.JPG)
Αυτό το λάθος κάναμε οι σιδηροδρομικοί που εργαζόμαστε στο κεντρικό κτήριο του ΟΣΕ στην ΚΑΡΟΛΟΥ. Δεν συμμορφωθήκαμε στις υποδείξεις της ηγεσίας της ΠΑΣΚ και σήμερα το πρωί (Δευτέρα 20/12/2010) στην προγραμματισμένη συνέλευση των εργαζομένων δεχτήκαμε την … «επίσκεψη» αγανακτισμένων «σιδηροδρομικών».
Ήταν 4-5 συνδικαλιστές της ΠΑΣΚ οι οποίοι κινητοποιώντας τον κομματικό στρατό του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΚ τόσο στην ΚΑΡΟΛΟΥ όσο και από αλλού, επιχείρησαν να παρέμβουν στις διαδικασίες που δημοκρατικά ακολουθούμε εδώ και 1 μήνα οι εργαζόμενοι του κτηρίου, χωρίς να καθοδηγούμαστε από κανέναν, πάρα μόνον από τις ανάγκες μας. Ίσως τελικά αυτό να ενόχλησε.
Η προβοκατόρικη πρόταση να παρθεί απόφαση για τη συνέχιση η μη της κατάληψης, με «κάλπη» στον 9ο όροφο της ΚΑΡΟΛΟΥ, εξυπηρετούσε τα σχέδια της ΠΑΣΚ η οποία από την αρχή καταδίκασε την κατάληψη. Γι αυτό και η κινητοποίηση του κομματικού στρατού προκειμένου να ελεγχθεί η ψηφοφορία. Ξέρουν από αυτά …
Απορίας άξια είναι, τόσο η παντελής απουσία της ΔΑΚΕ όσο και η βιασύνη της ΔΕΣΚ να συμφωνήσει με την πρόταση για ψηφοφορία.
Συναδέλφισσες-συνάδελφοι,
Αισθάνομαι υπερήφανος και τυχερός που τις τελευταίες 8 ημέρες βρέθηκα στην κατάληψη, με δεκάδες συναδέλφους διαφορετικών κομματικών και παραταξιακών αποχρώσεων. Αυτά που μας ένωσαν ήταν:
1.- Ο θυμός για τα μέτρα διάλυσης του ΟΣΕ και την εξαθλίωση που επιχειρεί να οδηγήσει τους σιδηροδρομικούς η κυβέρνηση.
2.- H αγανάκτηση για τον τρόπο με το οποίο αντιμετωπίζει ή «δεν αντιμετωπίζει» η ΠΟΣ (δηλαδή η αυτοδύναμη πλειοψηφία της ΠΑΣΚ) τα πολλά προβλήματα που συσσώρευσε η πολιτική του ΠΑΣΟΚ (και παλιότερα της Ν.Δ.) για το σιδηρόδρομο και τους σιδηροδρομικούς.
Προσωπικά δεν είχα και δεν έχω καμία αυταπάτη. Διαχρονικά από το 1995 μέχρι και σήμερα οι ηγεσίες της ΠΑΣΚ (συνεπικουρούμενες από τη ΔΑΚΕ) ενώ έβγαζαν φιλιππικούς λόγους και (αν ήταν στη κυβέρνηση η Ν.Δ.) έστηναν και κανένα συρματόπλεγμα, στην πράξη αποτέλεσαν και αποτελούν τον τρίτο πυλώνα (μετά την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ) εφαρμογής των αντισιδηροδρομικών μέτρων.
Το ίδιο έκαναν όταν δημιουργήθηκε η πρώτη θυγατρική η ΕΡΓΟΣΕ, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι είναι απαίτηση της Ε.Ε. και ότι θα προχωρήσουν γρήγορα τα έργα. Έσπευσαν βέβαια να διοριστούν στα Διοικητικά Συμβούλια στα πρότυπα των μεγαλοσυνδικαλιστών της ΓΣΕΕ (βλέπε Πολυζωγόπουλος, Παναγόπουλος κ.α.)
Το έκαναν κάθε φορά που ξεφύτρωνε μια θυγατρική (π.χ. η ΓΑΙΑΟΣΕ θα φέρει επιτέλους κέρδη) ή όταν ο ΟΣΕ υπέγραφε τις περίφημες προγραμματικές συμφωνίες. Το έκαναν και όταν υπήρχαν θέματα ασφαλιστικά, με αποκορύφωμα την απεργοσπασία στο νόμο Ρέππα το 2002.
Το έκαναν και όταν ο περίφημος Γιαννακός προετοιμάζοντας το σημερινό χάλι έκανε το Σεπτέμβρη του 2003 τον ΟΣΕ, εταιρεία Holding. Ή όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πάλι, μείωνε τις οργανικές θέσεις του ΟΣΕ σε 9.340.
Όταν τον Νοέμβρη του 2007, η τότε Διοίκηση του ΟΣΕ έβγαλε τα πρώτα ξεχωριστά οργανογράμματα και τις νέες τοποθετήσεις για τις νέες εταιρείες ΟΣΕ, ΕΔΙΣΥ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ και καταγγέλλαμε το γεγονός στη Διοίκηση της ΠΟΣ, η απάντηση της ηγεσίας της ΠΑΣΚ ήταν: Μην ανησυχείτε, είναι προσωρινά;;;
Το 2009 ήταν η χρονιά με τα συρματοπλέγματα απέναντι στο «δεξιό» Χατζηδάκη αλλά … αυτά πέρασαν γρήγορα.
Το ίδιο κάνουν και σήμερα. Πολλά στελέχη της ΠΑΣΚ μάλιστα έπαιξαν και παίζουν πρώτο ρόλο, τόσο στο κομμάτι που αφορά τον ΟΣΕ όσο και στο κομμάτι που αφορά την «ιδιαίτερη» μεταχείριση στους σιδηροδρομικούς. Η ΠΑΣΚ τα έδωσε όλα προκειμένου να πάρει την αυτοδυναμία στην ΠΟΣ και όταν το κατάφερε στο Συνέδριο του Οκτώβρη, τότε ο κ. Ρέππας άρχισε να πυροβολεί.
Κανείς σιδηροδρομικός δεν έχει δικαίωμα να ισχυρίζεται ότι … δεν ήξερε. Τα τελευταία 15 χρόνια, τόσο από τη ΣΕΚ όσο και από τη ΔΕΣΚ ή και μεμονωμένους συναδέλφους, έχουν εκδοθεί δεκάδες ανακοινώσεις και εφημερίδες που αποκάλυπταν, προειδοποιούσαν και πρότειναν δράσεις. Αυτό που δεν πίστευαν οι συνάδελφοι τόσα χρόνια, άρχισαν να το πιστεύουν τώρα. Γι αυτό και στην ΚΑΡΟΛΟΥ οδηγηθήκαμε στην κατάληψη.
Η κατάληψη έδειξε και κάτι άλλο. Δεν τελειώσαμε ακόμη. Υπάρχουν ακόμη μορφές πάλης που μπορούν να σταματήσουν τη λαίλαπα που έρχεται. Αρκεί να το τολμήσουμε. Αρκεί αυτή τη φορά να αφήσουμε τα μικροσυμφέροντα είτε αυτά είναι ατομικά είτε είναι παραταξιακά και να επικεντρώσουμε τη δράση μας στο κεντρικό ζήτημα που είναι: o ΟΣΕ και οι σιδηροδρομικοί.
Αρκεί να καταλάβουμε όλοι οι σιδηροδρομικοί ότι: H ΔΥΝΑΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΣΑΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ, ΑΛΛΑ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ – ΠΟΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ.
ΑΘΗΝΑ 20/12/2010
Τερζόγλου Παναγιώτης
Σιδηροδρομικός εργαζόμενος στην ΚΑΡΟΛΟΥ.
Υ.Γ. Επειδή ορισμένα «πουλάκια» άρχισαν να τιτιβίζουν διάφορα για μένα (εάν κάνω απεργίες κ.α.) και για να μην κουράζονται και ψάχνουν τα μισθολογικά μου, τους δηλώνω ότι σε «σικέ» απεργίες δεν θα συμμετέχω. Όπως επίσης, δε θα συμμετέχω σε πορείες «προδιαγεγραμμένες» όπου οι ηγεσίες τυλίγουν αυθαίρετα τα πανό και αποχωρούν, αφήνοντας σύξυλους δεκάδες σιδηροδρομικούς που τους ακολουθούν.
Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010
Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010
ΚΥΠΡΙΑΚΟ
http://www.topontiki.gr/
Ποιος το πίστευε. Και ξαφνικά η Κύπρος έγινε μεγάλος παίχτης. Εν μια νυκτί. Η γερμανική πρεσβεία στη Λευκωσία, ενημέρωσε το προεδρικό ότι η Άγγελα Μέρκελ θέλει να επισκεφθεί το νησί.
Αυτό λίγες μόνο μέρες μετά την επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Ντιμίτρι Μεντβέντεφ. Με το που κυκλοφόρησε το νέο, ο Σύριος πρόεδρος ειδοποίησε την δική του πρεσβεία να μεταφέρει στον πρόεδρο της Κύπρου, Δημήτρη Χριστόφια «ότι επιθυμεί να τον δει πριν την κυρία Μέρκελ».
Προχθές ολοκληρώθηκε και η «έκτακτη» επίσκεψη του Λιβάνιου πρωθυπουργού. Η πλειονότητα των Κυπρίων πολιτών διερωτούνται «τι έγινε και ξαφνικά όλοι αυτοί μας θυμήθηκαν;». Οι πιο υποψιασμένοι ήξεραν.
Το βράδυ της Παρασκευής έσκασε και η βόμβα: Ο κ. Χριστόφιας ειδοποίησε τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν «ότι δεν έχει χρόνο να μεταβεί στην Νέα Υόρκη γιατί πρέπει να παρευρεθεί στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ και αμέσως μετά, θα υποδεχθεί τον Σύριο ομόλογο του, Μπασιάρ Αλ Ασσαντ». Προηγήθηκε επείγουσα πρόσκληση του Κι Μουν προς την κυπριακή κυβέρνηση και την τουρκοκυπριακή ηγεσία για τριμερή συνάντηση, με στόχο την επίλυση του Κυπριακού.
Τριάντα έξι χρόνια τώρα οι Κύπριοι χιλιοπαρακαλούσαν για μια τέτοια πρόσκληση. Και πανηγύριζαν όταν κάποιος έλληνας αξιωματούχος (ανεπίσημα πάντα για να μην… ενοχληθούν οι Τούρκοι) επισκεπτόταν την Λευκωσία. Σπανίως πήγαιναν στο νησί αξιωματούχοι από άλλες χώρες, για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Και τώρα ο κ. Χριστόφιας δήλωσε ότι είναι πολύ… busy για να δει τον γ.γ. του ΟΗΕ!! Τι μεσολάβησε;;;
Οι γεωτρήσεις έδειξαν πετρέλαιο. Πολύ πετρέλαιο. Στα ανοικτά της Κύπρου με την Συρία, τον Λίβανο και την Αίγυπτο. Μόνο που το μεγαλύτερο μέρος πέφτει εντός της κυπριακής υφαλοκρηπίδας. Ρώσοι, Γερμανοί και λοιποί συνωστίζονται για να εξασφαλίσουν συμφωνίες προς όφελος εταιριών της χώρας τους. Τα οικονομικά συμφέροντα ανέκαθεν υπαγόρευαν την εξωτερική πολιτική. Γι’ αυτό και η κ. Μέρκελ δεν διστάζει να επισκεφθεί την «μικρή» Κύπρο. Ο Δ. Χριστόφιας κατάλαβε που πάει το πράγμα και άνοιξε το παιχνίδι. Θέλετε κομμάτι από την πίτα; Βάλτε πλάτες να κλείσει το Κυπριακό, είπε. Την πρώτη επίσημη πλάτη έβαλε η Ρωσία. Αμέσως τσίμπησε και το Βερολίνο. Η Ουάσινγκτον, που παρακολουθεί τις εξελίξεις με ιδιαίτερη αμηχανία, χτύπησε την πόρτα της Λευκωσίας μέσω του Μπαν Κι Μουν. Μόνο που η Λευκωσία είπε no thanks guys, δεν βιαζόμαστε και άρχισε να στρώνει το χαλί βάζοντας τους δικούς της όρους.
Τα βλέπει αυτά ο Γιώργος; Έτσι θα μπορούσε να παίζεται το παιχνίδι. Όχι να μοιράζεται το Αιγαίο στα δύο. Ας πάρει κανένα μάθημα από τους «μικρούς».
ΥΓ: Α, και George. Και η Κύπρος είναι υπό επιτήρηση λόγω υψηλού ελλείμματος. Η Κομισιόν έστειλε ραβασάκι ότι «μέσα σε 3 χρόνια πρέπει να μειώσετε το έλλειμμα στο 3%». Η Λευκωσία απάντησε «εμείς είμαστε αριστερή κυβέρνηση και κάνουμε κοινωνική πολιτική. Δεν υπάρχει περίπτωση να κόψουμε μισθούς και συντάξεις. Θα μειώσουμε το έλλειμμα, αλλά σε 5 χρόνια». Και αμέσως ανακοίνωσε έκτακτο επίδομα για όλους ύψους 300 ευρώ. Για να τους σπάσει τα νεύρα. Εκνευρίστηκαν οι Βρυξέλλες που πήγαν να απειλήσουν με κυρώσεις. Για να πάρουν την αποθεωτική απάντηση «εάν μας πιέσετε, θα βάζουμε βέτο σε όποια απόφαση πάει να περάσει η ΕΕ μέχρι την δευτέρα παρουσία». Φοβήθηκαν οι Βρυξέλλες ότι η «κομμουνιστική κυβέρνηση της Κύπρου» δεν το’ χει και πολύ να αποφασίσει έξοδο από την ευρωζώνη και σιώπησαν. Βρε, τσαμπουκά οι μικροί!!! Αλήθεια, με τις γεωτρήσεις στο Αιγαίο, τι γίνεται;
Ποιος το πίστευε. Και ξαφνικά η Κύπρος έγινε μεγάλος παίχτης. Εν μια νυκτί. Η γερμανική πρεσβεία στη Λευκωσία, ενημέρωσε το προεδρικό ότι η Άγγελα Μέρκελ θέλει να επισκεφθεί το νησί.
Αυτό λίγες μόνο μέρες μετά την επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Ντιμίτρι Μεντβέντεφ. Με το που κυκλοφόρησε το νέο, ο Σύριος πρόεδρος ειδοποίησε την δική του πρεσβεία να μεταφέρει στον πρόεδρο της Κύπρου, Δημήτρη Χριστόφια «ότι επιθυμεί να τον δει πριν την κυρία Μέρκελ».
Προχθές ολοκληρώθηκε και η «έκτακτη» επίσκεψη του Λιβάνιου πρωθυπουργού. Η πλειονότητα των Κυπρίων πολιτών διερωτούνται «τι έγινε και ξαφνικά όλοι αυτοί μας θυμήθηκαν;». Οι πιο υποψιασμένοι ήξεραν.
Το βράδυ της Παρασκευής έσκασε και η βόμβα: Ο κ. Χριστόφιας ειδοποίησε τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν «ότι δεν έχει χρόνο να μεταβεί στην Νέα Υόρκη γιατί πρέπει να παρευρεθεί στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ και αμέσως μετά, θα υποδεχθεί τον Σύριο ομόλογο του, Μπασιάρ Αλ Ασσαντ». Προηγήθηκε επείγουσα πρόσκληση του Κι Μουν προς την κυπριακή κυβέρνηση και την τουρκοκυπριακή ηγεσία για τριμερή συνάντηση, με στόχο την επίλυση του Κυπριακού.
Τριάντα έξι χρόνια τώρα οι Κύπριοι χιλιοπαρακαλούσαν για μια τέτοια πρόσκληση. Και πανηγύριζαν όταν κάποιος έλληνας αξιωματούχος (ανεπίσημα πάντα για να μην… ενοχληθούν οι Τούρκοι) επισκεπτόταν την Λευκωσία. Σπανίως πήγαιναν στο νησί αξιωματούχοι από άλλες χώρες, για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Και τώρα ο κ. Χριστόφιας δήλωσε ότι είναι πολύ… busy για να δει τον γ.γ. του ΟΗΕ!! Τι μεσολάβησε;;;
Οι γεωτρήσεις έδειξαν πετρέλαιο. Πολύ πετρέλαιο. Στα ανοικτά της Κύπρου με την Συρία, τον Λίβανο και την Αίγυπτο. Μόνο που το μεγαλύτερο μέρος πέφτει εντός της κυπριακής υφαλοκρηπίδας. Ρώσοι, Γερμανοί και λοιποί συνωστίζονται για να εξασφαλίσουν συμφωνίες προς όφελος εταιριών της χώρας τους. Τα οικονομικά συμφέροντα ανέκαθεν υπαγόρευαν την εξωτερική πολιτική. Γι’ αυτό και η κ. Μέρκελ δεν διστάζει να επισκεφθεί την «μικρή» Κύπρο. Ο Δ. Χριστόφιας κατάλαβε που πάει το πράγμα και άνοιξε το παιχνίδι. Θέλετε κομμάτι από την πίτα; Βάλτε πλάτες να κλείσει το Κυπριακό, είπε. Την πρώτη επίσημη πλάτη έβαλε η Ρωσία. Αμέσως τσίμπησε και το Βερολίνο. Η Ουάσινγκτον, που παρακολουθεί τις εξελίξεις με ιδιαίτερη αμηχανία, χτύπησε την πόρτα της Λευκωσίας μέσω του Μπαν Κι Μουν. Μόνο που η Λευκωσία είπε no thanks guys, δεν βιαζόμαστε και άρχισε να στρώνει το χαλί βάζοντας τους δικούς της όρους.
Τα βλέπει αυτά ο Γιώργος; Έτσι θα μπορούσε να παίζεται το παιχνίδι. Όχι να μοιράζεται το Αιγαίο στα δύο. Ας πάρει κανένα μάθημα από τους «μικρούς».
