεια, και δεν ακολουθεί τον αριστερό δρόμο αντιμετώπισης της κρίσης που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί η κυβέρνηση δεν συμμαχεί με άλλες χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα ώστε να πιέσει για ορθολογικούς όρους δανεισμού; Γιατί η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δε προχωράει άμεσα στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής με επιβολή πόθεν έσχες στην αγορά μετοχών, ομολόγων, και στην ίδρυση και αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των ΑΕ; Γιατί δεν προχωρά στην άμεση και καθολική απαγόρευση της λειτουργίας των offshore εταιρειών στη χώρα μας, με παράλληλη βέβαια δραστηριοποίηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε οι εταιρείες αυτές να απαγορευτούν σε όλη την Ε.Ε. Γιατί η κυβέρνηση αποφεύγει να κάνει το οτιδήποτε που θα στενοχωρούσε τις τράπεζες, αρνούμενη να συζητήσει την έκδοση ομολόγου για εσωτερικό δανεισμό, που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα τοκογλυφίας; Γιατί να μην αυξηθεί ο φόρος που πληρώνουν οι τράπεζες οι οποίες έγραψαν κέρδη σχεδόν τρία δις το 2009; Γιατί να μην αυξηθεί ο συντελεστής φορολογίας των κερδών στο 45% όπου ήταν πριν την κυβέρνηση της ΝΔ; Ώστε να εξοικονομηθούν 2 περίπου δις μόνο από τις τριακόσιες πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις ; (με βάση τις φορολογικές δηλώσεις του 2008). Γιατί να μην φορολογηθεί η εκκλησιαστική περιουσία; Γιατί να μην μειωθούν οι εξοπλιστικές δαπάνες κατά 50% οι οποίες είναι 4,1-4,3 % ΑΕΠ κάθε έτος (10 δις περίπου το χρόνο) για τα επόμενα χρόνια. Έτσι θα γλιτώσουμε όσα υποτίθεται ότι θα γλιτώσουμε από τις περικοπές. Ακούσαμε μια δήλωση θετική από τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, αλλά τίποτα από τον έλληνα πρωθυπουργό.
Στα ερωτήματα αυτά, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, αντί να δώσει στοιχειωδώς πειστικές απαντήσεις, προτίμησε, δια στόματος υπουργού Οικονομικών, την αλαζονεία, τον αυταρχισμό και τις ύβρεις: «Άκουσα τον Πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και ειλικρινά, κατάλαβα για πρώτη φορά ότι υπάρχει άγνοια της πραγματικότητας. Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. δεν αντιλαμβάνεται που βρίσκεται η χώρα.»
Βέβαια νωρίτερα ο Αλ. Τσίπρας, απευθυνόμενος στους ελάχιστους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που εμφανίστηκαν στη Βουλή, είχε επισημάνει ότι «έξω η κοινωνία βράζει και σεις δεν έχετε ούτε την ηθική, ούτε την πολιτική νομιμοποίηση να πράξετε ένα έγκλημα εις βάρος του ελληνικού λαού. Με άλλη εντολή εκλεχθήκατε να υπηρετήσετε τον ελληνικό λαό, δεν δικαιούστε να τον εξαπατάτε. Σας καλούμε, λοιπόν, να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων και να μην ψηφίσετε μέτρα που θα οδηγήσουν την ελληνική κοινωνία σε βαθύ τέλμα. Διότι ο καιρός θα δείξει ότι οι επιλογές της κυβέρνησης είναι καταστροφικές και έχουν τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας απέναντι.»
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ολοκλήρωσε την ομιλία του υπογραμμίζοντας ότι «Σήμερα τον λόγο έχει η κοινωνία που πρέπει να κάνει την οργή αισιοδοξία. Το θυμό πείσμα. Μόνο αν υπάρξει σοβαρό πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση, μπορεί η κατάσταση να ανατραπεί. Γι αυτό ο κόσμος πρέπει να βγει στους δρόμους. Και πιστεύουμε ότι μπορεί να νικήσει αν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ενός μεγάλου κοινωνικού συνασπισμού, ενός πλατιού μετώπου με στόχο να μπλοκαριστούν τα μέτρα.»
Ο ειδικός αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημ. Παπαδημούλης, μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Αφαιρείτε ένα μισθό μέσω της εισοδηματικής πολιτικής, πάει ο 14ος μισθός, παγώνετε τις συντάξεις στα περήφανα γηρατειά, πετώντας στα σκουπίδια τις προεκλογικές δεσμεύσεις, και μέσω της φορολογίας θα πάρετε άλλον ένα άλλο μισθό. Αντί να αυξάνετε τον Φ.Π.Α., κύριοι της κυβέρνησης, δύο μονάδες, πρέπει να περιορίσετε τη φοροκλοπή του Φ.Π.Α., η οποία είναι ετησίως 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν δεν κάνετε κάτι για να περιοριστεί η φοροκλοπή του Φ.Π.Α., απλώς θα αυξήσετε το μέγεθος της φοροκλοπής και δεν θα ωφελήσετε καθόλου τα έσοδα. Τι θα κάνετε; Θα φουντώσει ο πληθωρισμός, ένας πληθωρισμός που βρίσκεται ήδη 2,5 φορές ψηλότερος από το μέσο όρο της ευρωζώνης: με οικονομία σε ύφεση 2,5 φορές υψηλότερος πληθωρισμός! Πού οφείλεται αυτό; Μα στα καρτέλ. Στα καρτέλ που κυριαρχούν και βασιλεύουν σε μεγάλους τομείς της οικονομίας και γι’ αυτό δεν κάνετε τίποτα.» Επίσης, ο Δημ. Παπαδημούλης πρόσθεσε «Μας λέτε ότι τα μέτρα είναι κοινωνικά δίκαια. Ας δούμε ποια μέτρα έχετε στο πακέτο που θίγουν τους πλουσιότερους. Έχετε την έκτακτη εισφορά. Τα άλλα μέτρα -οι αυξήσεις φόρων, οι περικοπές μισθών και το πάγωμα των συντάξεων- είναι μόνιμα για όσα χρόνια χρειαστούν αλλά η έκτακτη εισφορά του άρθρου 5 είναι μόνο για ένα χρόνο. Πόσα λογαριάζετε να πάρετε από αυτό το μέτρο; Είναι 100.000.000 ευρώ, δηλαδή το 2% του πακέτου, το οποίο συνολικά είναι 4.800.000.000. Έχετε και αυτόν τον φόρο πολυτελείας, ο οποίος δεν θίγει πραγματικά μόνο είδη πολυτελείας, …από τον οποίο θα πάρετε πόσο; Θα πάρετε 140.000.000 ευρώ, δηλαδή άλλο ένα 3%.»
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Παν Λαφαζάνης επισήμανε ότι «εδώ δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με μέτρα κοινωνικής αγριότητας. Έχουμε να κάνουμε με μέτρα τα οποία διαλύουν και κατεδαφίζουν συνολικά τις κοινωνικές και εργασιακές σχέσεις και τα εισοδήματα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι η ουσία. Αυτή την ουσία πάει να αποκρύψει η Κυβέρνηση, η οποία, όμως, διαφαίνεται ακόμη περισσότερο με τα τελευταία άρθρα του νομοσχεδίου, όπου στην ουσία η Κυβέρνηση προσφέρει στην εργοδοσία τζάμπα εργασία. Εργασία με κρατική επιδότηση, υποτίθεται για να αντιμετωπιστεί η ανεργία, κρατική επιδότηση των εργοδοτικών και ασφαλιστικών εισφορών.» Επίσης ο Παν. Λαφαζάνης σημείωσε ότι «Δεν είναι δυνατόν να μας λέτε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή, την ώρα που η Τράπεζα Πειραιώς αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δανείζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με χαριστικό επιτόκιο 1%. Γιατί δεν διεκδικείτε ανάλογο επιτόκιο δανεισμού, τουλάχιστον, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να δανείζεται το δημόσιο; Δεν είναι δυνατόν το δημόσιο να τρέχει στις αγορές με επιτόκια που προσεγγίζουν το 7%, ακόμη και μετά τα μέτρα λεηλασίας, και η Τράπεζα Πειραιώς να δανείζεται με ενέχυρο τα δήθεν αφερέγγυα ομόλογα του δημοσίου. Επομένως, εναλλακτικοί δρόμοι υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει βούληση να εφαρμοσθούν.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μιχ. Κριτσωτάκης μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Όσο και αν ψάξαμε στο σχέδιο νόμου –και ψάξαμε- που σπεύδετε να ψηφίσετε κατεπειγόντως, δεν βρήκαμε τον κάθε πολίτη, αλλά μόνο τους εργαζόμενους, στους οποίους φορτώνετε όλα τα βάρη της κρίσης που προκάλεσαν και δημιούργησαν οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες και οι λοιποί αόρατοι ευεργέτες που εσείς δεν βρήκατε και που δεν συμμετέχουν στην εθνική, όπως λέτε, προσπάθεια. Ταξικό είναι το θέμα τελικά. Δεν είναι εθνικό. Δεν πληρώνουν αυτοί λοιπόν για το ξεπέρασμα της κρίσης. Και να σας πω ακόμη ότι δεν βρήκαμε καμιά αναλογικότητα, καμιά κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά είδαμε μειώσεις αποδοχών, έμμεσους φόρους σε μία χώρα που έχει τους μεγαλύτερους έμμεσους φόρους στην Ευρώπη. Και αυτό είναι ισοπέδωση και αδικία. Είδαμε ανεργία μεγάλη, είδαμε ακρίβεια, λιτότητα και είδαμε όλα αυτά για τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους από τη μία και από την άλλη αύξηση κερδών, ασυλία, ασυδοσία για το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια και τις Τράπεζες. Όσο και αν ψάξαμε, δεν βρήκαμε καμιά προστασία, αλλά ένα τεράστιο απαγορεύεται στο άρθρο 3 για οποιαδήποτε αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων.»
Αξίζει να σημειωθεί ότι με αφορμή τον τραυματισμό του προέδρου της ΓΣΕΕ και παρά την ρητή και άμεση καταδίκη του συμβάντος από τον πρόεδρο και τους βουλευτές της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Παπουτσής και ο κ. Γεωργιάδης (του ΛΑΟΣ) βρήκαν ευκαιρία να κατασυκοφαντήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το νομοσχέδιο ψήφισε επί της αρχής το ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη του ΛΑΟΣ που δήλωσε παρών. Το καταψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. Ωστόσο, η Ν.Δ. και το ΛΑΟΣ υπερψήφισαν κρίσιμα άρθρα του νομοσχεδίου. Το ΚΚΕ αποχώρησε, αρνούμενο την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσουν από κοινού ονομαστική ψηφοφορία, ώστε κάθε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ να αναλάβει προσωπικά τις ευθύνες του.
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
8 Μάρτη
8 Μάρτη - Παγκόσμια ημέρα των Γυναικών
Δεν γιορτάζουμε - διεκδικούμε!
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα μνήμης για τους αγώνες των γυναικών οι οποίοι συνηθίζεται να "ξεχνιούνται".
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως "Διεθνής ημέρα των εργαζόμενων γυναικών" το 1910, με πρωτοβουλία της Γερμανίδας επαναστάτριας σοσιαλίστριας Κλάρα Τσέτκιν, η οποία έκανε τη σχετική πρόταση στο Παγκόσμιο Συνέδριο Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη. Είχε προηγηθεί η αιματηρή απεργία των εργατριών υφαντουργίας στις 8 Μαρτίου 1857, αλλά και η απεργία των εργατριών στον ιματισμό στη Νέα Υόρκη το 1919, που ονομάστηκε "Η εξέγερση των 20.000".
Στον εορτασμό της 8ης Μάρτη 1917 στη Ρωσία, 200.000 εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας ξεκίνησαν τη Ρώσικη Επανάσταση στην Πετρούπολη με το σύνθημα "Ψωμί - κάτω ο πόλεμος - βελτίωση της κατάστασης των γυναικών".
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα πάλης ενάντια στη συνεχιζόμενη διπλή εκμετάλλευση και καταπίεσή μας.
Πριν 35 χρόνια, το κίνημα των γυναικών σε Αμερική και Ευρώπη εισέβαλε ορμητικά στο προσκήνιο, αναπτερώνοντας τις ελπίδες και τις προσδοκίες γενιών γυναικών. Αυτό το κίνημα αμφισβήτησε την επικρατούσα αντίληψη ότι ο σκοπός των γυναικών ήταν να περνούν ολόκληρη τη ζωή τους στις δουλειές του σπιτιού και στο μεγάλωμα των παιδιών. Ζήτησε ίσο μισθό για ίση εργασία για τις γυναίκες, δημόσια φροντίδα για τα παιδιά (24ωρους παιδικούς σταθμούς κάτω από τον έλεγχο της κοινότητας) και νόμιμες και δωρεάν εκτρώσεις και αντισύλληψη, για να έχουν οι γυναίκες τον έλεγχο του σώματός τους, όπως και την επιλογή τού αν, πότε και πόσα παιδιά θα κάνουν. Αμφισβήτησε και χτύπησε τα σεξιστικά στερεότυπα απέναντι στις γυναίκες και την ιδεολογία της παραδοσιακής πυρηνικής οικογένειας που δήθεν ήταν ο σκοπός και η ευτυχία των γυναικών και που πολλές φορές τις υποχρέωνε να ανέχονται σχέσεις καταπιεστικές και προσβλητικές.