ΥΓ: Α, και George. Και η Κύπρος είναι υπό επιτήρηση λόγω υψηλού ελλείμματος. Η Κομισιόν έστειλε ραβασάκι ότι «μέσα σε 3 χρόνια πρέπει να μειώσετε το έλλειμμα στο 3%». Η Λευκωσία απάντησε «εμείς είμαστε αριστερή κυβέρνηση και κάνουμε κοινωνική πολιτική. Δεν υπάρχει περίπτωση να κόψουμε μισθούς και συντάξεις. Θα μειώσουμε το έλλειμμα, αλλά σε 5 χρόνια». Και αμέσως ανακοίνωσε έκτακτο επίδομα για όλους ύψους 300 ευρώ. Για να τους σπάσει τα νεύρα. Εκνευρίστηκαν οι Βρυξέλλες που πήγαν να απειλήσουν με κυρώσεις. Για να πάρουν την αποθεωτική απάντηση «εάν μας πιέσετε, θα βάζουμε βέτο σε όποια απόφαση πάει να περάσει η ΕΕ μέχρι την δευτέρα παρουσία». Φοβήθηκαν οι Βρυξέλλες ότι η «κομμουνιστική κυβέρνηση της Κύπρου» δεν το’ χει και πολύ να αποφασίσει έξοδο από την ευρωζώνη και σιώπησαν. Βρε, τσαμπουκά οι μικροί!!! Αλήθεια, με τις γεωτρήσεις στο Αιγαίο, τι γίνεται;
Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010
Εθνικές Εκλογές ανεξαρτήτως αποτελέσματος
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ «ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ»
Εθνικές Εκλογές ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις Περιφερειακές εκλογές, φαίνεται ότι έχει αποφασίσει ο Γ.Α.Π.. Τα ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ μέτρα που προγραμματίζει να επιβάλει η διεθνής κατοχή της χώρας με τους ντόπιους συνεργάτες και εντολοδόχους της (Κυβέρνηση, κόμματα της «αντιπολίτευση», ΜΜΕ, συνδικαλιστές κλπ) χρειάζονται σταθερότητα. Δεν μπορεί να ρισκάρουν με ανεξέλεγκτες ψηφοφορίες στη Βουλή. Οι εκλογές θα γίνουν πλέον με λίστα, οπότε ο όποιος Πρωθυπουργός, θα ελέγχει 100% τους Βουλευτές, άρα και τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών.
Πιθανή ημερομηνία η 5η ή η 12η Δεκεμβρίου.
Καλούμαστε όλοι σε εγρήγορση και ΕΝΟΤΗΤΑ Αριστεράς, Οικολογίας, δημοκρατικών πολιτών.
5 Νοέμβρη 2010.
Εθνικές Εκλογές ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις Περιφερειακές εκλογές, φαίνεται ότι έχει αποφασίσει ο Γ.Α.Π.. Τα ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ μέτρα που προγραμματίζει να επιβάλει η διεθνής κατοχή της χώρας με τους ντόπιους συνεργάτες και εντολοδόχους της (Κυβέρνηση, κόμματα της «αντιπολίτευση», ΜΜΕ, συνδικαλιστές κλπ) χρειάζονται σταθερότητα. Δεν μπορεί να ρισκάρουν με ανεξέλεγκτες ψηφοφορίες στη Βουλή. Οι εκλογές θα γίνουν πλέον με λίστα, οπότε ο όποιος Πρωθυπουργός, θα ελέγχει 100% τους Βουλευτές, άρα και τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών.
Πιθανή ημερομηνία η 5η ή η 12η Δεκεμβρίου.
Καλούμαστε όλοι σε εγρήγορση και ΕΝΟΤΗΤΑ Αριστεράς, Οικολογίας, δημοκρατικών πολιτών.
5 Νοέμβρη 2010.
Δευτέρα 10 Μαΐου 2010
ΜΑΣ ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Η Κυβέρνηση Γ.Α.Π. και οι εγχώριοι (Ν.Δ. – ΛΑ.Ο.Σ.) και ξένοι (Commision, Δ.Ν.Τ.) συνεργάτες της, αποφάσισαν τη διάλυση του ασφαλιστικού μας συστήματος. Αφού μας κατέκλεψαν τα προηγούμενα χρόνια με κρατήσεις και περικοπές, τώρα μας ανακοινώνουν οτι θα δουλεύουμε μέχρι να πεθάνουμε και αν πάρουμε ποτέ σύνταξη, δεν θα έχει καμία σχέση με αυτήν που δικαιούμαστε. Θα ενοποιηθούν τα Ασφαλιστικά Ταμεία και όλοι οι μισθωτοί θα υπαγόμαστε σε ένα. Στην πρόκληση αυτή απαντάμε με μεγαλύτερη πρόκληση – πρόταση:
• Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης για εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους και ανέργους, με γενναίες παροχές και καλύψεις
• Ενιαίο Συνδικαλιστικό όργανο για εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα, την: Πανελλαδική Συνομοσπονδία Εργαζόμενων & Αυτοαπασχολούμενων που θα διεκδικήσει ΕΝΙΑΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, εξασφαλίζοντας την συνταξιοδοτική και υγειονομική κάλυψη εργαζόμενων και ανέργων, με παράλληλη απαγόρευση κάθε σύμβασης με λιγότερες απολαβές από τη Συλλογική.
Επιπλέον διεκδικούμε:
• Εξοντωτικές ποινές (κλείσιμο, απαγόρευση επιχειρηματικής επαναδραστηριοποίησης από το ίδιο νομικό και φυσικά πρόσωπο, δήμευση εταιρικής και προσωπικής περιουσίας κλπ) όσων εργοδοτών εισφοροδιαφεύγουν, είτε μη καταβάλλοντας τις εισφορές, είτε απασχολούν ανασφάλιστους εργαζόμενους.
• Απαγόρευση απολύσεων από κερδοφόρες επιχειρήσεις και αυστηρό πλαφόν στις ζημιογόνες
• Μεταβίβαση των επιχειρήσεων που πτωχεύουν (με τις οφειλές να βαρύνουν αποκλειστικά τους ιδιοκτήτες), στους εργαζόμενους σε αυτές
• Συμμετοχή των εργαζόμενων στα Δ.Σ. δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων
• Σύνδεση κέρδους – αριθμού εργαζομένων – κλίμακας φορολόγησης
• Πλαφόν κέρδους στο τραπεζικό και εμπορικό κεφάλαιο
Ζητάμε παρεμβάσεις ανάπτυξης και όχι υπανάπτυξης. Ζητάμε στήριξη του λαϊκού εισοδήματος και όχι αφαίμαξή μας. Ζητάμε να πληρώσουν αυτοί που μας έκλεβαν εδώ και τριανταπέντε χρόνια. Άμεσα και χωρίς οίκτο.
Μας λοιδορούσαν όταν ζητούσαμε εδώ και δεκαετίες, την υπεραξία της εργασίας μας. Μας έλεγαν ότι μας κλέβουν την υπεραξία για να καλύψουν το επιχειρηματικό ρίσκο. Τώρα που μειώνονται τα κέρδη τους, χωρίς καν να ζημιώνονται, μας ζητούν να καλύψουμε εμείς τις απώλειες των κερδών τους.
ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΠΛΕΟΝ – ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ - ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
• Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης για εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους και ανέργους, με γενναίες παροχές και καλύψεις
• Ενιαίο Συνδικαλιστικό όργανο για εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα, την: Πανελλαδική Συνομοσπονδία Εργαζόμενων & Αυτοαπασχολούμενων που θα διεκδικήσει ΕΝΙΑΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, εξασφαλίζοντας την συνταξιοδοτική και υγειονομική κάλυψη εργαζόμενων και ανέργων, με παράλληλη απαγόρευση κάθε σύμβασης με λιγότερες απολαβές από τη Συλλογική.
Επιπλέον διεκδικούμε:
• Εξοντωτικές ποινές (κλείσιμο, απαγόρευση επιχειρηματικής επαναδραστηριοποίησης από το ίδιο νομικό και φυσικά πρόσωπο, δήμευση εταιρικής και προσωπικής περιουσίας κλπ) όσων εργοδοτών εισφοροδιαφεύγουν, είτε μη καταβάλλοντας τις εισφορές, είτε απασχολούν ανασφάλιστους εργαζόμενους.
• Απαγόρευση απολύσεων από κερδοφόρες επιχειρήσεις και αυστηρό πλαφόν στις ζημιογόνες
• Μεταβίβαση των επιχειρήσεων που πτωχεύουν (με τις οφειλές να βαρύνουν αποκλειστικά τους ιδιοκτήτες), στους εργαζόμενους σε αυτές
• Συμμετοχή των εργαζόμενων στα Δ.Σ. δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων
• Σύνδεση κέρδους – αριθμού εργαζομένων – κλίμακας φορολόγησης
• Πλαφόν κέρδους στο τραπεζικό και εμπορικό κεφάλαιο
Ζητάμε παρεμβάσεις ανάπτυξης και όχι υπανάπτυξης. Ζητάμε στήριξη του λαϊκού εισοδήματος και όχι αφαίμαξή μας. Ζητάμε να πληρώσουν αυτοί που μας έκλεβαν εδώ και τριανταπέντε χρόνια. Άμεσα και χωρίς οίκτο.
Μας λοιδορούσαν όταν ζητούσαμε εδώ και δεκαετίες, την υπεραξία της εργασίας μας. Μας έλεγαν ότι μας κλέβουν την υπεραξία για να καλύψουν το επιχειρηματικό ρίσκο. Τώρα που μειώνονται τα κέρδη τους, χωρίς καν να ζημιώνονται, μας ζητούν να καλύψουμε εμείς τις απώλειες των κερδών τους.
ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΠΛΕΟΝ – ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ - ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
Σάββατο 1 Μαΐου 2010
Δευτέρα 5 Απριλίου 2010
"Δρόμος της Αριστεράς"
Διαβάστε στον "Δρόμο" της Μ.Παρασκευής 2 Απριλίου 2010:
«Ραντεβού στα γουναράδικα»Ελπίδα πως σε αυτή την Αντίσταση δεν θα χάσουμε πάλι…
Του Τάσου Πανταζίδη*
Έτσι αποχαιρετούσε του συναγωνιστές του ο Άρης Βελουχιώτης, προβλέποντας το τέλος του. Σήμερα, στην περίοδο της τριπλής κατοχής (Ecofin, Ε.Κ.Τ., Δ.Ν.Τ.), κάποιοι σίγουρα θα αντισταθούμε (δίνοντας ραντεβού στα γουναράδικα). Παράλληλα, θα εμφανιστούν οι αντίστοιχοι «δoσίλογοι» (συνδικαλιστές, πολιτικοί, δημοσιογράφοι κ.α.). Η ελπίδα μας είναι πως σε αυτή την Αντίσταση, δεν θα χάσουμε πάλι, ούτε οι «προσκυνημένοι» θα επικρατήσουν ξανά.
Χρωστάμε στους Ευρωπαίους μεγαλοκαπιταλιστές ή μας χρωστάνε; Tο 1998, ο Σημίτης υποτίμησε 12,3% τη δραχμή για την ένταξή της στο Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών του Ευρώ. Το 2000 συμφώνησε σε επιπλέον υποτίμηση 3,5% με αποτέλεσμα η τελική ισοτιμία με το ευρώ, να φτάσει τις 340,75 δραχμές, αντί για 331 του Γενάρη 2000 ή 325 το 1998. Το 1981 η ΕΟΚ ήταν σχεδόν ανεπιθύμητη. Μόνο η Ελλάδα & οι: Τουρκία, Ισπανία, Πορτογαλία ήθελαν την ένταξη. Η Ελλάδα τηρούσε όμως τα προσχήματα σταθερού πολιτεύματος και είχε ξεφύγει από την εξαθλίωση. Η ένταξή μας, έδωσε πολιτική και οικονομική ώθηση στην ΕΟΚ. Χώρα με ισχυρή ναυτιλία, αγροτική οικονομία και τουρισμό, εμπορικός κόμβος, σφήνα στα κομμουνιστικά Βαλκάνια και φίλη με τους Άραβες, τους ήταν χρήσιμη. Ταυτόχρονα, οι δυτικοευρωπαίοι, αγόραζαν χωρίς δασμούς τα Ελληνικά αγροτικά προϊόντα και μας έκαναν πελάτες τους για τα βιομηχανικά προϊόντα. Τότε ήταν που η Ελλάδα γέμισε ευρωπαϊκά αυτοκίνητα και ηλεκτρικές συσκευές, εγκαταλείποντας τα Αμερικάνικα που σχεδόν μονοπωλούσαν την ελληνική αγορά.
Οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, δημιούργησαν κομματισμό και πελατειακές σχέσεις, διάβρωσαν το συνεταιριστικό και συνδικαλιστικό κίνημα, ενίσχυσαν την αδιαφάνεια και τη διαφθορά. Αποβιομηχάνισαν τη χώρα, εγκατέλειψαν την αγροτική παραγωγή, υποβάθμισαν τουρισμό, ναυτιλία και μεταφορές. Αυτά συνοδεύτηκαν με πολύ άδικη φορολογία. Ακόμα και ο άπορος πληρώνει ΦΠΑ στο ψωμί, παρά το οτι το Σύνταγμα τον απαλλάσσει. Βέβαια τώρα που όλα κατέρρευσαν, όσοι θησαύρισαν από τις ιδιωτικοποιήσεις, προτείνουν (π.χ. Βγενόπουλος) «Κρατικό Καπιταλισμό», χαρακτηρίζουν αποτυχημένο τον νεοφιλελευθερισμό και ζητάνε συμπράξεις Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (στα κέρδη χώρια, στη ζημιά μαζί). ΠΑΣΟΚ και ΝΔ χρεοκόπησαν και ξεπούλησαν: Ολυμπιακή, ΟΣΕ, Ταμεία, λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμους. Στήριξαν την εισφορο/φοροδιαφυγή των Π.Α.Ε.. Υπουργείο Πολιτισμού και ΟΠΑΠ, χρηματοδοτούσαν κομματικούς φίλους. Κρατικές προμήθειες και έργα επιβαρύνονταν με μίζες. Η Κομισιόν, λέει πως δεν κατατέθηκαν επαρκή στοιχεία για τον τρόπο λήψης των –κρυφών- δανείων (περίοδος Σημίτη) από την Goldman Sachs. Τα σκάνδαλα Χρηματιστηρίου και SIEMENS, ακόμα αναζητούν υπεύθυνους. Η εκκλησία μας φόρτωσε τη μισθοδοσία και ασφάλιση του προσωπικού της, αλλά δεν φορολογείται για τα δισεκατομμύρια κερδών της και τα ακίνητα. Τα σκάνδαλα Βατοπεδίου, Τοπλού και «Αλληλεγγύης» ποτέ δεν «πήγαν ταμείο». 5.600.000 ευρώ για τροφή στο Ιράκ, 345.000 για τα θύματα του Λιβάνου και 308.000 για τα θύματα του τσουνάμι, έκαναν φτερά, χωρίς ποτέ να πραγματοποιηθεί έργο. Οι Δημοτικοί Υπάλληλοι, είδαν το Ταμείο τους (με περίπου 2.000.000 ετήσιο πλεόνασμα) να συγχωνεύεται με τον ελλειμματικό ΟΠΑΔ. Παρομοίως «εξαφανίστηκαν» και άλλα πλεονασματικά Ταμεία. Οι τράπεζες το 2009 έλαβαν μερικά δις ευρώ ενίσχυση. Οι εργαζόμενοι όμως πληρώνουν τα ακριβότερα επιτόκια στην Ευρώπη.
Η Ρουμανική κυβέρνηση, ανακοίνωσε την απόλυση 3.000 δημοσίων υπαλλήλων. Εντός δύο ετών θα απολύσει 100.000. Ως αντάλλαγμα θα πάρουν από το ΔΝΤ δάνειο 2,3 δις ευρώ. Στην Ελλάδα οι διεθνείς επόπτες, ζήτησαν περικοπή μισθών και συντάξεων 20% στο Δημόσιο, αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και απόλυση 10% των υπηρετούντων στο Δημόσιο. Κάθε ομοιότητα με Ρουμανία, συμπτωματική.
Τα ΜΜΕ, προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν γίνεται αλλιώς. Όταν ο Π.Λαφαζάνης τόλμησε σε τηλεοπτικό πάνελ, να μιλήσει για τα κλεμμένα, οι «δημοσιογράφοι» του επιτέθηκαν: «να μας πείτε τώρα τι κάνουμε. Αφήστε το χτες». Πολύ βολικό για όσους κατάκλεψαν το κράτος. Ο πρωθυπουργός ομολόγησε ότι πρώτο θύμα της «σταθεροποίησης» είναι η εθνική κυριαρχία. Τον Μάη του 1999, στη γαλλική Le Monde, ο Χάνς Όλαφ Χένκελ, πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων, δήλωνε: «….. κύρια ευεργετική συνέπεια του Ευρώ, είναι ότι εγκαθιστά επ’ άπειρον λιτότητα εισοδημάτων των εργαζομένων στην Ευρώπη. Καμιά Εθνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα». Το ευρώ δεν μας προστάτεψε από την ακρίβεια, την κερδοσκοπία, τις ελλείψεις σε υγεία, παιδεία, κοινωνικές παροχές. Ότι έχουμε το κατακτήσαμε με αγώνες.
Αυτά τα μέτρα δεν είναι μονόδρομος. Να τους στερήσουμε τη δικαιολογία των «εντολών της Ε.Ε.». Να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας. Θέλουμε να ζούμε. Όχι να επιβιώνουμε
Ο αγώνας είναι ο μοναδικός μονόδρομος.
* Ο Τάσος Πανταζίδης είναι Γραμματέας της Εκτελεστικής Επιτροπής των «Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας»
και μέλος του Διεθνούς Οικοσοσιαλιστικού Δικτύου.
Σάββατο 3 Απριλίου 2010
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Ευχές σε όλες και όλους για Ανάσταση, Ανάταση και Αναγέννηση,
δύναμη, αγωνιστικότητα και αποφασιστικότητα,
για καλύτερες μέρες για όλους μας.
Οι αλλαγές στη ζωή μας δεν γίνονται ερήμην μας.
δύναμη, αγωνιστικότητα και αποφασιστικότητα,
για καλύτερες μέρες για όλους μας.
Οι αλλαγές στη ζωή μας δεν γίνονται ερήμην μας.
Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010
«ΣΕΞ, ΨΕΜΑΤΑ & ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ»
«ΣΕΞ, ΨΕΜΑΤΑ & ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ»
18 Μαρτίου 2010
Ο τίτλος της γνωστής ταινίας του Στήβεν Σόντεμπεργκ, ταιριάζει γάντι στα όσα συμβαίνουν στον Δήμο Νίκαιας.