Το κίνημα αυτό είχε τεράστιες κατακτήσεις σε πολλές χώρες του κόσμου. Η έκτρωση έγινε νόμιμη, τα συνδικάτα περιέλαβαν στα αιτήματά τους και αυτά των γυναικών για ίσους μισθούς και παιδικούς σταθμούς, στα πανεπιστήμια δημιουργήθηκαν κέντρα γυναικών και προγράμματα γυναικείων σπουδών όπου ερευνούσαν και κατέγραφαν τη γυναικεία καταπίεση. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος ήταν η κατάκτηση των γυναικών για την τυπική ισότητα στους μισθούς και στα ασφαλιστικά δικαιώματα, η ισότητα στο οικογενειακό δίκαιο, το διαζύγιο κ.λπ. Κινητοποίησε δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και επηρέασε τη ζωή εκατομμυρίων γυναικών. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος είναι και οι αλλαγές στη νομοθεσία στη χώρα μας, για τους μισθούς, την έκτρωση κ.λπ.
Σήμερα όλες οι κατακτήσεις αυτού του κινήματος έχουν μπει σε αμφισβήτηση.
Εργασία - Φτώχεια - χτύπημα του κράτους πρόνοιας
- Η ανισότητα στους μισθούς επιμένει. Παρόλο που οι γυναίκες συμμετέχουν ενεργά στην εργασία και στις σπουδές, οι ανισότητες δεν μειώθηκαν. Πουθενά σήμερα δεν ισχύει η ισότητα μισθών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δήθεν ίσων ευκαιριών οι γυναίκες αμείβονται κατά μέσο όρο 15% λιγότερο από τους άντρες.
- Οι προσλήψεις για μερική απασχόληση, ελαστικά ωράρια κ.λπ., έχουν σαν πρώτα θύματα τις γυναίκες. Στην κλίμακα του ΟΟΣΑ, το 60 ως 90% των θέσεων ημι-απασχόλησης, στον τριτογενή τομέα (δηλ. στις υπηρεσίες: τράπεζες-νοσοκομεία-σχολεία κ.λπ) καταλαμβάνονται από γυναίκες.
Σήμερα στην ΕΕ, το 77% αυτών που δουλεύουν με πολύ χαμηλά μεροκάματα είναι γυναίκες (στοιχεία του 2002).
- Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, αποκαλύπτει ότι το 2% των εργατριών (δηλ. τρία εκατομμύρια γυναίκες) έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία.
-Η Γραμματεία Γυναικών της ΓΣΕΕ έχει δώσει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία: στην Ελλάδα οι γυναίκες αποτελούν το 65% των ανέργων, ενώ αμείβονται με το 70% της αμοιβής των ανδρών για ίση εργασία. Η μητρότητα αντιμετωπίζεται ως ανασταλτικός παράγοντας για την πρόσληψη ενώ οι περικοπές του κράτους πρόνοιας με το κλείσιμο των δωρεάν παιδικών σταθμών κ.λπ έχουν ρίξει ακόμα μεγαλύτερα βάρη στις πλάτες των γυναικών.
Έκτρωση - Αντισύλληψη: Το δικαίωμα να ορίζουμε το σώμα μας
Τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από τις ΗΠΑ του Μπους, το δικαίωμα αυτό των γυναικών βάλλεται. Δέχεται επιθέσεις ιδεολογικές και πολιτικές που στόχο έχουν την κατάργηση των νόμων και των υποδομών που επέτρεπαν στις γυναίκες (και κύρια στις εργαζόμενες και φτωχές που εξαρτώνται από τη δημόσια περίθαλψη) να κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος.
Αντιεπιστημονικές θεωρίες για τα "δικαιώματα του εμβρύου" και για να αναγνωριστεί το έμβρυο ως ξεχωριστό πρόσωπο ήταν από τα πρώτα μελήματα του Μπους (και της θρησκόληπτης Δεξιάς που τον στηρίζει) για να προωθήσει τα σχέδιά του ενάντια στην άμβλωση. Την ίδια στιγμή, περικόπτει τα επιδόματα πρόνοιας για τις φτωχές μητέρες και καταργεί ακόμα και την προσωρινή οικονομική ενίσχυση για τις άπορες οικογένειες. Η κυβέρνηση Μπους φαίνεται να νοιάζεται μόνο για τα έμβρυα και όχι για τα γεννημένα παιδιά και τις οικογένειές τους!
Στις 25 Απρίλη του 2004 ένα εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν στην Ουάσιγκτον για το δικαίωμα στην έκτρωση και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.
Η νεοσυντηρητική αυτή επίθεση εμφανίζεται τελευταία και στη χώρα μας (όπου η έκτρωση είναι νόμιμη από το 1986). Επί κυβέρνησης ΝΔ οι νόμοι τίθενται σε αμφισβήτηση, ενώ η Εκκλησία συννομοθετεί πλέον με την Πολιτεία! Για παράδειγμα, στο νομοσχέδιο για τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας το υπουργείο Υγείας ήθελε να εξασφαλίσει τη συναίνεση της Εκκλησίας της Ελλάδος (!) με αποτέλεσμα η προσέγγισή του στο θέμα των εκτρώσεων να είναι ιδιαίτερα συντηρητική: με το άρθρο 28 δίνει στο γιατρό το δικαίωμα να αρνηθεί, επικαλούμενος τις ηθικές του αρχές, τη διαδικασία της τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης ανεξάρτητα από την αιτιολογία της (δηλαδή ακόμα και αν είναι προϊόν βιασμού ή η γυναίκα είναι θύμα καταναγκαστικής πορνείας!)
Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ούτε "φυσιολογική"
ούτε "αναπόφευκτη" -έχει αιτίες και λύση!
Σ' ολόκληρο τον κόσμο εδώ και εκατοντάδες χρόνια, τόσο σε περιόδους ειρήνης όσο και πολέμου, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν διακρίσεις και βία από την πολιτεία, την τοπική κοινωνία και την οικογένεια.
Μερικά στατιστικά στοιχεία από τις εκθέσεις των Ην. Εθνών και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας φανερώνουν τη δεινή θέση των γυναικών και στις μέρες μας:
- Τουλάχιστον μία στις τρεις γυναίκες (δηλαδή ένα δισεκατομμύριο γυναίκες) έχει ξυλοκοπηθεί, έχει εξαναγκαστεί να κάνει σεξ ή έχει κακοποιηθεί κατά τη διάρκεια της ζωής της (συνήθως από συγγενή ή γνωστό της).
- Μία στις πέντε γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού στη διάρκεια της ζωής της.
- Στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, το 2% (δηλ. 3 εκατομμύρια) των εργαζομένων γυναικών έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στη δουλειά τους.
- Περισσότερα από 135 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν υποβληθεί σε κλειτοριδεκτομή για να μην απολαμβάνουν το σεξ.
- 600.000 γυναίκες στον Τρίτο Κόσμο πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω γέννας ή έκτρωσης επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη.
- Στους σύγχρονους πολέμους, το 90% των θυμάτων είναι άμαχος πληθυσμός, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά, ενώ ο βιασμός χρησιμοποιείται συστηματικά από τους επιτιθέμενους είτε για την ταπείνωση του εχθρού είτε για λόγους "εθνικής εκκαθάρισης".
- Στις εμπόλεμες ζώνες, το 80% των προσφύγων είναι γυναίκες και παιδιά.
Μορφές
Οι εκδηλώσεις βίας απέναντι στις γυναίκες παίρνουν διαφορετική μορφή ανάλογα με τις κοινωνίες, τις θρησκείες και τις κουλτούρες, αλλά όλα τα στοιχεία και οι μελέτες καταδεικνύουν ότι οι επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του πολέμου κάνουν τις γυναίκες ακόμη πιο ευάλωτες απέναντι σε όλες τις μορφές βίας σήμερα.
Παγκοσμίως, από τα 1,3 δισ. των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, το 70% είναι γυναίκες, και το ποσοστό αυτό αυξάνεται συνεχώς. Από την άλλη μεριά, οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην αγορά εργασίας και στοχεύουν κυρίως στις γυναίκες (απόλυτη ευελιξία, μερική απασχόληση με κατακερματισμένο ωράριο, με δελτίο παροχής υπηρεσιών, προσωρινή, εποχική κ.λπ, με μειωμένη ή ανύπαρκτη κοινωνική ασφάλιση) διευρύνουν ολοένα και περισσότερο την οικονομική και κοινωνική περιθωριοποίηση των γυναικών, επιτείνουν το φόβο και την ανασφάλεια, και μειώνουν τη δυνατότητα συλλογικής αντίδρασης και διεκδίκησης δικαιωμάτων.
Σ' αυτές τις συνθήκες είναι πολύ πιο δύσκολο για τις γυναίκες να αντιδράσουν, τόσο στη βία που δέχονται μέσα στην οικογένεια όσο και στο χώρο δουλειάς ή στον κοινωνικό χώρο. Παρά το γεγονός ότι η βία ή η απειλή βίας διαπερνά όλα τα κοινωνικά στρώματα, είναι πολύ πιο έκθετες και ευάλωτες στη βία οι εργαζόμενες και φτωχές γυναίκες, οι μετανάστριες ή οι γυναίκες πρόσφυγες, που πολύ δύσκολα θα το δημοσιοποιήσουν και ακόμη πιο δύσκολα θα μπορέσουν να αντιδράσουν και να παλέψουν για την εξάλειψή της.
Μία από τις χειρότερες συνέπειες της αυξανόμενης φτώχειας και περιθωριοποίησης των γυναικών είναι το σύγχρονο δουλεμπόριο. Εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια κάθε χρόνο πωλούνται και αγοράζονται στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα είτε ως φτηνό εργατικό δυναμικό, είτε ως νύφες, είτε για τη σεξουαλική τους εκμετάλλευση. Το τελευταίο αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη "εγκληματική επιχείρηση" μετά την παράνομη εμπορία ναρκωτικών και όπλων, με κέρδη που υπολογίζονται σε 8 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο.
Για να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα δεν αρκεί μόνο η ύπαρξη σχετικής νομοθεσίας, που μπορεί να αντιμετωπίζει τα συμπτώματα, αλλά δεν καταργεί τις αιτίες που τα δημιουργούν. Αγώνας ενάντια στη βία σημαίνει μάχη για την οικονομική και κοινωνική ανεξαρτησία όλων των γυναικών, που περνά μέσα από τον αγώνα για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας για όλους.
Το σύγχρονο κράτος , εξακολουθεί να στηρίζεται και να εξοικονομεί τεράστια κέρδη από την απλήρωτη εργασία των γυναικών μέσα στο σπίτι. Το 1995, το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών ανέφερε ότι η απλήρωτη μαζί με την κακοπληρωμένη εργασία των γυναικών ετησίως αντιστοιχεί σε 11 τρισεκατομμύρια δολάρια παγκόσμια! Αυτή είναι προφανώς μια τιμή που ούτε οι κυβερνήσεις δεν είναι πρόθυεςι να πληρώσουν. Γι'αυτό, τα "ιδανικά" της οικογένειας που είναι η "φυσική" ενασχόληση της γυναίκας ξαναέρχονται στην επιφάνεια για να δικαιολογήσουν την όλο και αυξανόμενη καταπίεση, εκμετάλλευση και τις επιθέσεις που δεχόμαστε. Προς το σκοπό αυτό ξαναθυμάται όλα τα αντιδραστικά ιδεολογικά κατασκευάσματα περασμένων εποχών. Η καταπίεση δεν είναι μόνιμο και αναλλοίωτο στοιχείο της ανθρώπινης ιστορίας.
Ό,τι έχει δημιουργηθεί από ανθρώπους, μπορεί και να καταργηθεί από ανθρώπους. Η καταπίεση των γυναικών μπορεί να καταργηθεί, αλλά μόνο αν αλλάξει η οργάνωση της ίδιας της κοινωνίας.
Και ξαναήρθαν στο προσκήνιο με το "δεύτερο κύμα" των γυναικείων κινημάτων που αναπτύχθηκαν τις δεκαετίες του 1960 και 1970.