Στις 16 Μάρτη, ο κος Δήμαρχος κάλεσε τους εργαζόμενους για να τους ενημερώσει σχετικά με την αδυναμία καταβολής του μισθού των μονίμων υπαλλήλων. Απευθυνόμενος στους περίπου 60 εργαζόμενους που παραβρέθηκαν, αφού ενημέρωσε για το οτι τα έσοδα του Δήμου, υπολείπονται κατά πολύ από τις ανάγκες της μισθοδοσίας, μας διευκρίνισε οτι παρά το ότι χρησιμοποιεί για μισθοδοσία όλα τα κονδύλια (ΚΑΠ, ΣΑΤΑ, ανταποδοτικά, χρήματα σχολείων, πρόγραμμα «Θησέας» κλπ) τώρα φτάσαμε στο όριό μας και δεν υπάρχει πια ούτε ένα ευρώ για να πληρώσει μισθούς. Εξήγησε μάλιστα οτι «είμαστε μέσα» πάνω από 1.000.000 ευρώ οπότε είναι αδύνατη κάθε πληρωμή γιατί απλά δεν υπάρχουν χρήματα. Το ίδιο επανέλαβε και την επόμενη μέρα στον υφυπουργό κο Γεώργιο Ντόλιο. Δεν υπάρχουν χρήματα. Ομολόγησε μάλιστα στον υφυπουργό πως χρησιμοποιεί όλα τα έσοδα του Δήμου για μισθοδοσία αλλά τώρα δεν υπάρχουν καθόλου χρήματα. Αν ήταν απλά ένα μέσο πίεσης προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, θα το θεωρούσαμε θεμιτό. Το ίδιο όμως είπε και την προηγούμενη στους εργαζόμενους. Μετά την συνάντηση με τον κο Ντόλιο, ως εκ θαύματος βρέθηκαν τα χρήματα της μισθοδοσίας μας. Αυτά που δεν υπήρχαν. Αυτά τα ΨΕΜΑΤΑ, τα υπερασπίστηκαν και οι συνάδελφοι της Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας στη Συνέλευση του Συλλόγου μας στις 18 Μάρτη. ΨΕΜΑΤΑ – ΨΕΜΑΤΑ – ΨΕΜΑΤΑ. «Δεν μπορούσε να τα πειράξει γιατί ήταν από άλλο κωδικό» έλεγαν. Μα μας δουλεύουν; Αφού ο ίδιος ο Δήμαρχος ομολόγησε στον υφυπουργό ότι χρησιμοποιεί όλα τα κονδύλια για μισθούς εδώ και χρόνια, τώρα τους έπιασε «κόψιμο» και δεν μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν; Ο ίδιος δεν μας είπε στις 16 πως δεν υπάρχουν ούτε από άλλους πόρους;
Η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα μοίρασε στη Συνέλευσή μας μια ανακοίνωση. Σε αυτήν τα ΨΕΜΑΤΑ συνεχίστηκαν. Παρουσίασαν ως επιτυχία της κινητοποίησης τα εξής: την άμεση απόδοση των ΚΑΠ και της ΣΑΤΑ. Αυτό είναι ψέμα γιατί αυτά θα καταβληθούν όπως και στους άλλους Δήμους. Έγραψαν επίσης πως ο υφυπουργός υποσχέθηκε πάγωμα των τοκοχρεολυσίων. ΨΕΜΑ επίσης. Ο κος Ντόλιος είπε ότι δεν συστήνει κάτι τέτοιο καθώς τα ποσά αυτά θα αυξήσουν το βάρος μελλοντικών δόσεων, αλλά αν αυτό θέλει ο Δήμαρχος, «θα τον φέρει σε επαφή με τον Πρόεδρο του Ταμείου Παρακαταθηκών & Δανείων» άμεσα, ώστε να γίνει διακανονισμός με αυτόν. Καμία άλλη υπόσχεση δεν δόθηκε. Επίσης, παρουσιάστηκε ως αποτέλεσμα η «εξέταση της χρηματοδότησης της μισθοδοσίας των ΑΜΕΑ που μονιμοποιήθηκαν με το Π.Δ. 164». Αυτό είναι μια μετάφραση των λεγομένων του Διευθυντή του Υπουργείου, «τραβηγμένη από τα μαλιά». Αυτό που ειπώθηκε στην πραγματικότητα, ήταν μια απάντηση στο αίτημα του Δήμου για χρηματοδότηση των μονιμοποιηθέντων με το ΠΔ 164. Μας ενημέρωσαν λοιπόν πως ο Δήμος μας χρηματοδοτείται με περίπου 400.000 ευρώ επιπλέον για τους του Π.Δ.164 που απασχολούνται σε κοινωνικές υπηρεσίες, δηλαδή σχολικούς φύλακες και ΑΜΕΑ. Όταν ο Δήμαρχος ανταπάντησε πως δεν χρηματοδοτείται η μισθοδοσία των ΑΜΕΑ, ο δντης απάντησε πως θα εξεταστεί αυτό αν είναι όντως έτσι.
Ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα τέθηκε σχετικά με την αναγκαιότητα μονιμοποίησης των περίπου 330 συναδέλφων που τακτοποιήθηκαν με το ΠΔ 164. Ο υφυπουργός προσπαθώντας να καταλάβει πως διογκώθηκε το οικονομικό πρόβλημα, ρώτησε: «τους χρειαζόσουν τόσους υπαλλήλους Δήμαρχε;», ξεκαθαρίζοντας παράλληλα ότι δεν τίθεται κανένα ζήτημα για την δουλειά τους ή τον μισθό τους. Ο «κομμουνιστής» κος Μπενετάτος όμως, αντί να απαντήσει ευθαρσώς ΝΑΙ, κόβοντας κάθε συζήτηση για το προσωπικό, είπε: «δεν θα απαντήσω εγώ για τον αν χρειάζονταν αυτοί οι εργαζόμενοι στον Δήμο. Εγώ δεν έκανα προσλήψεις. Τους βρήκα». ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ. Ευτυχώς την παρτίδα έσωσαν οι εργαζόμενοι. Από τους παρευρισκομένους, ο Τάσος Πανταζίδης (με δική του πρωτοβουλία συμμετέχων) δήλωσε πως δεν δεχόμαστε καμία συζήτηση για το καθεστώς των εργαζόμενων, οι εργαζόμενοι είναι απαραίτητοι στον Δήμο, προσφέρουν απαραίτητες υπηρεσίες στους πολίτες και (επειδή ο κος Ντόλιος ρώτησε αν οι 1000 εργαζόμενοι είναι πολλοί για τη Νίκαια) παρά το μέγεθος του Δήμου, απασχολούμε περίπου τον ίδιο αριθμό υπαλλήλων με όμορους πολύ μικρότερους Δήμους παρά το ότι έχουμε μεγαλύτερες ανάγκες. Προς τιμή της, η συναδέλφισσα Τασούλα Μιχαηλίδου (επελέγη από τον Δήμαρχο να συμμετάσχει στη συνάντηση), παρενέβη επίσης (σε αντίθεση με τον «σύντροφο» Μπενετάτο) και στο ερώτημα του υφυπουργού απάντησε «βεβαίως τους χρειαζόμασταν. Χρειαζόμαστε κι άλλους». Ο κος Μπενετάτος όμως, για μια ακόμα φορά, αντί να αντιμετωπίσει τους εργαζόμενους ως πλούτο για την πόλη, τους αντιμετώπισε ως βάρος. Το ίδιο υπονοεί στις ομιλίες του προς εμάς, το ίδιο λέει στις Λαϊκές και σε συγκεντρώσεις.
Ο υφυπουργός, απέρριψε τις προτάσεις του Δημάρχου για παραγραφή των δανείων, απόδοση των παρακρατηθέντων κλπ. Για το αόριστο των «υποσχέσεων» του υφυπουργού, απόδειξη είναι και οι ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ του 902 που μετέδωσε τις δηλώσεις του κου Μπενετάτου έξω από το γραφείο του υπουργού.
Η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα, στην ανακοίνωσή της λέει επίσης πως η πλειοψηφία του ΔΣ του Συλλόγου μας «άλλαξαν το πλαίσιο διεκδίκησης» «μόλις διαφάνηκε η πρόθεση αποδοχής των αιτημάτων από τη Διοίκηση» !!!!!!!!! Μας δουλεύουν και πάλι. Δεν άκουσαν άραγε τον σύντροφό τους Δήμαρχο που δήλωσε σε όλους μας δυο μέρες πριν πως δεν υπάρχει θέμα υπαναχώρησης στο κόψιμο των ημερομισθίων της επίσχεσης και πως η δικηγόρος των αορίστου κακώς δέσμευσε τα χρήματα που τους είχαν επιδικάσει τα δικαστήρια; Δεν άκουσαν, δεν κατάλαβαν ή δεν θέλουν να καταλάβουν; Όσο για το οτι «χαιρετίζουν τη συμμετοχή των συναδέλφων από όλο το πολιτικό φάσμα», να είναι σίγουροι ότι το λοιπό «πολιτικό φάσμα» καταδικάζει τις πρακτικές του Δημάρχου. Συμμετείχαμε στην παράσταση στον υφυπουργό (όχι δα και «κινητοποίηση») μόνο και μόνο για να μπορούμε να διασταυρώσουμε την αλήθεια και να καταγγέλλουμε –όπως τώρα- τα ΨΕΜΑΤΑ.
Τέλος να αναφερθούμε και στις προθέσεις του Υπουργείου. Ο υφυπουργός ξεκαθάρισε πως το οικονομικό πρόβλημα του Δήμου Νίκαιας «είναι θέμα αριθμητικής». Μας τόνισαν πως μία από τις βάσεις του προβλήματος είναι τα λίγα ίδια έσοδα και το ότι βασιζόμαστε κατά περίπου 75% στην κρατική χρηματοδότηση, ενώ ο μέσος όρος στη χώρα είναι το 45%. Έδωσαν δηλαδή το μήνυμα πως πρέπει να μην υπολογίζουμε για πολύ στο κράτος. Ο Δήμος μας όντως έχει αποδειχθεί ανίκανος στο να μειώσει δραστικά τα περιττά έξοδα και να αυξήσει τα έσοδα χωρίς να πλήξει τους πολίτες. Η λύση όμως δεν μπορεί να δοθεί χωρίς άμεση και δραστική θεσμική παρέμβαση της πολιτείας. Το πρόβλημα του Δήμου μας δεν είναι μόνο η αναξιοπιστία του Δημάρχου, η εχθρότητα που έχει επιδείξει στους εργαζόμενους, η απαξίωση των υπηρεσιακών παραγόντων, οι διοικητικές παρατυπίες, οι εκδικητικές μετακινήσεις και διώξεις εργαζομένων και όλα τα άλλα που βιώνουμε εδώ και επτά χρόνια. Ευθύνες έχουν και οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που ανέχθηκαν, συντήρησαν και ενίσχυσαν την κακή λειτουργία και που δεν «έβαλαν στη θέση τους» τους παράτυπους ή παράνομους.
Συνάδελφοι, ζούμε το δράμα της προεκλογικής περιόδου. Δυστυχώς για μας, το Νοέμβρη έχουμε Δημοτικές εκλογές και ένα μέρος της προεκλογικής αντιπαράθεσης μεταφέρεται στα συνδικαλιστικά μας, καθώς πολλοί παίζουν και αυτό το χαρτί, μεταφέροντάς μας ψέματα ή μισές αλήθειες, προερχόμενοι από όλες τις πλευρές. Πρέπει να απαλλαγούμε από αυτές τις λογικές. Τα προβλήματα των εργαζόμενων, συνταξιούχων, ανέργων, σπουδαζόντων, είναι κοινά. Οι κυβερνώντες σε Ελλάδα και Ευρώπη, έχουν βάλει στόχο την αφαίμαξή μας. Μας κλέβουν κατακτήσεις δεκαετιών με πρόσχημα την κρίση. Μας αντιμετωπίζουν ως πλούσιους και τεμπέληδες χωρίς να ενοχλούν την πάμπλουτη Εκκλησία, τους Βιομήχανους, τους Τραπεζίτες, τους Εφοπλιστές, τις ΠΑΕ και όλους όσους πλούτιζαν τόσα χρόνια εις βάρος μας. Ενωμένοι πρέπει να αγωνιστούμε για τα δίκαιά μας. Η κρίση είναι δική τους και όχι δική μας. Ας βρούνε τα κλεμμένα, τα κρυμμένα και τα χαρισμένα, τις μίζες και τα «δώρα» και μετά να μας ζητήσουν «θυσίες». Αφού δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη τους, γιατί να μοιραστούμε τις ζημιές τους;
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ – ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.
ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ, ΑΠΟΜΟΝΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ & ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΠΑΣΤΕΣ.
Υ.Γ.: Δεν αναφέρθηκε τίποτα για το πρώτο μέρος του τίτλου του κειμένου, το ΣΕΞ. Ίσως μπορεί να συνδεθεί (ίσως λέμε) με τις προθέσεις της Κυβέρνησης του Γ.Α.Π. και της Διοίκησης Μπενετάτου.
18 Μαρτίου 2010
Ο τίτλος της γνωστής ταινίας του Στήβεν Σόντεμπεργκ, ταιριάζει γάντι στα όσα συμβαίνουν στον Δήμο Νίκαιας.
Στις 16 Μάρτη, ο κος Δήμαρχος κάλεσε τους εργαζόμενους για να τους ενημερώσει σχετικά με την αδυναμία καταβολής του μισθού των μονίμων υπαλλήλων. Απευθυνόμενος στους περίπου 60 εργαζόμενους που παραβρέθηκαν, αφού ενημέρωσε για το οτι τα έσοδα του Δήμου, υπολείπονται κατά πολύ από τις ανάγκες της μισθοδοσίας, μας διευκρίνισε οτι παρά το ότι χρησιμοποιεί για μισθοδοσία όλα τα κονδύλια (ΚΑΠ, ΣΑΤΑ, ανταποδοτικά, χρήματα σχολείων, πρόγραμμα «Θησέας» κλπ) τώρα φτάσαμε στο όριό μας και δεν υπάρχει πια ούτε ένα ευρώ για να πληρώσει μισθούς. Εξήγησε μάλιστα οτι «είμαστε μέσα» πάνω από 1.000.000 ευρώ οπότε είναι αδύνατη κάθε πληρωμή γιατί απλά δεν υπάρχουν χρήματα. Το ίδιο επανέλαβε και την επόμενη μέρα στον υφυπουργό κο Γεώργιο Ντόλιο. Δεν υπάρχουν χρήματα. Ομολόγησε μάλιστα στον υφυπουργό πως χρησιμοποιεί όλα τα έσοδα του Δήμου για μισθοδοσία αλλά τώρα δεν υπάρχουν καθόλου χρήματα. Αν ήταν απλά ένα μέσο πίεσης προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, θα το θεωρούσαμε θεμιτό. Το ίδιο όμως είπε και την προηγούμενη στους εργαζόμενους. Μετά την συνάντηση με τον κο Ντόλιο, ως εκ θαύματος βρέθηκαν τα χρήματα της μισθοδοσίας μας. Αυτά που δεν υπήρχαν. Αυτά τα ΨΕΜΑΤΑ, τα υπερασπίστηκαν και οι συνάδελφοι της Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας στη Συνέλευση του Συλλόγου μας στις 18 Μάρτη. ΨΕΜΑΤΑ – ΨΕΜΑΤΑ – ΨΕΜΑΤΑ. «Δεν μπορούσε να τα πειράξει γιατί ήταν από άλλο κωδικό» έλεγαν. Μα μας δουλεύουν; Αφού ο ίδιος ο Δήμαρχος ομολόγησε στον υφυπουργό ότι χρησιμοποιεί όλα τα κονδύλια για μισθούς εδώ και χρόνια, τώρα τους έπιασε «κόψιμο» και δεν μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν; Ο ίδιος δεν μας είπε στις 16 πως δεν υπάρχουν ούτε από άλλους πόρους;
Η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα μοίρασε στη Συνέλευσή μας μια ανακοίνωση. Σε αυτήν τα ΨΕΜΑΤΑ συνεχίστηκαν. Παρουσίασαν ως επιτυχία της κινητοποίησης τα εξής: την άμεση απόδοση των ΚΑΠ και της ΣΑΤΑ. Αυτό είναι ψέμα γιατί αυτά θα καταβληθούν όπως και στους άλλους Δήμους. Έγραψαν επίσης πως ο υφυπουργός υποσχέθηκε πάγωμα των τοκοχρεολυσίων. ΨΕΜΑ επίσης. Ο κος Ντόλιος είπε ότι δεν συστήνει κάτι τέτοιο καθώς τα ποσά αυτά θα αυξήσουν το βάρος μελλοντικών δόσεων, αλλά αν αυτό θέλει ο Δήμαρχος, «θα τον φέρει σε επαφή με τον Πρόεδρο του Ταμείου Παρακαταθηκών & Δανείων» άμεσα, ώστε να γίνει διακανονισμός με αυτόν. Καμία άλλη υπόσχεση δεν δόθηκε. Επίσης, παρουσιάστηκε ως αποτέλεσμα η «εξέταση της χρηματοδότησης της μισθοδοσίας των ΑΜΕΑ που μονιμοποιήθηκαν με το Π.Δ. 164». Αυτό είναι μια μετάφραση των λεγομένων του Διευθυντή του Υπουργείου, «τραβηγμένη από τα μαλιά». Αυτό που ειπώθηκε στην πραγματικότητα, ήταν μια απάντηση στο αίτημα του Δήμου για χρηματοδότηση των μονιμοποιηθέντων με το ΠΔ 164. Μας ενημέρωσαν λοιπόν πως ο Δήμος μας χρηματοδοτείται με περίπου 400.000 ευρώ επιπλέον για τους του Π.Δ.164 που απασχολούνται σε κοινωνικές υπηρεσίες, δηλαδή σχολικούς φύλακες και ΑΜΕΑ. Όταν ο Δήμαρχος ανταπάντησε πως δεν χρηματοδοτείται η μισθοδοσία των ΑΜΕΑ, ο δντης απάντησε πως θα εξεταστεί αυτό αν είναι όντως έτσι.
Ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα τέθηκε σχετικά με την αναγκαιότητα μονιμοποίησης των περίπου 330 συναδέλφων που τακτοποιήθηκαν με το ΠΔ 164. Ο υφυπουργός προσπαθώντας να καταλάβει πως διογκώθηκε το οικονομικό πρόβλημα, ρώτησε: «τους χρειαζόσουν τόσους υπαλλήλους Δήμαρχε;», ξεκαθαρίζοντας παράλληλα ότι δεν τίθεται κανένα ζήτημα για την δουλειά τους ή τον μισθό τους. Ο «κομμουνιστής» κος Μπενετάτος όμως, αντί να απαντήσει ευθαρσώς ΝΑΙ, κόβοντας κάθε συζήτηση για το προσωπικό, είπε: «δεν θα απαντήσω εγώ για τον αν χρειάζονταν αυτοί οι εργαζόμενοι στον Δήμο. Εγώ δεν έκανα προσλήψεις. Τους βρήκα». ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ. Ευτυχώς την παρτίδα έσωσαν οι εργαζόμενοι. Από τους παρευρισκομένους, ο Τάσος Πανταζίδης (με δική του πρωτοβουλία συμμετέχων) δήλωσε πως δεν δεχόμαστε καμία συζήτηση για το καθεστώς των εργαζόμενων, οι εργαζόμενοι είναι απαραίτητοι στον Δήμο, προσφέρουν απαραίτητες υπηρεσίες στους πολίτες και (επειδή ο κος Ντόλιος ρώτησε αν οι 1000 εργαζόμενοι είναι πολλοί για τη Νίκαια) παρά το μέγεθος του Δήμου, απασχολούμε περίπου τον ίδιο αριθμό υπαλλήλων με όμορους πολύ μικρότερους Δήμους παρά το ότι έχουμε μεγαλύτερες ανάγκες. Προς τιμή της, η συναδέλφισσα Τασούλα Μιχαηλίδου (επελέγη από τον Δήμαρχο να συμμετάσχει στη συνάντηση), παρενέβη επίσης (σε αντίθεση με τον «σύντροφο» Μπενετάτο) και στο ερώτημα του υφυπουργού απάντησε «βεβαίως τους χρειαζόμασταν. Χρειαζόμαστε κι άλλους». Ο κος Μπενετάτος όμως, για μια ακόμα φορά, αντί να αντιμετωπίσει τους εργαζόμενους ως πλούτο για την πόλη, τους αντιμετώπισε ως βάρος. Το ίδιο υπονοεί στις ομιλίες του προς εμάς, το ίδιο λέει στις Λαϊκές και σε συγκεντρώσεις.
Ο υφυπουργός, απέρριψε τις προτάσεις του Δημάρχου για παραγραφή των δανείων, απόδοση των παρακρατηθέντων κλπ. Για το αόριστο των «υποσχέσεων» του υφυπουργού, απόδειξη είναι και οι ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ του 902 που μετέδωσε τις δηλώσεις του κου Μπενετάτου έξω από το γραφείο του υπουργού.
Η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα, στην ανακοίνωσή της λέει επίσης πως η πλειοψηφία του ΔΣ του Συλλόγου μας «άλλαξαν το πλαίσιο διεκδίκησης» «μόλις διαφάνηκε η πρόθεση αποδοχής των αιτημάτων από τη Διοίκηση» !!!!!!!!! Μας δουλεύουν και πάλι. Δεν άκουσαν άραγε τον σύντροφό τους Δήμαρχο που δήλωσε σε όλους μας δυο μέρες πριν πως δεν υπάρχει θέμα υπαναχώρησης στο κόψιμο των ημερομισθίων της επίσχεσης και πως η δικηγόρος των αορίστου κακώς δέσμευσε τα χρήματα που τους είχαν επιδικάσει τα δικαστήρια; Δεν άκουσαν, δεν κατάλαβαν ή δεν θέλουν να καταλάβουν; Όσο για το οτι «χαιρετίζουν τη συμμετοχή των συναδέλφων από όλο το πολιτικό φάσμα», να είναι σίγουροι ότι το λοιπό «πολιτικό φάσμα» καταδικάζει τις πρακτικές του Δημάρχου. Συμμετείχαμε στην παράσταση στον υφυπουργό (όχι δα και «κινητοποίηση») μόνο και μόνο για να μπορούμε να διασταυρώσουμε την αλήθεια και να καταγγέλλουμε –όπως τώρα- τα ΨΕΜΑΤΑ.
Τέλος να αναφερθούμε και στις προθέσεις του Υπουργείου. Ο υφυπουργός ξεκαθάρισε πως το οικονομικό πρόβλημα του Δήμου Νίκαιας «είναι θέμα αριθμητικής». Μας τόνισαν πως μία από τις βάσεις του προβλήματος είναι τα λίγα ίδια έσοδα και το ότι βασιζόμαστε κατά περίπου 75% στην κρατική χρηματοδότηση, ενώ ο μέσος όρος στη χώρα είναι το 45%. Έδωσαν δηλαδή το μήνυμα πως πρέπει να μην υπολογίζουμε για πολύ στο κράτος. Ο Δήμος μας όντως έχει αποδειχθεί ανίκανος στο να μειώσει δραστικά τα περιττά έξοδα και να αυξήσει τα έσοδα χωρίς να πλήξει τους πολίτες. Η λύση όμως δεν μπορεί να δοθεί χωρίς άμεση και δραστική θεσμική παρέμβαση της πολιτείας. Το πρόβλημα του Δήμου μας δεν είναι μόνο η αναξιοπιστία του Δημάρχου, η εχθρότητα που έχει επιδείξει στους εργαζόμενους, η απαξίωση των υπηρεσιακών παραγόντων, οι διοικητικές παρατυπίες, οι εκδικητικές μετακινήσεις και διώξεις εργαζομένων και όλα τα άλλα που βιώνουμε εδώ και επτά χρόνια. Ευθύνες έχουν και οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που ανέχθηκαν, συντήρησαν και ενίσχυσαν την κακή λειτουργία και που δεν «έβαλαν στη θέση τους» τους παράτυπους ή παράνομους.
Συνάδελφοι, ζούμε το δράμα της προεκλογικής περιόδου. Δυστυχώς για μας, το Νοέμβρη έχουμε Δημοτικές εκλογές και ένα μέρος της προεκλογικής αντιπαράθεσης μεταφέρεται στα συνδικαλιστικά μας, καθώς πολλοί παίζουν και αυτό το χαρτί, μεταφέροντάς μας ψέματα ή μισές αλήθειες, προερχόμενοι από όλες τις πλευρές. Πρέπει να απαλλαγούμε από αυτές τις λογικές. Τα προβλήματα των εργαζόμενων, συνταξιούχων, ανέργων, σπουδαζόντων, είναι κοινά. Οι κυβερνώντες σε Ελλάδα και Ευρώπη, έχουν βάλει στόχο την αφαίμαξή μας. Μας κλέβουν κατακτήσεις δεκαετιών με πρόσχημα την κρίση. Μας αντιμετωπίζουν ως πλούσιους και τεμπέληδες χωρίς να ενοχλούν την πάμπλουτη Εκκλησία, τους Βιομήχανους, τους Τραπεζίτες, τους Εφοπλιστές, τις ΠΑΕ και όλους όσους πλούτιζαν τόσα χρόνια εις βάρος μας. Ενωμένοι πρέπει να αγωνιστούμε για τα δίκαιά μας. Η κρίση είναι δική τους και όχι δική μας. Ας βρούνε τα κλεμμένα, τα κρυμμένα και τα χαρισμένα, τις μίζες και τα «δώρα» και μετά να μας ζητήσουν «θυσίες». Αφού δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη τους, γιατί να μοιραστούμε τις ζημιές τους;
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ – ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.
ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ, ΑΠΟΜΟΝΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ & ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΠΑΣΤΕΣ.
Υ.Γ.: Δεν αναφέρθηκε τίποτα για το πρώτο μέρος του τίτλου του κειμένου, το ΣΕΞ. Ίσως μπορεί να συνδεθεί (ίσως λέμε) με τις προθέσεις της Κυβέρνησης του Γ.Α.Π. και της Διοίκησης Μπενετάτου.
Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010
ΣΑΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ
ΣΑΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ
Κύριε ΔΗΜΑΡΧΕ, ΑΠΟΔΕΙΞΤΕ ΕΜΠΡΑΚΤΑ
ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ «ΦΙΛΕΡΓΑΤΙΚΟΣ»
Η τριπλή επιτήρηση / οικονομικός έλεγχος από Ecofin – ΕΚΤ – ΔΝΤ, «επιβάλει» κατά το επόμενο διάστημα στις κυβερνήσεις, ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ στον Δημόσιο Τομέα. Η Ρουμανία «εξαναγκάστηκε» πριν από δυο εβδομάδες να ανακοινώσει την απόλυση 3.000 δημοσίων υπαλλήλων (από τους 100.000 που θα απολυθούν κατά την επόμενη διετία) προκειμένου να πάρει από το ΔΝΤ, δάνειο 2,5 δις ευρώ.
Για την Ελλάδα προβλέπεται μείωση κατά 10% του αριθμού των υπηρετούντων στο Δημόσιο. Στο πνεύμα αυτό ήταν και οι γνωστές δηλώσεις Πάγκαλου σχετικά με την άρση της μονιμότητας. Πρώτο θύμα θα είναι οι εργαζόμενοι των Δημοτικών επιχειρήσεων και των Νομικών Προσώπων (Νοσοκομεία, διάφοροι Δημόσιοι Φορείς, Νομικά Πρόσωπα Δήμων) με αφετηρία τις συνενώσεις ή καταργήσεις που θα επιβάλουν με όχημα τον «Καλλικράτη».
Οι εργαζόμενοι έχουν γίνει στόχος Κυβέρνησης – Ε.Ε.. Εμείς έχουμε ηθική και ταξική υποχρέωση να προστατεύσουμε και να στηρίξουμε τους συναδέλφους μας.
Κύριε Δήμαρχε, ισχυρίζεστε ότι είστε υπερασπιστής των Εργαζόμενων, ενάντια στα σχέδια των Κυβερνώντων.
Η πρόκληση είναι μπροστά σας: Προβείτε άμεσα στη μετάταξη των εργαζόμενων των Νομικών Προσώπων του Δήμου μας, στον Δήμο, ώστε να τους προστατέψετε από μελλοντικό κίνδυνο που θα απειλεί τη δουλειά και το μισθό τους. Μην κωλυσιεργείτε. Ενημερώστε τους εργαζόμενους και υπογράψτε τις αιτήσεις τους για μετάταξη.
Κε Μπενετάτε: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
15/3/2010
Κύριε ΔΗΜΑΡΧΕ, ΑΠΟΔΕΙΞΤΕ ΕΜΠΡΑΚΤΑ
ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ «ΦΙΛΕΡΓΑΤΙΚΟΣ»
Η τριπλή επιτήρηση / οικονομικός έλεγχος από Ecofin – ΕΚΤ – ΔΝΤ, «επιβάλει» κατά το επόμενο διάστημα στις κυβερνήσεις, ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ στον Δημόσιο Τομέα. Η Ρουμανία «εξαναγκάστηκε» πριν από δυο εβδομάδες να ανακοινώσει την απόλυση 3.000 δημοσίων υπαλλήλων (από τους 100.000 που θα απολυθούν κατά την επόμενη διετία) προκειμένου να πάρει από το ΔΝΤ, δάνειο 2,5 δις ευρώ.
Για την Ελλάδα προβλέπεται μείωση κατά 10% του αριθμού των υπηρετούντων στο Δημόσιο. Στο πνεύμα αυτό ήταν και οι γνωστές δηλώσεις Πάγκαλου σχετικά με την άρση της μονιμότητας. Πρώτο θύμα θα είναι οι εργαζόμενοι των Δημοτικών επιχειρήσεων και των Νομικών Προσώπων (Νοσοκομεία, διάφοροι Δημόσιοι Φορείς, Νομικά Πρόσωπα Δήμων) με αφετηρία τις συνενώσεις ή καταργήσεις που θα επιβάλουν με όχημα τον «Καλλικράτη».
Οι εργαζόμενοι έχουν γίνει στόχος Κυβέρνησης – Ε.Ε.. Εμείς έχουμε ηθική και ταξική υποχρέωση να προστατεύσουμε και να στηρίξουμε τους συναδέλφους μας.
Κύριε Δήμαρχε, ισχυρίζεστε ότι είστε υπερασπιστής των Εργαζόμενων, ενάντια στα σχέδια των Κυβερνώντων.
Η πρόκληση είναι μπροστά σας: Προβείτε άμεσα στη μετάταξη των εργαζόμενων των Νομικών Προσώπων του Δήμου μας, στον Δήμο, ώστε να τους προστατέψετε από μελλοντικό κίνδυνο που θα απειλεί τη δουλειά και το μισθό τους. Μην κωλυσιεργείτε. Ενημερώστε τους εργαζόμενους και υπογράψτε τις αιτήσεις τους για μετάταξη.
Κε Μπενετάτε: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
15/3/2010
Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010
Για το νόμο-έκτρωμα
Μειώσεις αποδοχών εξαιτίας περικοπών σε επιδόματα και δώρα Πάσχα, Χριστουγέννων και επίδομα αδείας κατά 700-7.500 ευρώ ετησίως για 900.000 υπαλλήλους και λειτουργούς του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα προκαλούν τα μέτρα-σοκ της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Εκτός από τις μειώσεις αποδοχών, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αποφάσισε αυξήσεις από 15-20% στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης για καύσιμα, ποτά, τσιγάρα, αύξηση έως και 2% στον ΦΠΑ, επιβολή φόρου κατανάλωσης στο ηλεκτρικό ρεύμα, έκτακτη εισφορά 1% στα καθαρά εισοδήματα άνω των 100.000 ευρώ. Ακόμη, παγώνουν οι συντάξεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα (για δεύτερη συνεχή χρονιά). Αναστέλλονται οι προσλήψεις στον δημόσιο τομέα για το 2010 και περιορίζονται για το 2011-2013 με βάση τον κανόνα μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις. Επιδοτούνται οι εργοδοτικές εισφορές έως και 100% για πρόσληψη ανέργων και για διατήρηση θέσεων εργασίας με κονδύλι συνολικού ύψους 756 εκ. μέσω υπουργικών αποφάσεων. Ρυθμίζονται ευνοϊκά τα χρέη των εργοδοτών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, στην ομιλία του τόνισε ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ εξαπάτησε τους πολίτες αφού υφάρπαξε την ψήφο τους με μια ρητορική στον αντίποδα των αντικοινωνικών μέτρων που παίρνει σήμερα. Το συντριπτικά υψηλό ποσοστό του 70% των πολιτών διαφωνεί με τα άδικα μέτρα. Οι μόνοι που έμειναν να τα στηρίζουν είναι ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Καρατζαφέρης! Ο Αλ. Τσίπρας καταλόγισε στην κυβέρνηση ευθύνες διότι ήταν αυτή που μιλώντας πρώτη για χρεωκοπία (ο πρωθυπουργός σε υπουργικό συμβούλιου ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο) έστρωσε το χαλί στους κερδοσκόπους, τους οποίους στη συνέχεια προσπαθεί να εξευμενίσει με τα σημερινά μέτρα κοινωνικής χρεοκοπίας, ύφεσης, φτώχειας και εφιαλτικής ανεργίας. Επίσης, έθεσε στην κυβέρνηση τα εξής ερωτήματα:
Α) Γιατί δεν κινδυνεύουν με χρεοκοπία μια σειρά από χώρες που έχουν συνολικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, πολύ μεγαλύτερο από το δικό μας; Το οποίο δικό μας είναι κοντά στον μέσο ευρωπαϊκό όρο της ευρωζώνης περίπου 175% του ΑΕΠ; Γιατί δεν χρεοκοπεί η Ολλανδία με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και θα χρεοκοπήσουμε εμείς με 175% συνολικό (δημόσιο και ιδιωτικό) χρέος;
Β) Γιατί η κυβέρνηση επιλέγει να θυσιάζει τις κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, βάζοντας σε τροχιά διάλυσης την ελληνική κοινωνία, βυθίζοντάς την στην ανεργία και στη φτώχεια, και δεν ακολουθεί τον αριστερό δρόμο αντιμετώπισης της κρίσης που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί η κυβέρνηση δεν συμμαχεί με άλλες χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα ώστε να πιέσει για ορθολογικούς όρους δανεισμού; Γιατί η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δε προχωράει άμεσα στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής με επιβολή πόθεν έσχες στην αγορά μετοχών, ομολόγων, και στην ίδρυση και αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των ΑΕ; Γιατί δεν προχωρά στην άμεση και καθολική απαγόρευση της λειτουργίας των offshore εταιρειών στη χώρα μας, με παράλληλη βέβαια δραστηριοποίηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε οι εταιρείες αυτές να απαγορευτούν σε όλη την Ε.Ε. Γιατί η κυβέρνηση αποφεύγει να κάνει το οτιδήποτε που θα στενοχωρούσε τις τράπεζες, αρνούμενη να συζητήσει την έκδοση ομολόγου για εσωτερικό δανεισμό, που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα τοκογλυφίας; Γιατί να μην αυξηθεί ο φόρος που πληρώνουν οι τράπεζες οι οποίες έγραψαν κέρδη σχεδόν τρία δις το 2009; Γιατί να μην αυξηθεί ο συντελεστής φορολογίας των κερδών στο 45% όπου ήταν πριν την κυβέρνηση της ΝΔ; Ώστε να εξοικονομηθούν 2 περίπου δις μόνο από τις τριακόσιες πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις ; (με βάση τις φορολογικές δηλώσεις του 2008). Γιατί να μην φορολογηθεί η εκκλησιαστική περιουσία; Γιατί να μην μειωθούν οι εξοπλιστικές δαπάνες κατά 50% οι οποίες είναι 4,1-4,3 % ΑΕΠ κάθε έτος (10 δις περίπου το χρόνο) για τα επόμενα χρόνια. Έτσι θα γλιτώσουμε όσα υποτίθεται ότι θα γλιτώσουμε από τις περικοπές. Ακούσαμε μια δήλωση θετική από τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, αλλά τίποτα από τον έλληνα πρωθυπουργό.
Στα ερωτήματα αυτά, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, αντί να δώσει στοιχειωδώς πειστικές απαντήσεις, προτίμησε, δια στόματος υπουργού Οικονομικών, την αλαζονεία, τον αυταρχισμό και τις ύβρεις: «Άκουσα τον Πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και ειλικρινά, κατάλαβα για πρώτη φορά ότι υπάρχει άγνοια της πραγματικότητας. Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. δεν αντιλαμβάνεται που βρίσκεται η χώρα.»