Σήμερα
Η πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών συγκεκριμενοποιείται άμεσα σήμερα στους αγώνες: στους τόπους δουλειάς και στα συνδικάτα, για να πάψουν οι διακρίσεις σε βάρος μας -που δεν συμφέρουν κανέναν εργαζόμενο. Στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενάντια στο σεξισμό και την ταξική επιλογή που πετάει πρώτα τις γυναίκες έξω. Στις γειτονιές, για παιδικούς σταθμούς, σχολεία, ΚΑΠΗ, χώρους πράσινου για να παίζουν τα παιδιά, κ.λπ. Για να είναι αποτελεσματική πρέπει να δίνεται μαζί με τους άντρες συναδέλφους μας, οι οποίοι ακόμα κι όταν διαφωνούν πρέπει να πειστούν γι'αυτό.
Η απελευθέρωση των γυναικών πρέπει να είναι κεντρικός στόχος του συνδικαλισμού, αν θέλει να σέβεται το όνομά του.
Δεν γιορτάζουμε - διεκδικούμε!
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα μνήμης για τους αγώνες των γυναικών οι οποίοι συνηθίζεται να "ξεχνιούνται".
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως "Διεθνής ημέρα των εργαζόμενων γυναικών" το 1910, με πρωτοβουλία της Γερμανίδας επαναστάτριας σοσιαλίστριας Κλάρα Τσέτκιν, η οποία έκανε τη σχετική πρόταση στο Παγκόσμιο Συνέδριο Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη. Είχε προηγηθεί η αιματηρή απεργία των εργατριών υφαντουργίας στις 8 Μαρτίου 1857, αλλά και η απεργία των εργατριών στον ιματισμό στη Νέα Υόρκη το 1919, που ονομάστηκε "Η εξέγερση των 20.000".
Στον εορτασμό της 8ης Μάρτη 1917 στη Ρωσία, 200.000 εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας ξεκίνησαν τη Ρώσικη Επανάσταση στην Πετρούπολη με το σύνθημα "Ψωμί - κάτω ο πόλεμος - βελτίωση της κατάστασης των γυναικών".
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα πάλης ενάντια στη συνεχιζόμενη διπλή εκμετάλλευση και καταπίεσή μας.
Πριν 35 χρόνια, το κίνημα των γυναικών σε Αμερική και Ευρώπη εισέβαλε ορμητικά στο προσκήνιο, αναπτερώνοντας τις ελπίδες και τις προσδοκίες γενιών γυναικών. Αυτό το κίνημα αμφισβήτησε την επικρατούσα αντίληψη ότι ο σκοπός των γυναικών ήταν να περνούν ολόκληρη τη ζωή τους στις δουλειές του σπιτιού και στο μεγάλωμα των παιδιών. Ζήτησε ίσο μισθό για ίση εργασία για τις γυναίκες, δημόσια φροντίδα για τα παιδιά (24ωρους παιδικούς σταθμούς κάτω από τον έλεγχο της κοινότητας) και νόμιμες και δωρεάν εκτρώσεις και αντισύλληψη, για να έχουν οι γυναίκες τον έλεγχο του σώματός τους, όπως και την επιλογή τού αν, πότε και πόσα παιδιά θα κάνουν. Αμφισβήτησε και χτύπησε τα σεξιστικά στερεότυπα απέναντι στις γυναίκες και την ιδεολογία της παραδοσιακής πυρηνικής οικογένειας που δήθεν ήταν ο σκοπός και η ευτυχία των γυναικών και που πολλές φορές τις υποχρέωνε να ανέχονται σχέσεις καταπιεστικές και προσβλητικές.
Το κίνημα αυτό είχε τεράστιες κατακτήσεις σε πολλές χώρες του κόσμου. Η έκτρωση έγινε νόμιμη, τα συνδικάτα περιέλαβαν στα αιτήματά τους και αυτά των γυναικών για ίσους μισθούς και παιδικούς σταθμούς, στα πανεπιστήμια δημιουργήθηκαν κέντρα γυναικών και προγράμματα γυναικείων σπουδών όπου ερευνούσαν και κατέγραφαν τη γυναικεία καταπίεση. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος ήταν η κατάκτηση των γυναικών για την τυπική ισότητα στους μισθούς και στα ασφαλιστικά δικαιώματα, η ισότητα στο οικογενειακό δίκαιο, το διαζύγιο κ.λπ. Κινητοποίησε δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και επηρέασε τη ζωή εκατομμυρίων γυναικών. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος είναι και οι αλλαγές στη νομοθεσία στη χώρα μας, για τους μισθούς, την έκτρωση κ.λπ.
Σήμερα όλες οι κατακτήσεις αυτού του κινήματος έχουν μπει σε αμφισβήτηση.
Εργασία - Φτώχεια - χτύπημα του κράτους πρόνοιας
- Η ανισότητα στους μισθούς επιμένει. Παρόλο που οι γυναίκες συμμετέχουν ενεργά στην εργασία και στις σπουδές, οι ανισότητες δεν μειώθηκαν. Πουθενά σήμερα δεν ισχύει η ισότητα μισθών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δήθεν ίσων ευκαιριών οι γυναίκες αμείβονται κατά μέσο όρο 15% λιγότερο από τους άντρες.
- Οι προσλήψεις για μερική απασχόληση, ελαστικά ωράρια κ.λπ., έχουν σαν πρώτα θύματα τις γυναίκες. Στην κλίμακα του ΟΟΣΑ, το 60 ως 90% των θέσεων ημι-απασχόλησης, στον τριτογενή τομέα (δηλ. στις υπηρεσίες: τράπεζες-νοσοκομεία-σχολεία κ.λπ) καταλαμβάνονται από γυναίκες.
Σήμερα στην ΕΕ, το 77% αυτών που δουλεύουν με πολύ χαμηλά μεροκάματα είναι γυναίκες (στοιχεία του 2002).
- Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, αποκαλύπτει ότι το 2% των εργατριών (δηλ. τρία εκατομμύρια γυναίκες) έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία.
-Η Γραμματεία Γυναικών της ΓΣΕΕ έχει δώσει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία: στην Ελλάδα οι γυναίκες αποτελούν το 65% των ανέργων, ενώ αμείβονται με το 70% της αμοιβής των ανδρών για ίση εργασία. Η μητρότητα αντιμετωπίζεται ως ανασταλτικός παράγοντας για την πρόσληψη ενώ οι περικοπές του κράτους πρόνοιας με το κλείσιμο των δωρεάν παιδικών σταθμών κ.λπ έχουν ρίξει ακόμα μεγαλύτερα βάρη στις πλάτες των γυναικών.
Έκτρωση - Αντισύλληψη: Το δικαίωμα να ορίζουμε το σώμα μας
Τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από τις ΗΠΑ του Μπους, το δικαίωμα αυτό των γυναικών βάλλεται. Δέχεται επιθέσεις ιδεολογικές και πολιτικές που στόχο έχουν την κατάργηση των νόμων και των υποδομών που επέτρεπαν στις γυναίκες (και κύρια στις εργαζόμενες και φτωχές που εξαρτώνται από τη δημόσια περίθαλψη) να κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος.
Αντιεπιστημονικές θεωρίες για τα "δικαιώματα του εμβρύου" και για να αναγνωριστεί το έμβρυο ως ξεχωριστό πρόσωπο ήταν από τα πρώτα μελήματα του Μπους (και της θρησκόληπτης Δεξιάς που τον στηρίζει) για να προωθήσει τα σχέδιά του ενάντια στην άμβλωση. Την ίδια στιγμή, περικόπτει τα επιδόματα πρόνοιας για τις φτωχές μητέρες και καταργεί ακόμα και την προσωρινή οικονομική ενίσχυση για τις άπορες οικογένειες. Η κυβέρνηση Μπους φαίνεται να νοιάζεται μόνο για τα έμβρυα και όχι για τα γεννημένα παιδιά και τις οικογένειές τους!
Στις 25 Απρίλη του 2004 ένα εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν στην Ουάσιγκτον για το δικαίωμα στην έκτρωση και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.
Η νεοσυντηρητική αυτή επίθεση εμφανίζεται τελευταία και στη χώρα μας (όπου η έκτρωση είναι νόμιμη από το 1986). Επί κυβέρνησης ΝΔ οι νόμοι τίθενται σε αμφισβήτηση, ενώ η Εκκλησία συννομοθετεί πλέον με την Πολιτεία! Για παράδειγμα, στο νομοσχέδιο για τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας το υπουργείο Υγείας ήθελε να εξασφαλίσει τη συναίνεση της Εκκλησίας της Ελλάδος (!) με αποτέλεσμα η προσέγγισή του στο θέμα των εκτρώσεων να είναι ιδιαίτερα συντηρητική: με το άρθρο 28 δίνει στο γιατρό το δικαίωμα να αρνηθεί, επικαλούμενος τις ηθικές του αρχές, τη διαδικασία της τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης ανεξάρτητα από την αιτιολογία της (δηλαδή ακόμα και αν είναι προϊόν βιασμού ή η γυναίκα είναι θύμα καταναγκαστικής πορνείας!)
Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ούτε "φυσιολογική"
ούτε "αναπόφευκτη" -έχει αιτίες και λύση!
Σ' ολόκληρο τον κόσμο εδώ και εκατοντάδες χρόνια, τόσο σε περιόδους ειρήνης όσο και πολέμου, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν διακρίσεις και βία από την πολιτεία, την τοπική κοινωνία και την οικογένεια.
Μερικά στατιστικά στοιχεία από τις εκθέσεις των Ην. Εθνών και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας φανερώνουν τη δεινή θέση των γυναικών και στις μέρες μας:
- Τουλάχιστον μία στις τρεις γυναίκες (δηλαδή ένα δισεκατομμύριο γυναίκες) έχει ξυλοκοπηθεί, έχει εξαναγκαστεί να κάνει σεξ ή έχει κακοποιηθεί κατά τη διάρκεια της ζωής της (συνήθως από συγγενή ή γνωστό της).
- Μία στις πέντε γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού στη διάρκεια της ζωής της.
- Στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, το 2% (δηλ. 3 εκατομμύρια) των εργαζομένων γυναικών έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στη δουλειά τους.
- Περισσότερα από 135 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν υποβληθεί σε κλειτοριδεκτομή για να μην απολαμβάνουν το σεξ.
- 600.000 γυναίκες στον Τρίτο Κόσμο πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω γέννας ή έκτρωσης επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη.
- Στους σύγχρονους πολέμους, το 90% των θυμάτων είναι άμαχος πληθυσμός, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά, ενώ ο βιασμός χρησιμοποιείται συστηματικά από τους επιτιθέμενους είτε για την ταπείνωση του εχθρού είτε για λόγους "εθνικής εκκαθάρισης".
- Στις εμπόλεμες ζώνες, το 80% των προσφύγων είναι γυναίκες και παιδιά.
Μορφές
Οι εκδηλώσεις βίας απέναντι στις γυναίκες παίρνουν διαφορετική μορφή ανάλογα με τις κοινωνίες, τις θρησκείες και τις κουλτούρες, αλλά όλα τα στοιχεία και οι μελέτες καταδεικνύουν ότι οι επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του πολέμου κάνουν τις γυναίκες ακόμη πιο ευάλωτες απέναντι σε όλες τις μορφές βίας σήμερα.
Παγκοσμίως, από τα 1,3 δισ. των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, το 70% είναι γυναίκες, και το ποσοστό αυτό αυξάνεται συνεχώς. Από την άλλη μεριά, οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην αγορά εργασίας και στοχεύουν κυρίως στις γυναίκες (απόλυτη ευελιξία, μερική απασχόληση με κατακερματισμένο ωράριο, με δελτίο παροχής υπηρεσιών, προσωρινή, εποχική κ.λπ, με μειωμένη ή ανύπαρκτη κοινωνική ασφάλιση) διευρύνουν ολοένα και περισσότερο την οικονομική και κοινωνική περιθωριοποίηση των γυναικών, επιτείνουν το φόβο και την ανασφάλεια, και μειώνουν τη δυνατότητα συλλογικής αντίδρασης και διεκδίκησης δικαιωμάτων.
Σ' αυτές τις συνθήκες είναι πολύ πιο δύσκολο για τις γυναίκες να αντιδράσουν, τόσο στη βία που δέχονται μέσα στην οικογένεια όσο και στο χώρο δουλειάς ή στον κοινωνικό χώρο. Παρά το γεγονός ότι η βία ή η απειλή βίας διαπερνά όλα τα κοινωνικά στρώματα, είναι πολύ πιο έκθετες και ευάλωτες στη βία οι εργαζόμενες και φτωχές γυναίκες, οι μετανάστριες ή οι γυναίκες πρόσφυγες, που πολύ δύσκολα θα το δημοσιοποιήσουν και ακόμη πιο δύσκολα θα μπορέσουν να αντιδράσουν και να παλέψουν για την εξάλειψή της.