Βέβαια νωρίτερα ο Αλ. Τσίπρας, απευθυνόμενος στους ελάχιστους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που εμφανίστηκαν στη Βουλή, είχε επισημάνει ότι «έξω η κοινωνία βράζει και σεις δεν έχετε ούτε την ηθική, ούτε την πολιτική νομιμοποίηση να πράξετε ένα έγκλημα εις βάρος του ελληνικού λαού. Με άλλη εντολή εκλεχθήκατε να υπηρετήσετε τον ελληνικό λαό, δεν δικαιούστε να τον εξαπατάτε. Σας καλούμε, λοιπόν, να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων και να μην ψηφίσετε μέτρα που θα οδηγήσουν την ελληνική κοινωνία σε βαθύ τέλμα. Διότι ο καιρός θα δείξει ότι οι επιλογές της κυβέρνησης είναι καταστροφικές και έχουν τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας απέναντι.»
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ολοκλήρωσε την ομιλία του υπογραμμίζοντας ότι «Σήμερα τον λόγο έχει η κοινωνία που πρέπει να κάνει την οργή αισιοδοξία. Το θυμό πείσμα. Μόνο αν υπάρξει σοβαρό πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση, μπορεί η κατάσταση να ανατραπεί. Γι αυτό ο κόσμος πρέπει να βγει στους δρόμους. Και πιστεύουμε ότι μπορεί να νικήσει αν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ενός μεγάλου κοινωνικού συνασπισμού, ενός πλατιού μετώπου με στόχο να μπλοκαριστούν τα μέτρα.»
Ο ειδικός αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημ. Παπαδημούλης, μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Αφαιρείτε ένα μισθό μέσω της εισοδηματικής πολιτικής, πάει ο 14ος μισθός, παγώνετε τις συντάξεις στα περήφανα γηρατειά, πετώντας στα σκουπίδια τις προεκλογικές δεσμεύσεις, και μέσω της φορολογίας θα πάρετε άλλον ένα άλλο μισθό. Αντί να αυξάνετε τον Φ.Π.Α., κύριοι της κυβέρνησης, δύο μονάδες, πρέπει να περιορίσετε τη φοροκλοπή του Φ.Π.Α., η οποία είναι ετησίως 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν δεν κάνετε κάτι για να περιοριστεί η φοροκλοπή του Φ.Π.Α., απλώς θα αυξήσετε το μέγεθος της φοροκλοπής και δεν θα ωφελήσετε καθόλου τα έσοδα. Τι θα κάνετε; Θα φουντώσει ο πληθωρισμός, ένας πληθωρισμός που βρίσκεται ήδη 2,5 φορές ψηλότερος από το μέσο όρο της ευρωζώνης: με οικονομία σε ύφεση 2,5 φορές υψηλότερος πληθωρισμός! Πού οφείλεται αυτό; Μα στα καρτέλ. Στα καρτέλ που κυριαρχούν και βασιλεύουν σε μεγάλους τομείς της οικονομίας και γι’ αυτό δεν κάνετε τίποτα.» Επίσης, ο Δημ. Παπαδημούλης πρόσθεσε «Μας λέτε ότι τα μέτρα είναι κοινωνικά δίκαια. Ας δούμε ποια μέτρα έχετε στο πακέτο που θίγουν τους πλουσιότερους. Έχετε την έκτακτη εισφορά. Τα άλλα μέτρα -οι αυξήσεις φόρων, οι περικοπές μισθών και το πάγωμα των συντάξεων- είναι μόνιμα για όσα χρόνια χρειαστούν αλλά η έκτακτη εισφορά του άρθρου 5 είναι μόνο για ένα χρόνο. Πόσα λογαριάζετε να πάρετε από αυτό το μέτρο; Είναι 100.000.000 ευρώ, δηλαδή το 2% του πακέτου, το οποίο συνολικά είναι 4.800.000.000. Έχετε και αυτόν τον φόρο πολυτελείας, ο οποίος δεν θίγει πραγματικά μόνο είδη πολυτελείας, …από τον οποίο θα πάρετε πόσο; Θα πάρετε 140.000.000 ευρώ, δηλαδή άλλο ένα 3%.»
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Παν Λαφαζάνης επισήμανε ότι «εδώ δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με μέτρα κοινωνικής αγριότητας. Έχουμε να κάνουμε με μέτρα τα οποία διαλύουν και κατεδαφίζουν συνολικά τις κοινωνικές και εργασιακές σχέσεις και τα εισοδήματα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι η ουσία. Αυτή την ουσία πάει να αποκρύψει η Κυβέρνηση, η οποία, όμως, διαφαίνεται ακόμη περισσότερο με τα τελευταία άρθρα του νομοσχεδίου, όπου στην ουσία η Κυβέρνηση προσφέρει στην εργοδοσία τζάμπα εργασία. Εργασία με κρατική επιδότηση, υποτίθεται για να αντιμετωπιστεί η ανεργία, κρατική επιδότηση των εργοδοτικών και ασφαλιστικών εισφορών.» Επίσης ο Παν. Λαφαζάνης σημείωσε ότι «Δεν είναι δυνατόν να μας λέτε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή, την ώρα που η Τράπεζα Πειραιώς αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δανείζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με χαριστικό επιτόκιο 1%. Γιατί δεν διεκδικείτε ανάλογο επιτόκιο δανεισμού, τουλάχιστον, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να δανείζεται το δημόσιο; Δεν είναι δυνατόν το δημόσιο να τρέχει στις αγορές με επιτόκια που προσεγγίζουν το 7%, ακόμη και μετά τα μέτρα λεηλασίας, και η Τράπεζα Πειραιώς να δανείζεται με ενέχυρο τα δήθεν αφερέγγυα ομόλογα του δημοσίου. Επομένως, εναλλακτικοί δρόμοι υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει βούληση να εφαρμοσθούν.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μιχ. Κριτσωτάκης μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Όσο και αν ψάξαμε στο σχέδιο νόμου –και ψάξαμε- που σπεύδετε να ψηφίσετε κατεπειγόντως, δεν βρήκαμε τον κάθε πολίτη, αλλά μόνο τους εργαζόμενους, στους οποίους φορτώνετε όλα τα βάρη της κρίσης που προκάλεσαν και δημιούργησαν οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες και οι λοιποί αόρατοι ευεργέτες που εσείς δεν βρήκατε και που δεν συμμετέχουν στην εθνική, όπως λέτε, προσπάθεια. Ταξικό είναι το θέμα τελικά. Δεν είναι εθνικό. Δεν πληρώνουν αυτοί λοιπόν για το ξεπέρασμα της κρίσης. Και να σας πω ακόμη ότι δεν βρήκαμε καμιά αναλογικότητα, καμιά κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά είδαμε μειώσεις αποδοχών, έμμεσους φόρους σε μία χώρα που έχει τους μεγαλύτερους έμμεσους φόρους στην Ευρώπη. Και αυτό είναι ισοπέδωση και αδικία. Είδαμε ανεργία μεγάλη, είδαμε ακρίβεια, λιτότητα και είδαμε όλα αυτά για τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους από τη μία και από την άλλη αύξηση κερδών, ασυλία, ασυδοσία για το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια και τις Τράπεζες. Όσο και αν ψάξαμε, δεν βρήκαμε καμιά προστασία, αλλά ένα τεράστιο απαγορεύεται στο άρθρο 3 για οποιαδήποτε αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων.»
Αξίζει να σημειωθεί ότι με αφορμή τον τραυματισμό του προέδρου της ΓΣΕΕ και παρά την ρητή και άμεση καταδίκη του συμβάντος από τον πρόεδρο και τους βουλευτές της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Παπουτσής και ο κ. Γεωργιάδης (του ΛΑΟΣ) βρήκαν ευκαιρία να κατασυκοφαντήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το νομοσχέδιο ψήφισε επί της αρχής το ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη του ΛΑΟΣ που δήλωσε παρών. Το καταψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. Ωστόσο, η Ν.Δ. και το ΛΑΟΣ υπερψήφισαν κρίσιμα άρθρα του νομοσχεδίου. Το ΚΚΕ αποχώρησε, αρνούμενο την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσουν από κοινού ονομαστική ψηφοφορία, ώστε κάθε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ να αναλάβει προσωπικά τις ευθύνες του.
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, στην ομιλία του τόνισε ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ εξαπάτησε τους πολίτες αφού υφάρπαξε την ψήφο τους με μια ρητορική στον αντίποδα των αντικοινωνικών μέτρων που παίρνει σήμερα. Το συντριπτικά υψηλό ποσοστό του 70% των πολιτών διαφωνεί με τα άδικα μέτρα. Οι μόνοι που έμειναν να τα στηρίζουν είναι ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Καρατζαφέρης! Ο Αλ. Τσίπρας καταλόγισε στην κυβέρνηση ευθύνες διότι ήταν αυτή που μιλώντας πρώτη για χρεωκοπία (ο πρωθυπουργός σε υπουργικό συμβούλιου ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο) έστρωσε το χαλί στους κερδοσκόπους, τους οποίους στη συνέχεια προσπαθεί να εξευμενίσει με τα σημερινά μέτρα κοινωνικής χρεοκοπίας, ύφεσης, φτώχειας και εφιαλτικής ανεργίας. Επίσης, έθεσε στην κυβέρνηση τα εξής ερωτήματα:
Α) Γιατί δεν κινδυνεύουν με χρεοκοπία μια σειρά από χώρες που έχουν συνολικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, πολύ μεγαλύτερο από το δικό μας; Το οποίο δικό μας είναι κοντά στον μέσο ευρωπαϊκό όρο της ευρωζώνης περίπου 175% του ΑΕΠ; Γιατί δεν χρεοκοπεί η Ολλανδία με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και θα χρεοκοπήσουμε εμείς με 175% συνολικό (δημόσιο και ιδιωτικό) χρέος;
Β) Γιατί η κυβέρνηση επιλέγει να θυσιάζει τις κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, βάζοντας σε τροχιά διάλυσης την ελληνική κοινωνία, βυθίζοντάς την στην ανεργία και στη φτώχεια, και δεν ακολουθεί τον αριστερό δρόμο αντιμετώπισης της κρίσης που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί η κυβέρνηση δεν συμμαχεί με άλλες χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα ώστε να πιέσει για ορθολογικούς όρους δανεισμού; Γιατί η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δε προχωράει άμεσα στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής με επιβολή πόθεν έσχες στην αγορά μετοχών, ομολόγων, και στην ίδρυση και αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των ΑΕ; Γιατί δεν προχωρά στην άμεση και καθολική απαγόρευση της λειτουργίας των offshore εταιρειών στη χώρα μας, με παράλληλη βέβαια δραστηριοποίηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε οι εταιρείες αυτές να απαγορευτούν σε όλη την Ε.Ε. Γιατί η κυβέρνηση αποφεύγει να κάνει το οτιδήποτε που θα στενοχωρούσε τις τράπεζες, αρνούμενη να συζητήσει την έκδοση ομολόγου για εσωτερικό δανεισμό, που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα τοκογλυφίας; Γιατί να μην αυξηθεί ο φόρος που πληρώνουν οι τράπεζες οι οποίες έγραψαν κέρδη σχεδόν τρία δις το 2009; Γιατί να μην αυξηθεί ο συντελεστής φορολογίας των κερδών στο 45% όπου ήταν πριν την κυβέρνηση της ΝΔ; Ώστε να εξοικονομηθούν 2 περίπου δις μόνο από τις τριακόσιες πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις ; (με βάση τις φορολογικές δηλώσεις του 2008). Γιατί να μην φορολογηθεί η εκκλησιαστική περιουσία; Γιατί να μην μειωθούν οι εξοπλιστικές δαπάνες κατά 50% οι οποίες είναι 4,1-4,3 % ΑΕΠ κάθε έτος (10 δις περίπου το χρόνο) για τα επόμενα χρόνια. Έτσι θα γλιτώσουμε όσα υποτίθεται ότι θα γλιτώσουμε από τις περικοπές. Ακούσαμε μια δήλωση θετική από τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, αλλά τίποτα από τον έλληνα πρωθυπουργό.
Στα ερωτήματα αυτά, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, αντί να δώσει στοιχειωδώς πειστικές απαντήσεις, προτίμησε, δια στόματος υπουργού Οικονομικών, την αλαζονεία, τον αυταρχισμό και τις ύβρεις: «Άκουσα τον Πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και ειλικρινά, κατάλαβα για πρώτη φορά ότι υπάρχει άγνοια της πραγματικότητας. Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. δεν αντιλαμβάνεται που βρίσκεται η χώρα.»
Βέβαια νωρίτερα ο Αλ. Τσίπρας, απευθυνόμενος στους ελάχιστους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που εμφανίστηκαν στη Βουλή, είχε επισημάνει ότι «έξω η κοινωνία βράζει και σεις δεν έχετε ούτε την ηθική, ούτε την πολιτική νομιμοποίηση να πράξετε ένα έγκλημα εις βάρος του ελληνικού λαού. Με άλλη εντολή εκλεχθήκατε να υπηρετήσετε τον ελληνικό λαό, δεν δικαιούστε να τον εξαπατάτε. Σας καλούμε, λοιπόν, να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων και να μην ψηφίσετε μέτρα που θα οδηγήσουν την ελληνική κοινωνία σε βαθύ τέλμα. Διότι ο καιρός θα δείξει ότι οι επιλογές της κυβέρνησης είναι καταστροφικές και έχουν τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας απέναντι.»
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ολοκλήρωσε την ομιλία του υπογραμμίζοντας ότι «Σήμερα τον λόγο έχει η κοινωνία που πρέπει να κάνει την οργή αισιοδοξία. Το θυμό πείσμα. Μόνο αν υπάρξει σοβαρό πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση, μπορεί η κατάσταση να ανατραπεί. Γι αυτό ο κόσμος πρέπει να βγει στους δρόμους. Και πιστεύουμε ότι μπορεί να νικήσει αν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ενός μεγάλου κοινωνικού συνασπισμού, ενός πλατιού μετώπου με στόχο να μπλοκαριστούν τα μέτρα.»
Ο ειδικός αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημ. Παπαδημούλης, μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Αφαιρείτε ένα μισθό μέσω της εισοδηματικής πολιτικής, πάει ο 14ος μισθός, παγώνετε τις συντάξεις στα περήφανα γηρατειά, πετώντας στα σκουπίδια τις προεκλογικές δεσμεύσεις, και μέσω της φορολογίας θα πάρετε άλλον ένα άλλο μισθό. Αντί να αυξάνετε τον Φ.Π.Α., κύριοι της κυβέρνησης, δύο μονάδες, πρέπει να περιορίσετε τη φοροκλοπή του Φ.Π.Α., η οποία είναι ετησίως 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν δεν κάνετε κάτι για να περιοριστεί η φοροκλοπή του Φ.Π.Α., απλώς θα αυξήσετε το μέγεθος της φοροκλοπής και δεν θα ωφελήσετε καθόλου τα έσοδα. Τι θα κάνετε; Θα φουντώσει ο πληθωρισμός, ένας πληθωρισμός που βρίσκεται ήδη 2,5 φορές ψηλότερος από το μέσο όρο της ευρωζώνης: με οικονομία σε ύφεση 2,5 φορές υψηλότερος πληθωρισμός! Πού οφείλεται αυτό; Μα στα καρτέλ. Στα καρτέλ που κυριαρχούν και βασιλεύουν σε μεγάλους τομείς της οικονομίας και γι’ αυτό δεν κάνετε τίποτα.» Επίσης, ο Δημ. Παπαδημούλης πρόσθεσε «Μας λέτε ότι τα μέτρα είναι κοινωνικά δίκαια. Ας δούμε ποια μέτρα έχετε στο πακέτο που θίγουν τους πλουσιότερους. Έχετε την έκτακτη εισφορά. Τα άλλα μέτρα -οι αυξήσεις φόρων, οι περικοπές μισθών και το πάγωμα των συντάξεων- είναι μόνιμα για όσα χρόνια χρειαστούν αλλά η έκτακτη εισφορά του άρθρου 5 είναι μόνο για ένα χρόνο. Πόσα λογαριάζετε να πάρετε από αυτό το μέτρο; Είναι 100.000.000 ευρώ, δηλαδή το 2% του πακέτου, το οποίο συνολικά είναι 4.800.000.000. Έχετε και αυτόν τον φόρο πολυτελείας, ο οποίος δεν θίγει πραγματικά μόνο είδη πολυτελείας, …από τον οποίο θα πάρετε πόσο; Θα πάρετε 140.000.000 ευρώ, δηλαδή άλλο ένα 3%.»
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Παν Λαφαζάνης επισήμανε ότι «εδώ δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με μέτρα κοινωνικής αγριότητας. Έχουμε να κάνουμε με μέτρα τα οποία διαλύουν και κατεδαφίζουν συνολικά τις κοινωνικές και εργασιακές σχέσεις και τα εισοδήματα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι η ουσία. Αυτή την ουσία πάει να αποκρύψει η Κυβέρνηση, η οποία, όμως, διαφαίνεται ακόμη περισσότερο με τα τελευταία άρθρα του νομοσχεδίου, όπου στην ουσία η Κυβέρνηση προσφέρει στην εργοδοσία τζάμπα εργασία. Εργασία με κρατική επιδότηση, υποτίθεται για να αντιμετωπιστεί η ανεργία, κρατική επιδότηση των εργοδοτικών και ασφαλιστικών εισφορών.» Επίσης ο Παν. Λαφαζάνης σημείωσε ότι «Δεν είναι δυνατόν να μας λέτε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή, την ώρα που η Τράπεζα Πειραιώς αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δανείζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με χαριστικό επιτόκιο 1%. Γιατί δεν διεκδικείτε ανάλογο επιτόκιο δανεισμού, τουλάχιστον, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να δανείζεται το δημόσιο; Δεν είναι δυνατόν το δημόσιο να τρέχει στις αγορές με επιτόκια που προσεγγίζουν το 7%, ακόμη και μετά τα μέτρα λεηλασίας, και η Τράπεζα Πειραιώς να δανείζεται με ενέχυρο τα δήθεν αφερέγγυα ομόλογα του δημοσίου. Επομένως, εναλλακτικοί δρόμοι υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει βούληση να εφαρμοσθούν.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μιχ. Κριτσωτάκης μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Όσο και αν ψάξαμε στο σχέδιο νόμου –και ψάξαμε- που σπεύδετε να ψηφίσετε κατεπειγόντως, δεν βρήκαμε τον κάθε πολίτη, αλλά μόνο τους εργαζόμενους, στους οποίους φορτώνετε όλα τα βάρη της κρίσης που προκάλεσαν και δημιούργησαν οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες και οι λοιποί αόρατοι ευεργέτες που εσείς δεν βρήκατε και που δεν συμμετέχουν στην εθνική, όπως λέτε, προσπάθεια. Ταξικό είναι το θέμα τελικά. Δεν είναι εθνικό. Δεν πληρώνουν αυτοί λοιπόν για το ξεπέρασμα της κρίσης. Και να σας πω ακόμη ότι δεν βρήκαμε καμιά αναλογικότητα, καμιά κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά είδαμε μειώσεις αποδοχών, έμμεσους φόρους σε μία χώρα που έχει τους μεγαλύτερους έμμεσους φόρους στην Ευρώπη. Και αυτό είναι ισοπέδωση και αδικία. Είδαμε ανεργία μεγάλη, είδαμε ακρίβεια, λιτότητα και είδαμε όλα αυτά για τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους από τη μία και από την άλλη αύξηση κερδών, ασυλία, ασυδοσία για το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια και τις Τράπεζες. Όσο και αν ψάξαμε, δεν βρήκαμε καμιά προστασία, αλλά ένα τεράστιο απαγορεύεται στο άρθρο 3 για οποιαδήποτε αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων.»
Αξίζει να σημειωθεί ότι με αφορμή τον τραυματισμό του προέδρου της ΓΣΕΕ και παρά την ρητή και άμεση καταδίκη του συμβάντος από τον πρόεδρο και τους βουλευτές της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Παπουτσής και ο κ. Γεωργιάδης (του ΛΑΟΣ) βρήκαν ευκαιρία να κατασυκοφαντήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το νομοσχέδιο ψήφισε επί της αρχής το ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη του ΛΑΟΣ που δήλωσε παρών. Το καταψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. Ωστόσο, η Ν.Δ. και το ΛΑΟΣ υπερψήφισαν κρίσιμα άρθρα του νομοσχεδίου. Το ΚΚΕ αποχώρησε, αρνούμενο την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσουν από κοινού ονομαστική ψηφοφορία, ώστε κάθε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ να αναλάβει προσωπικά τις ευθύνες του.
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
8 Μάρτη
8 Μάρτη - Παγκόσμια ημέρα των Γυναικών
Δεν γιορτάζουμε - διεκδικούμε!
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα μνήμης για τους αγώνες των γυναικών οι οποίοι συνηθίζεται να "ξεχνιούνται".
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως "Διεθνής ημέρα των εργαζόμενων γυναικών" το 1910, με πρωτοβουλία της Γερμανίδας επαναστάτριας σοσιαλίστριας Κλάρα Τσέτκιν, η οποία έκανε τη σχετική πρόταση στο Παγκόσμιο Συνέδριο Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη. Είχε προηγηθεί η αιματηρή απεργία των εργατριών υφαντουργίας στις 8 Μαρτίου 1857, αλλά και η απεργία των εργατριών στον ιματισμό στη Νέα Υόρκη το 1919, που ονομάστηκε "Η εξέγερση των 20.000".
Στον εορτασμό της 8ης Μάρτη 1917 στη Ρωσία, 200.000 εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας ξεκίνησαν τη Ρώσικη Επανάσταση στην Πετρούπολη με το σύνθημα "Ψωμί - κάτω ο πόλεμος - βελτίωση της κατάστασης των γυναικών".
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα πάλης ενάντια στη συνεχιζόμενη διπλή εκμετάλλευση και καταπίεσή μας.
Πριν 35 χρόνια, το κίνημα των γυναικών σε Αμερική και Ευρώπη εισέβαλε ορμητικά στο προσκήνιο, αναπτερώνοντας τις ελπίδες και τις προσδοκίες γενιών γυναικών. Αυτό το κίνημα αμφισβήτησε την επικρατούσα αντίληψη ότι ο σκοπός των γυναικών ήταν να περνούν ολόκληρη τη ζωή τους στις δουλειές του σπιτιού και στο μεγάλωμα των παιδιών. Ζήτησε ίσο μισθό για ίση εργασία για τις γυναίκες, δημόσια φροντίδα για τα παιδιά (24ωρους παιδικούς σταθμούς κάτω από τον έλεγχο της κοινότητας) και νόμιμες και δωρεάν εκτρώσεις και αντισύλληψη, για να έχουν οι γυναίκες τον έλεγχο του σώματός τους, όπως και την επιλογή τού αν, πότε και πόσα παιδιά θα κάνουν. Αμφισβήτησε και χτύπησε τα σεξιστικά στερεότυπα απέναντι στις γυναίκες και την ιδεολογία της παραδοσιακής πυρηνικής οικογένειας που δήθεν ήταν ο σκοπός και η ευτυχία των γυναικών και που πολλές φορές τις υποχρέωνε να ανέχονται σχέσεις καταπιεστικές και προσβλητικές.
Το κίνημα αυτό είχε τεράστιες κατακτήσεις σε πολλές χώρες του κόσμου. Η έκτρωση έγινε νόμιμη, τα συνδικάτα περιέλαβαν στα αιτήματά τους και αυτά των γυναικών για ίσους μισθούς και παιδικούς σταθμούς, στα πανεπιστήμια δημιουργήθηκαν κέντρα γυναικών και προγράμματα γυναικείων σπουδών όπου ερευνούσαν και κατέγραφαν τη γυναικεία καταπίεση. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος ήταν η κατάκτηση των γυναικών για την τυπική ισότητα στους μισθούς και στα ασφαλιστικά δικαιώματα, η ισότητα στο οικογενειακό δίκαιο, το διαζύγιο κ.λπ. Κινητοποίησε δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και επηρέασε τη ζωή εκατομμυρίων γυναικών. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος είναι και οι αλλαγές στη νομοθεσία στη χώρα μας, για τους μισθούς, την έκτρωση κ.λπ.
Σήμερα όλες οι κατακτήσεις αυτού του κινήματος έχουν μπει σε αμφισβήτηση.
Εργασία - Φτώχεια - χτύπημα του κράτους πρόνοιας
- Η ανισότητα στους μισθούς επιμένει. Παρόλο που οι γυναίκες συμμετέχουν ενεργά στην εργασία και στις σπουδές, οι ανισότητες δεν μειώθηκαν. Πουθενά σήμερα δεν ισχύει η ισότητα μισθών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δήθεν ίσων ευκαιριών οι γυναίκες αμείβονται κατά μέσο όρο 15% λιγότερο από τους άντρες.
- Οι προσλήψεις για μερική απασχόληση, ελαστικά ωράρια κ.λπ., έχουν σαν πρώτα θύματα τις γυναίκες. Στην κλίμακα του ΟΟΣΑ, το 60 ως 90% των θέσεων ημι-απασχόλησης, στον τριτογενή τομέα (δηλ. στις υπηρεσίες: τράπεζες-νοσοκομεία-σχολεία κ.λπ) καταλαμβάνονται από γυναίκες.
Σήμερα στην ΕΕ, το 77% αυτών που δουλεύουν με πολύ χαμηλά μεροκάματα είναι γυναίκες (στοιχεία του 2002).
- Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, αποκαλύπτει ότι το 2% των εργατριών (δηλ. τρία εκατομμύρια γυναίκες) έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία.
-Η Γραμματεία Γυναικών της ΓΣΕΕ έχει δώσει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία: στην Ελλάδα οι γυναίκες αποτελούν το 65% των ανέργων, ενώ αμείβονται με το 70% της αμοιβής των ανδρών για ίση εργασία. Η μητρότητα αντιμετωπίζεται ως ανασταλτικός παράγοντας για την πρόσληψη ενώ οι περικοπές του κράτους πρόνοιας με το κλείσιμο των δωρεάν παιδικών σταθμών κ.λπ έχουν ρίξει ακόμα μεγαλύτερα βάρη στις πλάτες των γυναικών.
Έκτρωση - Αντισύλληψη: Το δικαίωμα να ορίζουμε το σώμα μας
Τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από τις ΗΠΑ του Μπους, το δικαίωμα αυτό των γυναικών βάλλεται. Δέχεται επιθέσεις ιδεολογικές και πολιτικές που στόχο έχουν την κατάργηση των νόμων και των υποδομών που επέτρεπαν στις γυναίκες (και κύρια στις εργαζόμενες και φτωχές που εξαρτώνται από τη δημόσια περίθαλψη) να κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος.
Αντιεπιστημονικές θεωρίες για τα "δικαιώματα του εμβρύου" και για να αναγνωριστεί το έμβρυο ως ξεχωριστό πρόσωπο ήταν από τα πρώτα μελήματα του Μπους (και της θρησκόληπτης Δεξιάς που τον στηρίζει) για να προωθήσει τα σχέδιά του ενάντια στην άμβλωση. Την ίδια στιγμή, περικόπτει τα επιδόματα πρόνοιας για τις φτωχές μητέρες και καταργεί ακόμα και την προσωρινή οικονομική ενίσχυση για τις άπορες οικογένειες. Η κυβέρνηση Μπους φαίνεται να νοιάζεται μόνο για τα έμβρυα και όχι για τα γεννημένα παιδιά και τις οικογένειές τους!
Στις 25 Απρίλη του 2004 ένα εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν στην Ουάσιγκτον για το δικαίωμα στην έκτρωση και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.
Η νεοσυντηρητική αυτή επίθεση εμφανίζεται τελευταία και στη χώρα μας (όπου η έκτρωση είναι νόμιμη από το 1986). Επί κυβέρνησης ΝΔ οι νόμοι τίθενται σε αμφισβήτηση, ενώ η Εκκλησία συννομοθετεί πλέον με την Πολιτεία! Για παράδειγμα, στο νομοσχέδιο για τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας το υπουργείο Υγείας ήθελε να εξασφαλίσει τη συναίνεση της Εκκλησίας της Ελλάδος (!) με αποτέλεσμα η προσέγγισή του στο θέμα των εκτρώσεων να είναι ιδιαίτερα συντηρητική: με το άρθρο 28 δίνει στο γιατρό το δικαίωμα να αρνηθεί, επικαλούμενος τις ηθικές του αρχές, τη διαδικασία της τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης ανεξάρτητα από την αιτιολογία της (δηλαδή ακόμα και αν είναι προϊόν βιασμού ή η γυναίκα είναι θύμα καταναγκαστικής πορνείας!)
Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ούτε "φυσιολογική"
ούτε "αναπόφευκτη" -έχει αιτίες και λύση!
Σ' ολόκληρο τον κόσμο εδώ και εκατοντάδες χρόνια, τόσο σε περιόδους ειρήνης όσο και πολέμου, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν διακρίσεις και βία από την πολιτεία, την τοπική κοινωνία και την οικογένεια.
Μερικά στατιστικά στοιχεία από τις εκθέσεις των Ην. Εθνών και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας φανερώνουν τη δεινή θέση των γυναικών και στις μέρες μας:
- Τουλάχιστον μία στις τρεις γυναίκες (δηλαδή ένα δισεκατομμύριο γυναίκες) έχει ξυλοκοπηθεί, έχει εξαναγκαστεί να κάνει σεξ ή έχει κακοποιηθεί κατά τη διάρκεια της ζωής της (συνήθως από συγγενή ή γνωστό της).
- Μία στις πέντε γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού στη διάρκεια της ζωής της.
- Στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, το 2% (δηλ. 3 εκατομμύρια) των εργαζομένων γυναικών έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στη δουλειά τους.
- Περισσότερα από 135 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν υποβληθεί σε κλειτοριδεκτομή για να μην απολαμβάνουν το σεξ.
- 600.000 γυναίκες στον Τρίτο Κόσμο πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω γέννας ή έκτρωσης επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη.
- Στους σύγχρονους πολέμους, το 90% των θυμάτων είναι άμαχος πληθυσμός, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά, ενώ ο βιασμός χρησιμοποιείται συστηματικά από τους επιτιθέμενους είτε για την ταπείνωση του εχθρού είτε για λόγους "εθνικής εκκαθάρισης".
- Στις εμπόλεμες ζώνες, το 80% των προσφύγων είναι γυναίκες και παιδιά.
Μορφές
Οι εκδηλώσεις βίας απέναντι στις γυναίκες παίρνουν διαφορετική μορφή ανάλογα με τις κοινωνίες, τις θρησκείες και τις κουλτούρες, αλλά όλα τα στοιχεία και οι μελέτες καταδεικνύουν ότι οι επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του πολέμου κάνουν τις γυναίκες ακόμη πιο ευάλωτες απέναντι σε όλες τις μορφές βίας σήμερα.
Παγκοσμίως, από τα 1,3 δισ. των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, το 70% είναι γυναίκες, και το ποσοστό αυτό αυξάνεται συνεχώς. Από την άλλη μεριά, οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην αγορά εργασίας και στοχεύουν κυρίως στις γυναίκες (απόλυτη ευελιξία, μερική απασχόληση με κατακερματισμένο ωράριο, με δελτίο παροχής υπηρεσιών, προσωρινή, εποχική κ.λπ, με μειωμένη ή ανύπαρκτη κοινωνική ασφάλιση) διευρύνουν ολοένα και περισσότερο την οικονομική και κοινωνική περιθωριοποίηση των γυναικών, επιτείνουν το φόβο και την ανασφάλεια, και μειώνουν τη δυνατότητα συλλογικής αντίδρασης και διεκδίκησης δικαιωμάτων.
Σ' αυτές τις συνθήκες είναι πολύ πιο δύσκολο για τις γυναίκες να αντιδράσουν, τόσο στη βία που δέχονται μέσα στην οικογένεια όσο και στο χώρο δουλειάς ή στον κοινωνικό χώρο. Παρά το γεγονός ότι η βία ή η απειλή βίας διαπερνά όλα τα κοινωνικά στρώματα, είναι πολύ πιο έκθετες και ευάλωτες στη βία οι εργαζόμενες και φτωχές γυναίκες, οι μετανάστριες ή οι γυναίκες πρόσφυγες, που πολύ δύσκολα θα το δημοσιοποιήσουν και ακόμη πιο δύσκολα θα μπορέσουν να αντιδράσουν και να παλέψουν για την εξάλειψή της.
Μία από τις χειρότερες συνέπειες της αυξανόμενης φτώχειας και περιθωριοποίησης των γυναικών είναι το σύγχρονο δουλεμπόριο. Εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια κάθε χρόνο πωλούνται και αγοράζονται στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα είτε ως φτηνό εργατικό δυναμικό, είτε ως νύφες, είτε για τη σεξουαλική τους εκμετάλλευση. Το τελευταίο αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη "εγκληματική επιχείρηση" μετά την παράνομη εμπορία ναρκωτικών και όπλων, με κέρδη που υπολογίζονται σε 8 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο.
Για να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα δεν αρκεί μόνο η ύπαρξη σχετικής νομοθεσίας, που μπορεί να αντιμετωπίζει τα συμπτώματα, αλλά δεν καταργεί τις αιτίες που τα δημιουργούν. Αγώνας ενάντια στη βία σημαίνει μάχη για την οικονομική και κοινωνική ανεξαρτησία όλων των γυναικών, που περνά μέσα από τον αγώνα για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας για όλους.
Το σύγχρονο κράτος , εξακολουθεί να στηρίζεται και να εξοικονομεί τεράστια κέρδη από την απλήρωτη εργασία των γυναικών μέσα στο σπίτι. Το 1995, το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών ανέφερε ότι η απλήρωτη μαζί με την κακοπληρωμένη εργασία των γυναικών ετησίως αντιστοιχεί σε 11 τρισεκατομμύρια δολάρια παγκόσμια! Αυτή είναι προφανώς μια τιμή που ούτε οι κυβερνήσεις δεν είναι πρόθυεςι να πληρώσουν. Γι'αυτό, τα "ιδανικά" της οικογένειας που είναι η "φυσική" ενασχόληση της γυναίκας ξαναέρχονται στην επιφάνεια για να δικαιολογήσουν την όλο και αυξανόμενη καταπίεση, εκμετάλλευση και τις επιθέσεις που δεχόμαστε. Προς το σκοπό αυτό ξαναθυμάται όλα τα αντιδραστικά ιδεολογικά κατασκευάσματα περασμένων εποχών. Η καταπίεση δεν είναι μόνιμο και αναλλοίωτο στοιχείο της ανθρώπινης ιστορίας.
Ό,τι έχει δημιουργηθεί από ανθρώπους, μπορεί και να καταργηθεί από ανθρώπους. Η καταπίεση των γυναικών μπορεί να καταργηθεί, αλλά μόνο αν αλλάξει η οργάνωση της ίδιας της κοινωνίας.
Και ξαναήρθαν στο προσκήνιο με το "δεύτερο κύμα" των γυναικείων κινημάτων που αναπτύχθηκαν τις δεκαετίες του 1960 και 1970.
Σήμερα
Η πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών συγκεκριμενοποιείται άμεσα σήμερα στους αγώνες: στους τόπους δουλειάς και στα συνδικάτα, για να πάψουν οι διακρίσεις σε βάρος μας -που δεν συμφέρουν κανέναν εργαζόμενο. Στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενάντια στο σεξισμό και την ταξική επιλογή που πετάει πρώτα τις γυναίκες έξω. Στις γειτονιές, για παιδικούς σταθμούς, σχολεία, ΚΑΠΗ, χώρους πράσινου για να παίζουν τα παιδιά, κ.λπ. Για να είναι αποτελεσματική πρέπει να δίνεται μαζί με τους άντρες συναδέλφους μας, οι οποίοι ακόμα κι όταν διαφωνούν πρέπει να πειστούν γι'αυτό.
Η απελευθέρωση των γυναικών πρέπει να είναι κεντρικός στόχος του συνδικαλισμού, αν θέλει να σέβεται το όνομά του.
Δεν γιορτάζουμε - διεκδικούμε!
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα μνήμης για τους αγώνες των γυναικών οι οποίοι συνηθίζεται να "ξεχνιούνται".