Μία από τις χειρότερες συνέπειες της αυξανόμενης φτώχειας και περιθωριοποίησης των γυναικών είναι το σύγχρονο δουλεμπόριο. Εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια κάθε χρόνο πωλούνται και αγοράζονται στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα είτε ως φτηνό εργατικό δυναμικό, είτε ως νύφες, είτε για τη σεξουαλική τους εκμετάλλευση. Το τελευταίο αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη "εγκληματική επιχείρηση" μετά την παράνομη εμπορία ναρκωτικών και όπλων, με κέρδη που υπολογίζονται σε 8 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο.
Για να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα δεν αρκεί μόνο η ύπαρξη σχετικής νομοθεσίας, που μπορεί να αντιμετωπίζει τα συμπτώματα, αλλά δεν καταργεί τις αιτίες που τα δημιουργούν. Αγώνας ενάντια στη βία σημαίνει μάχη για την οικονομική και κοινωνική ανεξαρτησία όλων των γυναικών, που περνά μέσα από τον αγώνα για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας για όλους.
Το σύγχρονο κράτος , εξακολουθεί να στηρίζεται και να εξοικονομεί τεράστια κέρδη από την απλήρωτη εργασία των γυναικών μέσα στο σπίτι. Το 1995, το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών ανέφερε ότι η απλήρωτη μαζί με την κακοπληρωμένη εργασία των γυναικών ετησίως αντιστοιχεί σε 11 τρισεκατομμύρια δολάρια παγκόσμια! Αυτή είναι προφανώς μια τιμή που ούτε οι κυβερνήσεις δεν είναι πρόθυεςι να πληρώσουν. Γι'αυτό, τα "ιδανικά" της οικογένειας που είναι η "φυσική" ενασχόληση της γυναίκας ξαναέρχονται στην επιφάνεια για να δικαιολογήσουν την όλο και αυξανόμενη καταπίεση, εκμετάλλευση και τις επιθέσεις που δεχόμαστε. Προς το σκοπό αυτό ξαναθυμάται όλα τα αντιδραστικά ιδεολογικά κατασκευάσματα περασμένων εποχών. Η καταπίεση δεν είναι μόνιμο και αναλλοίωτο στοιχείο της ανθρώπινης ιστορίας.
Ό,τι έχει δημιουργηθεί από ανθρώπους, μπορεί και να καταργηθεί από ανθρώπους. Η καταπίεση των γυναικών μπορεί να καταργηθεί, αλλά μόνο αν αλλάξει η οργάνωση της ίδιας της κοινωνίας.
Και ξαναήρθαν στο προσκήνιο με το "δεύτερο κύμα" των γυναικείων κινημάτων που αναπτύχθηκαν τις δεκαετίες του 1960 και 1970.
Σήμερα
Η πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών συγκεκριμενοποιείται άμεσα σήμερα στους αγώνες: στους τόπους δουλειάς και στα συνδικάτα, για να πάψουν οι διακρίσεις σε βάρος μας -που δεν συμφέρουν κανέναν εργαζόμενο. Στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενάντια στο σεξισμό και την ταξική επιλογή που πετάει πρώτα τις γυναίκες έξω. Στις γειτονιές, για παιδικούς σταθμούς, σχολεία, ΚΑΠΗ, χώρους πράσινου για να παίζουν τα παιδιά, κ.λπ. Για να είναι αποτελεσματική πρέπει να δίνεται μαζί με τους άντρες συναδέλφους μας, οι οποίοι ακόμα κι όταν διαφωνούν πρέπει να πειστούν γι'αυτό.
Η απελευθέρωση των γυναικών πρέπει να είναι κεντρικός στόχος του συνδικαλισμού, αν θέλει να σέβεται το όνομά του.
Κυριακή 7 Μαρτίου 2010
ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΡΩΑ ΜΑΝΩΛΗ ΓΛΕΖΟ
ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ
ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Οι χθεσινές διαδηλώσεις των εργατοϋπαλληλικών οργανώσεων κατά των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, για την οποία άλλοι ευθύνονται και πρέπει να πληρώσουν, στρέφονταν και κατά των αθλίων γερμανικών σχολίων κατά του Ελληνικού Λαού, η αιτία των οποίων δεν είναι η ουδέποτε εκφρασθείσα απαίτησή μας «να πληρώσουν οι Γερμανοί τα δικά μας λάθη», αλλά η ζωντανή και λανθάνουσα μνήμη τους για την ένδοξη Αντίστασή μας κατά της βάρβαρης γερμανικής Κατοχής του 1940-1944.
Δυστυχώς ορισμένοι Γερμανοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι –ελπίζουμε όχι και ο Γερμανικός Λαός- μνησικακούν κατά του Λαού μας για την Αντίστασή του και τις συνέπειες που είχε σε βάρος της Γερμανικής εξόρμησης για την υποταγή της Ευρώπης και όχι μόνον.
Εκείνο όμως που μας συντάραξε περισσότερο από τα γερμανικά σχόλια και δημοσιεύματα, ήταν η χτεσινή συμπεριφορά των αστυνομικών κατά του πρώτου ήρωα της Εθνικής μας Αντίστασης, του Μανόλη Γλέζου, που μαζί με τον Απόστολο Σάντα κατέβασαν τη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, πριν περάσει ένας μήνας από την ανάρτησή της. Ο Μανόλης Γλέζος από το 1996 είναι Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και αγωνίζεται για την επίλυση του εθνικού αυτού θέματος, ενώ οι κυβερνήσεις μας αδρανούν. Ασφαλώς οι αστυφύλακες που διέπραξαν το ολέθριο αυτό λάθος δεν γνώριζαν ποιός ήταν ο ασπρομάλλης που κλωτσούσαν, του έριχναν άφθονα ασφυξιογόνα στο πρόσωπο και τον έριξαν λιπόθυμο στο έδαφος και τώρα νοσηλεύεται στην εντατική της καρδιολογικής κλινικής του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» για την αντιμετώπιση των σοβαρών βλαβών που υπέστη στο αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα, αλλά και στα μάτια του. Αυτό όμως δεν είναι ελαφρυντικό των δραστών και των προϊσταμένων τους, πρώτον γιατί τέτοιες βάρβαρες επιθέσεις δεν πρέπει να γίνονται κατά οποιουδήποτε πολίτη και δεύτερον γιατί είναι αδιανόητο να μην αναγνωρίζουν οι αστυνομικοί ποιός είναι ο Μανόλης Γλέζος. Έπρεπε να είχαν διδαχθεί ότι υπάρχουν στη χώρα μας πρόσωπα που κάνοντας το καθήκον τους έγραψαν ιστορία και πρέπει να τα αναγνωρίζουμε, να τα σεβόμαστε και να τα προστατεύουμε.