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως "Διεθνής ημέρα των εργαζόμενων γυναικών" το 1910, με πρωτοβουλία της Γερμανίδας επαναστάτριας σοσιαλίστριας Κλάρα Τσέτκιν, η οποία έκανε τη σχετική πρόταση στο Παγκόσμιο Συνέδριο Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη. Είχε προηγηθεί η αιματηρή απεργία των εργατριών υφαντουργίας στις 8 Μαρτίου 1857, αλλά και η απεργία των εργατριών στον ιματισμό στη Νέα Υόρκη το 1919, που ονομάστηκε "Η εξέγερση των 20.000".
Στον εορτασμό της 8ης Μάρτη 1917 στη Ρωσία, 200.000 εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας ξεκίνησαν τη Ρώσικη Επανάσταση στην Πετρούπολη με το σύνθημα "Ψωμί - κάτω ο πόλεμος - βελτίωση της κατάστασης των γυναικών".
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα πάλης ενάντια στη συνεχιζόμενη διπλή εκμετάλλευση και καταπίεσή μας.
Πριν 35 χρόνια, το κίνημα των γυναικών σε Αμερική και Ευρώπη εισέβαλε ορμητικά στο προσκήνιο, αναπτερώνοντας τις ελπίδες και τις προσδοκίες γενιών γυναικών. Αυτό το κίνημα αμφισβήτησε την επικρατούσα αντίληψη ότι ο σκοπός των γυναικών ήταν να περνούν ολόκληρη τη ζωή τους στις δουλειές του σπιτιού και στο μεγάλωμα των παιδιών. Ζήτησε ίσο μισθό για ίση εργασία για τις γυναίκες, δημόσια φροντίδα για τα παιδιά (24ωρους παιδικούς σταθμούς κάτω από τον έλεγχο της κοινότητας) και νόμιμες και δωρεάν εκτρώσεις και αντισύλληψη, για να έχουν οι γυναίκες τον έλεγχο του σώματός τους, όπως και την επιλογή τού αν, πότε και πόσα παιδιά θα κάνουν. Αμφισβήτησε και χτύπησε τα σεξιστικά στερεότυπα απέναντι στις γυναίκες και την ιδεολογία της παραδοσιακής πυρηνικής οικογένειας που δήθεν ήταν ο σκοπός και η ευτυχία των γυναικών και που πολλές φορές τις υποχρέωνε να ανέχονται σχέσεις καταπιεστικές και προσβλητικές.
Το κίνημα αυτό είχε τεράστιες κατακτήσεις σε πολλές χώρες του κόσμου. Η έκτρωση έγινε νόμιμη, τα συνδικάτα περιέλαβαν στα αιτήματά τους και αυτά των γυναικών για ίσους μισθούς και παιδικούς σταθμούς, στα πανεπιστήμια δημιουργήθηκαν κέντρα γυναικών και προγράμματα γυναικείων σπουδών όπου ερευνούσαν και κατέγραφαν τη γυναικεία καταπίεση. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος ήταν η κατάκτηση των γυναικών για την τυπική ισότητα στους μισθούς και στα ασφαλιστικά δικαιώματα, η ισότητα στο οικογενειακό δίκαιο, το διαζύγιο κ.λπ. Κινητοποίησε δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και επηρέασε τη ζωή εκατομμυρίων γυναικών. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος είναι και οι αλλαγές στη νομοθεσία στη χώρα μας, για τους μισθούς, την έκτρωση κ.λπ.
Σήμερα όλες οι κατακτήσεις αυτού του κινήματος έχουν μπει σε αμφισβήτηση.
Εργασία - Φτώχεια - χτύπημα του κράτους πρόνοιας
- Η ανισότητα στους μισθούς επιμένει. Παρόλο που οι γυναίκες συμμετέχουν ενεργά στην εργασία και στις σπουδές, οι ανισότητες δεν μειώθηκαν. Πουθενά σήμερα δεν ισχύει η ισότητα μισθών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δήθεν ίσων ευκαιριών οι γυναίκες αμείβονται κατά μέσο όρο 15% λιγότερο από τους άντρες.
- Οι προσλήψεις για μερική απασχόληση, ελαστικά ωράρια κ.λπ., έχουν σαν πρώτα θύματα τις γυναίκες. Στην κλίμακα του ΟΟΣΑ, το 60 ως 90% των θέσεων ημι-απασχόλησης, στον τριτογενή τομέα (δηλ. στις υπηρεσίες: τράπεζες-νοσοκομεία-σχολεία κ.λπ) καταλαμβάνονται από γυναίκες.
Σήμερα στην ΕΕ, το 77% αυτών που δουλεύουν με πολύ χαμηλά μεροκάματα είναι γυναίκες (στοιχεία του 2002).
- Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, αποκαλύπτει ότι το 2% των εργατριών (δηλ. τρία εκατομμύρια γυναίκες) έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία.
-Η Γραμματεία Γυναικών της ΓΣΕΕ έχει δώσει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία: στην Ελλάδα οι γυναίκες αποτελούν το 65% των ανέργων, ενώ αμείβονται με το 70% της αμοιβής των ανδρών για ίση εργασία. Η μητρότητα αντιμετωπίζεται ως ανασταλτικός παράγοντας για την πρόσληψη ενώ οι περικοπές του κράτους πρόνοιας με το κλείσιμο των δωρεάν παιδικών σταθμών κ.λπ έχουν ρίξει ακόμα μεγαλύτερα βάρη στις πλάτες των γυναικών.
Έκτρωση - Αντισύλληψη: Το δικαίωμα να ορίζουμε το σώμα μας
Τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από τις ΗΠΑ του Μπους, το δικαίωμα αυτό των γυναικών βάλλεται. Δέχεται επιθέσεις ιδεολογικές και πολιτικές που στόχο έχουν την κατάργηση των νόμων και των υποδομών που επέτρεπαν στις γυναίκες (και κύρια στις εργαζόμενες και φτωχές που εξαρτώνται από τη δημόσια περίθαλψη) να κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος.
Αντιεπιστημονικές θεωρίες για τα "δικαιώματα του εμβρύου" και για να αναγνωριστεί το έμβρυο ως ξεχωριστό πρόσωπο ήταν από τα πρώτα μελήματα του Μπους (και της θρησκόληπτης Δεξιάς που τον στηρίζει) για να προωθήσει τα σχέδιά του ενάντια στην άμβλωση. Την ίδια στιγμή, περικόπτει τα επιδόματα πρόνοιας για τις φτωχές μητέρες και καταργεί ακόμα και την προσωρινή οικονομική ενίσχυση για τις άπορες οικογένειες. Η κυβέρνηση Μπους φαίνεται να νοιάζεται μόνο για τα έμβρυα και όχι για τα γεννημένα παιδιά και τις οικογένειές τους!
Στις 25 Απρίλη του 2004 ένα εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν στην Ουάσιγκτον για το δικαίωμα στην έκτρωση και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.
Η νεοσυντηρητική αυτή επίθεση εμφανίζεται τελευταία και στη χώρα μας (όπου η έκτρωση είναι νόμιμη από το 1986). Επί κυβέρνησης ΝΔ οι νόμοι τίθενται σε αμφισβήτηση, ενώ η Εκκλησία συννομοθετεί πλέον με την Πολιτεία! Για παράδειγμα, στο νομοσχέδιο για τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας το υπουργείο Υγείας ήθελε να εξασφαλίσει τη συναίνεση της Εκκλησίας της Ελλάδος (!) με αποτέλεσμα η προσέγγισή του στο θέμα των εκτρώσεων να είναι ιδιαίτερα συντηρητική: με το άρθρο 28 δίνει στο γιατρό το δικαίωμα να αρνηθεί, επικαλούμενος τις ηθικές του αρχές, τη διαδικασία της τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης ανεξάρτητα από την αιτιολογία της (δηλαδή ακόμα και αν είναι προϊόν βιασμού ή η γυναίκα είναι θύμα καταναγκαστικής πορνείας!)
Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ούτε "φυσιολογική"
ούτε "αναπόφευκτη" -έχει αιτίες και λύση!
Σ' ολόκληρο τον κόσμο εδώ και εκατοντάδες χρόνια, τόσο σε περιόδους ειρήνης όσο και πολέμου, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν διακρίσεις και βία από την πολιτεία, την τοπική κοινωνία και την οικογένεια.
Μερικά στατιστικά στοιχεία από τις εκθέσεις των Ην. Εθνών και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας φανερώνουν τη δεινή θέση των γυναικών και στις μέρες μας:
- Τουλάχιστον μία στις τρεις γυναίκες (δηλαδή ένα δισεκατομμύριο γυναίκες) έχει ξυλοκοπηθεί, έχει εξαναγκαστεί να κάνει σεξ ή έχει κακοποιηθεί κατά τη διάρκεια της ζωής της (συνήθως από συγγενή ή γνωστό της).
- Μία στις πέντε γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού στη διάρκεια της ζωής της.
- Στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, το 2% (δηλ. 3 εκατομμύρια) των εργαζομένων γυναικών έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στη δουλειά τους.
- Περισσότερα από 135 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν υποβληθεί σε κλειτοριδεκτομή για να μην απολαμβάνουν το σεξ.
- 600.000 γυναίκες στον Τρίτο Κόσμο πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω γέννας ή έκτρωσης επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη.
- Στους σύγχρονους πολέμους, το 90% των θυμάτων είναι άμαχος πληθυσμός, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά, ενώ ο βιασμός χρησιμοποιείται συστηματικά από τους επιτιθέμενους είτε για την ταπείνωση του εχθρού είτε για λόγους "εθνικής εκκαθάρισης".
- Στις εμπόλεμες ζώνες, το 80% των προσφύγων είναι γυναίκες και παιδιά.
Μορφές
Οι εκδηλώσεις βίας απέναντι στις γυναίκες παίρνουν διαφορετική μορφή ανάλογα με τις κοινωνίες, τις θρησκείες και τις κουλτούρες, αλλά όλα τα στοιχεία και οι μελέτες καταδεικνύουν ότι οι επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του πολέμου κάνουν τις γυναίκες ακόμη πιο ευάλωτες απέναντι σε όλες τις μορφές βίας σήμερα.
Παγκοσμίως, από τα 1,3 δισ. των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, το 70% είναι γυναίκες, και το ποσοστό αυτό αυξάνεται συνεχώς. Από την άλλη μεριά, οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην αγορά εργασίας και στοχεύουν κυρίως στις γυναίκες (απόλυτη ευελιξία, μερική απασχόληση με κατακερματισμένο ωράριο, με δελτίο παροχής υπηρεσιών, προσωρινή, εποχική κ.λπ, με μειωμένη ή ανύπαρκτη κοινωνική ασφάλιση) διευρύνουν ολοένα και περισσότερο την οικονομική και κοινωνική περιθωριοποίηση των γυναικών, επιτείνουν το φόβο και την ανασφάλεια, και μειώνουν τη δυνατότητα συλλογικής αντίδρασης και διεκδίκησης δικαιωμάτων.
Σ' αυτές τις συνθήκες είναι πολύ πιο δύσκολο για τις γυναίκες να αντιδράσουν, τόσο στη βία που δέχονται μέσα στην οικογένεια όσο και στο χώρο δουλειάς ή στον κοινωνικό χώρο. Παρά το γεγονός ότι η βία ή η απειλή βίας διαπερνά όλα τα κοινωνικά στρώματα, είναι πολύ πιο έκθετες και ευάλωτες στη βία οι εργαζόμενες και φτωχές γυναίκες, οι μετανάστριες ή οι γυναίκες πρόσφυγες, που πολύ δύσκολα θα το δημοσιοποιήσουν και ακόμη πιο δύσκολα θα μπορέσουν να αντιδράσουν και να παλέψουν για την εξάλειψή της.
Μία από τις χειρότερες συνέπειες της αυξανόμενης φτώχειας και περιθωριοποίησης των γυναικών είναι το σύγχρονο δουλεμπόριο. Εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια κάθε χρόνο πωλούνται και αγοράζονται στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα είτε ως φτηνό εργατικό δυναμικό, είτε ως νύφες, είτε για τη σεξουαλική τους εκμετάλλευση. Το τελευταίο αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη "εγκληματική επιχείρηση" μετά την παράνομη εμπορία ναρκωτικών και όπλων, με κέρδη που υπολογίζονται σε 8 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο.
Για να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα δεν αρκεί μόνο η ύπαρξη σχετικής νομοθεσίας, που μπορεί να αντιμετωπίζει τα συμπτώματα, αλλά δεν καταργεί τις αιτίες που τα δημιουργούν. Αγώνας ενάντια στη βία σημαίνει μάχη για την οικονομική και κοινωνική ανεξαρτησία όλων των γυναικών, που περνά μέσα από τον αγώνα για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας για όλους.
Το σύγχρονο κράτος , εξακολουθεί να στηρίζεται και να εξοικονομεί τεράστια κέρδη από την απλήρωτη εργασία των γυναικών μέσα στο σπίτι. Το 1995, το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών ανέφερε ότι η απλήρωτη μαζί με την κακοπληρωμένη εργασία των γυναικών ετησίως αντιστοιχεί σε 11 τρισεκατομμύρια δολάρια παγκόσμια! Αυτή είναι προφανώς μια τιμή που ούτε οι κυβερνήσεις δεν είναι πρόθυεςι να πληρώσουν. Γι'αυτό, τα "ιδανικά" της οικογένειας που είναι η "φυσική" ενασχόληση της γυναίκας ξαναέρχονται στην επιφάνεια για να δικαιολογήσουν την όλο και αυξανόμενη καταπίεση, εκμετάλλευση και τις επιθέσεις που δεχόμαστε. Προς το σκοπό αυτό ξαναθυμάται όλα τα αντιδραστικά ιδεολογικά κατασκευάσματα περασμένων εποχών. Η καταπίεση δεν είναι μόνιμο και αναλλοίωτο στοιχείο της ανθρώπινης ιστορίας.
Ό,τι έχει δημιουργηθεί από ανθρώπους, μπορεί και να καταργηθεί από ανθρώπους. Η καταπίεση των γυναικών μπορεί να καταργηθεί, αλλά μόνο αν αλλάξει η οργάνωση της ίδιας της κοινωνίας.
Και ξαναήρθαν στο προσκήνιο με το "δεύτερο κύμα" των γυναικείων κινημάτων που αναπτύχθηκαν τις δεκαετίες του 1960 και 1970.
Σήμερα
Η πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών συγκεκριμενοποιείται άμεσα σήμερα στους αγώνες: στους τόπους δουλειάς και στα συνδικάτα, για να πάψουν οι διακρίσεις σε βάρος μας -που δεν συμφέρουν κανέναν εργαζόμενο. Στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενάντια στο σεξισμό και την ταξική επιλογή που πετάει πρώτα τις γυναίκες έξω. Στις γειτονιές, για παιδικούς σταθμούς, σχολεία, ΚΑΠΗ, χώρους πράσινου για να παίζουν τα παιδιά, κ.λπ. Για να είναι αποτελεσματική πρέπει να δίνεται μαζί με τους άντρες συναδέλφους μας, οι οποίοι ακόμα κι όταν διαφωνούν πρέπει να πειστούν γι'αυτό.
Η απελευθέρωση των γυναικών πρέπει να είναι κεντρικός στόχος του συνδικαλισμού, αν θέλει να σέβεται το όνομά του.
Κυριακή 7 Μαρτίου 2010
ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΡΩΑ ΜΑΝΩΛΗ ΓΛΕΖΟ
ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ
ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Οι χθεσινές διαδηλώσεις των εργατοϋπαλληλικών οργανώσεων κατά των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, για την οποία άλλοι ευθύνονται και πρέπει να πληρώσουν, στρέφονταν και κατά των αθλίων γερμανικών σχολίων κατά του Ελληνικού Λαού, η αιτία των οποίων δεν είναι η ουδέποτε εκφρασθείσα απαίτησή μας «να πληρώσουν οι Γερμανοί τα δικά μας λάθη», αλλά η ζωντανή και λανθάνουσα μνήμη τους για την ένδοξη Αντίστασή μας κατά της βάρβαρης γερμανικής Κατοχής του 1940-1944.
Δυστυχώς ορισμένοι Γερμανοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι –ελπίζουμε όχι και ο Γερμανικός Λαός- μνησικακούν κατά του Λαού μας για την Αντίστασή του και τις συνέπειες που είχε σε βάρος της Γερμανικής εξόρμησης για την υποταγή της Ευρώπης και όχι μόνον.
Εκείνο όμως που μας συντάραξε περισσότερο από τα γερμανικά σχόλια και δημοσιεύματα, ήταν η χτεσινή συμπεριφορά των αστυνομικών κατά του πρώτου ήρωα της Εθνικής μας Αντίστασης, του Μανόλη Γλέζου, που μαζί με τον Απόστολο Σάντα κατέβασαν τη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, πριν περάσει ένας μήνας από την ανάρτησή της. Ο Μανόλης Γλέζος από το 1996 είναι Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και αγωνίζεται για την επίλυση του εθνικού αυτού θέματος, ενώ οι κυβερνήσεις μας αδρανούν. Ασφαλώς οι αστυφύλακες που διέπραξαν το ολέθριο αυτό λάθος δεν γνώριζαν ποιός ήταν ο ασπρομάλλης που κλωτσούσαν, του έριχναν άφθονα ασφυξιογόνα στο πρόσωπο και τον έριξαν λιπόθυμο στο έδαφος και τώρα νοσηλεύεται στην εντατική της καρδιολογικής κλινικής του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» για την αντιμετώπιση των σοβαρών βλαβών που υπέστη στο αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα, αλλά και στα μάτια του. Αυτό όμως δεν είναι ελαφρυντικό των δραστών και των προϊσταμένων τους, πρώτον γιατί τέτοιες βάρβαρες επιθέσεις δεν πρέπει να γίνονται κατά οποιουδήποτε πολίτη και δεύτερον γιατί είναι αδιανόητο να μην αναγνωρίζουν οι αστυνομικοί ποιός είναι ο Μανόλης Γλέζος. Έπρεπε να είχαν διδαχθεί ότι υπάρχουν στη χώρα μας πρόσωπα που κάνοντας το καθήκον τους έγραψαν ιστορία και πρέπει να τα αναγνωρίζουμε, να τα σεβόμαστε και να τα προστατεύουμε.