Αθήνα, 6 Μαρτίου 2010
Ο Αντιπρόεδρος του Ε.Σ.Δ.Γ.Ο.Ε Ο Γενικός Γραμματέας
Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης Ευάγγελος Μαχαίρας
ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Οι χθεσινές διαδηλώσεις των εργατοϋπαλληλικών οργανώσεων κατά των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, για την οποία άλλοι ευθύνονται και πρέπει να πληρώσουν, στρέφονταν και κατά των αθλίων γερμανικών σχολίων κατά του Ελληνικού Λαού, η αιτία των οποίων δεν είναι η ουδέποτε εκφρασθείσα απαίτησή μας «να πληρώσουν οι Γερμανοί τα δικά μας λάθη», αλλά η ζωντανή και λανθάνουσα μνήμη τους για την ένδοξη Αντίστασή μας κατά της βάρβαρης γερμανικής Κατοχής του 1940-1944.
Δυστυχώς ορισμένοι Γερμανοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι –ελπίζουμε όχι και ο Γερμανικός Λαός- μνησικακούν κατά του Λαού μας για την Αντίστασή του και τις συνέπειες που είχε σε βάρος της Γερμανικής εξόρμησης για την υποταγή της Ευρώπης και όχι μόνον.
Εκείνο όμως που μας συντάραξε περισσότερο από τα γερμανικά σχόλια και δημοσιεύματα, ήταν η χτεσινή συμπεριφορά των αστυνομικών κατά του πρώτου ήρωα της Εθνικής μας Αντίστασης, του Μανόλη Γλέζου, που μαζί με τον Απόστολο Σάντα κατέβασαν τη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, πριν περάσει ένας μήνας από την ανάρτησή της. Ο Μανόλης Γλέζος από το 1996 είναι Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και αγωνίζεται για την επίλυση του εθνικού αυτού θέματος, ενώ οι κυβερνήσεις μας αδρανούν. Ασφαλώς οι αστυφύλακες που διέπραξαν το ολέθριο αυτό λάθος δεν γνώριζαν ποιός ήταν ο ασπρομάλλης που κλωτσούσαν, του έριχναν άφθονα ασφυξιογόνα στο πρόσωπο και τον έριξαν λιπόθυμο στο έδαφος και τώρα νοσηλεύεται στην εντατική της καρδιολογικής κλινικής του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» για την αντιμετώπιση των σοβαρών βλαβών που υπέστη στο αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα, αλλά και στα μάτια του. Αυτό όμως δεν είναι ελαφρυντικό των δραστών και των προϊσταμένων τους, πρώτον γιατί τέτοιες βάρβαρες επιθέσεις δεν πρέπει να γίνονται κατά οποιουδήποτε πολίτη και δεύτερον γιατί είναι αδιανόητο να μην αναγνωρίζουν οι αστυνομικοί ποιός είναι ο Μανόλης Γλέζος. Έπρεπε να είχαν διδαχθεί ότι υπάρχουν στη χώρα μας πρόσωπα που κάνοντας το καθήκον τους έγραψαν ιστορία και πρέπει να τα αναγνωρίζουμε, να τα σεβόμαστε και να τα προστατεύουμε.
Αθήνα, 6 Μαρτίου 2010
Ο Αντιπρόεδρος του Ε.Σ.Δ.Γ.Ο.Ε Ο Γενικός Γραμματέας
Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης Ευάγγελος Μαχαίρας
Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010
Αίσχος! Στο νοσοκομείο ο Μανώλης Γλέζος που δέχθηκε χημικά απο τα ΜΑΤ
Σήμερα το μεσημέρι στη διαδήλωση της Αθήνας, τα ΜΑΤ έριξαν χημικά στον ιστορικό ηγέτη Μανώλη Γλέζο ενώ ομάδα διαδηλωτών φωνάζοντας υβριστικά συνθήματα, επιτέθηκε με γιαούρτια και γροθιές στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλο.
Αρχικά ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ δέχθηκε ένα γιαούρτι την ώρα που βρισκόταν στο βήμα απ' όπου θα εκφωνούσε την ομιλία του, στη συνέχεια ένας εκ των συγκεντρωμένων του πέταξε αλεύρι, ενώ εν μέσω αναταραχής ένας άνδρας επιτέθηκε και χειροδίκησε κατά του Παναγόπουλου, ο οποίος και συνεπλάκη με το δράστη της επίθεσης.
Στον «Ευαγγελισμό» μεταφέρθηκε με δύσπνοια και ο Μανώλης Γλέζος ο οποίος σε άλλο σημείο της συγκέντρωσης, στην Πανεπιστημίου, δέχθηκε ψεκασμό με χημικά απο δυνάμεις των ΜΑΤ.
Καταδικάζουμε την επίθεση στον Μανώλη Γλέζο από τα ΜΑΤ που δεν μπορούν να διακρίνουν πρόσωπα και αντιμετωπίζουν τους διαδηλωτές ως εχθρούς. Συμφωνούμε με το ΚΚΕ στο οτι η καταδίκη των θέσεων και του ρόλου της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ πρέπει να είναι με πολιτικά μέσα.
Αντιμέτωποι με τη γκάφα τους, αντιπροσωπεία των αστυνομικών επισκέφθηκε τον Μ. Γλέζο στο νοσοκομείο και του ζήτησαν συγγνώμη για το περιστατικό.
Η αντιπροσωπεία τού επέδωσε και την κάτωθι επιστολή:
«Αγαπητέ Κύριε Γλέζο, με αισθήματα έντονης ανησυχίας και αγανάκτησης πληροφορηθήκαμε ότι κατά τη διάρκεια της ειρηνικής εκδήλωσης διαμαρτυρίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, χρησιμοποιήθηκαν και πάλι συνάδελφοι μας στον άχαρο ρόλο της καταστολής, με αποτέλεσμα να τραυματισθεί ο άνθρωπος σύμβολο των αγώνων του λαού μας, εσείς που έχετε άλλωστε συμπαρασταθεί και στηρίξει τους αγώνες μας. Δεχθείτε τις ειλικρινείς μας ευχές για ταχεία ανάρρωση. Χίλια συγνώμη».
Τα νέα μέτρα, οι κυβερνώντες θα τα υπερασπιστούν με το αίμα μας. Κυριολεκτικά όμως. Μόνη λύση οι διαρκείς μας αγώνες.
(η φωτογραφία από το Εθνος)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)