Αθήνα, 6 Μαρτίου 2010
Ο Αντιπρόεδρος του Ε.Σ.Δ.Γ.Ο.Ε Ο Γενικός Γραμματέας
Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης Ευάγγελος Μαχαίρας
ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Οι χθεσινές διαδηλώσεις των εργατοϋπαλληλικών οργανώσεων κατά των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, για την οποία άλλοι ευθύνονται και πρέπει να πληρώσουν, στρέφονταν και κατά των αθλίων γερμανικών σχολίων κατά του Ελληνικού Λαού, η αιτία των οποίων δεν είναι η ουδέποτε εκφρασθείσα απαίτησή μας «να πληρώσουν οι Γερμανοί τα δικά μας λάθη», αλλά η ζωντανή και λανθάνουσα μνήμη τους για την ένδοξη Αντίστασή μας κατά της βάρβαρης γερμανικής Κατοχής του 1940-1944.
Δυστυχώς ορισμένοι Γερμανοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι –ελπίζουμε όχι και ο Γερμανικός Λαός- μνησικακούν κατά του Λαού μας για την Αντίστασή του και τις συνέπειες που είχε σε βάρος της Γερμανικής εξόρμησης για την υποταγή της Ευρώπης και όχι μόνον.
Εκείνο όμως που μας συντάραξε περισσότερο από τα γερμανικά σχόλια και δημοσιεύματα, ήταν η χτεσινή συμπεριφορά των αστυνομικών κατά του πρώτου ήρωα της Εθνικής μας Αντίστασης, του Μανόλη Γλέζου, που μαζί με τον Απόστολο Σάντα κατέβασαν τη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, πριν περάσει ένας μήνας από την ανάρτησή της. Ο Μανόλης Γλέζος από το 1996 είναι Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και αγωνίζεται για την επίλυση του εθνικού αυτού θέματος, ενώ οι κυβερνήσεις μας αδρανούν. Ασφαλώς οι αστυφύλακες που διέπραξαν το ολέθριο αυτό λάθος δεν γνώριζαν ποιός ήταν ο ασπρομάλλης που κλωτσούσαν, του έριχναν άφθονα ασφυξιογόνα στο πρόσωπο και τον έριξαν λιπόθυμο στο έδαφος και τώρα νοσηλεύεται στην εντατική της καρδιολογικής κλινικής του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» για την αντιμετώπιση των σοβαρών βλαβών που υπέστη στο αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα, αλλά και στα μάτια του. Αυτό όμως δεν είναι ελαφρυντικό των δραστών και των προϊσταμένων τους, πρώτον γιατί τέτοιες βάρβαρες επιθέσεις δεν πρέπει να γίνονται κατά οποιουδήποτε πολίτη και δεύτερον γιατί είναι αδιανόητο να μην αναγνωρίζουν οι αστυνομικοί ποιός είναι ο Μανόλης Γλέζος. Έπρεπε να είχαν διδαχθεί ότι υπάρχουν στη χώρα μας πρόσωπα που κάνοντας το καθήκον τους έγραψαν ιστορία και πρέπει να τα αναγνωρίζουμε, να τα σεβόμαστε και να τα προστατεύουμε.
Αθήνα, 6 Μαρτίου 2010
Ο Αντιπρόεδρος του Ε.Σ.Δ.Γ.Ο.Ε Ο Γενικός Γραμματέας
Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης Ευάγγελος Μαχαίρας
Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010
Αίσχος! Στο νοσοκομείο ο Μανώλης Γλέζος που δέχθηκε χημικά απο τα ΜΑΤ
Σήμερα το μεσημέρι στη διαδήλωση της Αθήνας, τα ΜΑΤ έριξαν χημικά στον ιστορικό ηγέτη Μανώλη Γλέζο ενώ ομάδα διαδηλωτών φωνάζοντας υβριστικά συνθήματα, επιτέθηκε με γιαούρτια και γροθιές στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλο.
Αρχικά ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ δέχθηκε ένα γιαούρτι την ώρα που βρισκόταν στο βήμα απ' όπου θα εκφωνούσε την ομιλία του, στη συνέχεια ένας εκ των συγκεντρωμένων του πέταξε αλεύρι, ενώ εν μέσω αναταραχής ένας άνδρας επιτέθηκε και χειροδίκησε κατά του Παναγόπουλου, ο οποίος και συνεπλάκη με το δράστη της επίθεσης.
Στον «Ευαγγελισμό» μεταφέρθηκε με δύσπνοια και ο Μανώλης Γλέζος ο οποίος σε άλλο σημείο της συγκέντρωσης, στην Πανεπιστημίου, δέχθηκε ψεκασμό με χημικά απο δυνάμεις των ΜΑΤ.
Καταδικάζουμε την επίθεση στον Μανώλη Γλέζο από τα ΜΑΤ που δεν μπορούν να διακρίνουν πρόσωπα και αντιμετωπίζουν τους διαδηλωτές ως εχθρούς. Συμφωνούμε με το ΚΚΕ στο οτι η καταδίκη των θέσεων και του ρόλου της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ πρέπει να είναι με πολιτικά μέσα.
Αντιμέτωποι με τη γκάφα τους, αντιπροσωπεία των αστυνομικών επισκέφθηκε τον Μ. Γλέζο στο νοσοκομείο και του ζήτησαν συγγνώμη για το περιστατικό.
Η αντιπροσωπεία τού επέδωσε και την κάτωθι επιστολή:
«Αγαπητέ Κύριε Γλέζο, με αισθήματα έντονης ανησυχίας και αγανάκτησης πληροφορηθήκαμε ότι κατά τη διάρκεια της ειρηνικής εκδήλωσης διαμαρτυρίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, χρησιμοποιήθηκαν και πάλι συνάδελφοι μας στον άχαρο ρόλο της καταστολής, με αποτέλεσμα να τραυματισθεί ο άνθρωπος σύμβολο των αγώνων του λαού μας, εσείς που έχετε άλλωστε συμπαρασταθεί και στηρίξει τους αγώνες μας. Δεχθείτε τις ειλικρινείς μας ευχές για ταχεία ανάρρωση. Χίλια συγνώμη».
Τα νέα μέτρα, οι κυβερνώντες θα τα υπερασπιστούν με το αίμα μας. Κυριολεκτικά όμως. Μόνη λύση οι διαρκείς μας αγώνες.
(η φωτογραφία από το Εθνος)
Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010
.JPG)
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010
.jpg)
.JPG)
ΨΗΦΙΣΜΑ – ΚΑΛΕΣΜΑ
ΛΑΪΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΓΙΑ ΛΑΪΚΗ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ & ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ΨΗΦΙΣΜΑ - ΚΑΛΕΣΜΑ
Για ένα παλλαϊκό κίνημα αλληλεγγύης - Για ένα πανεθνικό κίνημα αυτοδιάθεσης
Αντιμετωπίζοντας τις καταστροφικές συνέπειες της Συνθήκης του Μάαστριχτ και εν μέσω της μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης, που προκάλεσαν και αξιοποιούν υπέρ του υπερεθνικού κεφαλαίου τα κυρίαρχα συγκροτήματα εξουσίας με τις πολιτικές της παγκόσμιας απορρύθμισης, καλούμαστε να τοποθετηθούμε απέναντι στα θεμελιώδη προβλήματα της κοινωνίας.
Σήμερα, μετά την ανατροπή του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και την αυτοδιάψευση του νεοφιλελευθερισμού, σε όλο σχεδόν τον πλανήτη κυριαρχεί ένας άγριος καπιταλισμός, που καταστρέφει κοινωνικά αγαθά, ανθρώπινες υπάρξεις, εθνικές ταυτότητες και ιδιαιτερότητες, είτε με την εμπορευματοποίησή τους, είτε με την απώθησή τους στο περιθώριο των εξελίξεων.
Είναι δια γυμνού οφθαλμού ορατό ότι από τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις, ο πραγματικά ωφελημένος είναι η ολιγαρχία. Το αποτέλεσμα των οικονομικών και πολιτικών δράσεών της είναι εμφανές: Εθνικές υποχωρήσεις, απαξίωση δημοσίων επιχειρήσεων σε βαθμό σχεδόν πτώχευσης, αποσάθρωση του ΕΣΥ και του Ασφαλιστικού Συστήματος, αποδιοργάνωση της παραγωγικής υποδομής, φυγή στο εξωτερικό κεφαλαίων, ασφυξία των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (μ.Μ.Ε.), ασυδοσία των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας (Μ.Μ.Ε.), αδιαφάνεια και καταχρήσεις στα δημόσια έργα, σκανδαλολογία - σκανδαλολαγνεία, για να συσκοτιστεί η ουσία των πραγμάτων και να εμπεδωθεί η συστηματικά προβαλλόμενη άποψη ότι όλοι είναι ίδιοι.
Μόνη απάντηση σε αυτή την εθνική, όσο και διεθνή κρίση, είναι να ενωθούν οι ευρύτατες δυνάμεις της κοινωνίας,για να αλλάζει η φορά, από την ασυδοσία των κερδοσκόπων, στην κατεύθυνση της δημοκρατικά αυτορρυθμιζόμενης κοινωνίας και οικονομίας. Αυτό συνεπάγεται αλλαγή στις δομές της οικονομίας και τις λειτουργίες της πολιτικής. Προϋποθέτει υπέρβαση του ολιγαρχικού - αυταρχικού τρόπου λειτουργίας των θεσμών – και των κομμάτων, τα οποία οφείλουν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να διαμορφώσουν προτάσεις διεξόδου, προτάσεις προοπτικής. Για μία τέτοια πορεία, χρειαζόμαστε μία Εναλλακτική Δράση, ενεργών και υπεύθυνων πολιτών. Η Εναλλακτική μας πρόταση συντίθεται με τέσσερα βήματα: Α. Προτάσσουμε την προοδευτική στροφή της κοινωνίας, σε αντιπαράθεση με τις δυνάμεις νομής της εξουσίας και τον διπολικό κυβερνητισμό. Πρώτα ο Λαός, ύστερα οι πολιτικοί. Β. Θεωρούμε ως προϋπόθεση: α) Τη Δημοκρατική Κοινωνική Ανασυγκρότηση, (αντιστροφή της νεοφιλελεύθερης απορρύθμισης στην οικονομία και στους θεσμούς), β) την Ανατροπή της Κρίσης και της Παρακμής, γ) την Ανάπτυξη με Αλληλεγγύη, στην κατεύθυνση της Κοινωνικής Δικαιοσύνης και αυτοδιάθεσης. Γ. Ενδιάμεσο στόχο θέτουμε: Την Ενεργοποίηση - Ενότητα - Δημιουργική Πρωτοβουλία των πολιτών. Μία συμμαχία κοινωνικών φορέων και κινήσεων πολιτών, εργαζομένων, παραγωγών και καταναλωτών που θα λειτουργεί ως προωθητική δύναμη, έμπνευσης και παρακίνησης για εθνικούς και λαϊκούς στόχους. Δ. Το Νέο αυτό Κίνημα, με χαρακτηριστικά λαϊκής, πατριωτικής και οικολογικής συσπείρωσης, θα προκύψει από την ευρύτατη σύγκλιση πολλών φορέων, αλλά μπορεί και πρέπει να αρχίσει και με αυτοοργανωμένες ομάδες νέων κατηγοριών, που αναδύονται από τη σύγχρονη γενικευμένη κρίση. Κατηγοριών, όπως μικροί παραγωγοί, δανειολήπτες, ανασφάλιστοι και “αυταπασχολούμενοι” εργάτες, άστεγοι, επιτροπές κοινής δράσης εργαζομένων - συνταξούχων - καταναλωτών, κινήσεις για την τοπική κοινωνία και την τοπική ανάπτυξη. Με μία τέτοια οργανική σύνθεση, το νέο αυτό κίνημα (νέο στον προσανατολισμό και τις μεθόδους) θα μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες που να υπερασπίζονται τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά, να ματαιώνουν τα σχέδια των κερδοσκόπων και των πολιτικών τους εκφραστών και να στηρίζουν τα λαϊκά στρώματα, προωθώντας ένα άλλο Αναπτυξιακό Πρότυπο, μία Συμμαχία Ανασυγκρότησης της Κοινωνίας, ανατροπής της Απορρύθμισης, της Παρακμής και της Εθνικής Παραίτησης. Οι πραγματικά προοδευτικές δυνάμεις καταξιώνονται με την Εναλλακτική Δράση τους στην Κοινωνία, στην καθημερινή πράξη. Υπέρβαση των παραδοσιακών μεθόδων (υποψηφιότητες, κομματικές οργανώσεις, εξωραϊστικοί σύλλογοι κ.τ.λ.). Αξιοποίηση του λαϊκού αυθορμητισμού, σε όλα τα θέματα, κατά το πρότυπο των ιστορικών αναγεννητικών ρευμάτων του λαού μας, όπως το κίνημα του δημοτικισμού, η Εθνική Αντίσταση, ο ξεσηκωμός για την Παιδεία και την Κύπρο, η αντιδικτατορική ενότητα, οι κοινωνικοί αγώνες μετά την Μεταπολίτευση.
Καταξιώνονται ακόμη με την Εναλλακτική Δράση και στην Οικονομία.
Στήριξη των μ.Μ.Ε., δημιουργία εταιρειών λαϊκής βάσης, συνεταιρισμών, ομαδικών καλλιεργειών και κοινοπραξιών, πρωτοβουλίες των εργαζομένων για ματαίωση του αφελληνισμού βιώσιμων επιχειρήσεων, ενίσχυση πρωτοβουλιών για αξιοποίηση παραγωγικών δυνατοτήτων, ιδίως στην επαρχία και στον άξονα Θράκης – Αιγαίου – Κύπρου.
Εάν η χώρα και ο λαός δικαιούνται και αξίζουν τον αυτοπροσδιορισμό τους, εθνική ακεραιότητα και κοινωνική απελευθέρωση, τότε η κλιμάκωση μιας διαρκούς προσπάθειας Εναλλακτικής Δράσης για Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη του συνόλου, είναι αυτονόητη.
Πρώτο και αναγκαίο βήμα, για κάθε συνειδητό ενεργό πολίτη, είναι η κοινωνική άμυνα. Η αλληλεγγύη, για προάσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών, στην καθημερινή ζωή, συνιστά ένα ολόκληρο ξεχωριστό κίνημα (αντιμετώπιση των επιπτώσεων της ανεργίας, φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού, διεκδίκηση ελεύθερων χώρων και κοινωνικών υποδομών, οικολογική επαγρύπνηση, δικαιώματα του καταναλωτή κ.ά.) Η αυτοοργάνωση, για ανάπτυξη των εγχώριων παραγωγικών πηγών, με αλληλεγγύη στο κόστος, αλλά και στην κατανομή του προϊόντος, αποτελεί ένα πεδίο, που ώς τώρα θεωρείται ότι ανήκει αποκλειστικά στην Επιχειρηματική Πρωτοβουλία, ενώ οι πολίτες (παραγωγοί και καταναλωτές) «διαπαιδαγωγούνται» με όλα τα μέσα, να παραμένουν σταθερά παθητικοί. Οι πρωτοβουλίες μας πρέπει να έχουν υπερκομματικό χαρακτήρα, ώστε να μη παγιδεύονται με “ιδεολογικά” ή μικροπολιτικά προσχήματα. Ανάλογα δε με το βαθμό όξυνσης του κάθε προβλήματος, μπορούν να δημιουργούνται κοινές δράσεις συλλόγων, φορέων, ή και συνδικάτων, κομμάτων, επιστημονικών ενώσεων κ.τ.λ., ώστε να αδυνατίζει η προσπάθεια περιθωριοποίησης του λαού, η αλλοίωση της ταυτότητάς του και ο αφελληνισμός της χώρας και να ενισχύεται το ρεύμα της δημιουργίας, της ανάπτυξης, της εθνικής και κοινωνικής συνοχής. Η “ΛΑΪΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ” διακηρύσσει το σταθερό ενδιαφέρον της για διάλογο ή και συνεργασία με άλλες συγγενείς κινήσεις, καθώς και για την πορεία των μεγάλων κοινωνικών και εθνικών θεμάτων, που μπορούν να επηρεάσουν καθοριστικά το μέλλον της χώρας και την ποιότητα της ζωής και της δημοκρατίας μας.
Δεκέμβρης 2009
Η Συντονιστική Επιτροπή
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΓΙΑ ΛΑΪΚΗ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ & ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ΨΗΦΙΣΜΑ - ΚΑΛΕΣΜΑ
Για ένα παλλαϊκό κίνημα αλληλεγγύης - Για ένα πανεθνικό κίνημα αυτοδιάθεσης
Αντιμετωπίζοντας τις καταστροφικές συνέπειες της Συνθήκης του Μάαστριχτ και εν μέσω της μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης, που προκάλεσαν και αξιοποιούν υπέρ του υπερεθνικού κεφαλαίου τα κυρίαρχα συγκροτήματα εξουσίας με τις πολιτικές της παγκόσμιας απορρύθμισης, καλούμαστε να τοποθετηθούμε απέναντι στα θεμελιώδη προβλήματα της κοινωνίας.
Σήμερα, μετά την ανατροπή του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και την αυτοδιάψευση του νεοφιλελευθερισμού, σε όλο σχεδόν τον πλανήτη κυριαρχεί ένας άγριος καπιταλισμός, που καταστρέφει κοινωνικά αγαθά, ανθρώπινες υπάρξεις, εθνικές ταυτότητες και ιδιαιτερότητες, είτε με την εμπορευματοποίησή τους, είτε με την απώθησή τους στο περιθώριο των εξελίξεων.
Είναι δια γυμνού οφθαλμού ορατό ότι από τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις, ο πραγματικά ωφελημένος είναι η ολιγαρχία. Το αποτέλεσμα των οικονομικών και πολιτικών δράσεών της είναι εμφανές: Εθνικές υποχωρήσεις, απαξίωση δημοσίων επιχειρήσεων σε βαθμό σχεδόν πτώχευσης, αποσάθρωση του ΕΣΥ και του Ασφαλιστικού Συστήματος, αποδιοργάνωση της παραγωγικής υποδομής, φυγή στο εξωτερικό κεφαλαίων, ασφυξία των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (μ.Μ.Ε.), ασυδοσία των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας (Μ.Μ.Ε.), αδιαφάνεια και καταχρήσεις στα δημόσια έργα, σκανδαλολογία - σκανδαλολαγνεία, για να συσκοτιστεί η ουσία των πραγμάτων και να εμπεδωθεί η συστηματικά προβαλλόμενη άποψη ότι όλοι είναι ίδιοι.
Μόνη απάντηση σε αυτή την εθνική, όσο και διεθνή κρίση, είναι να ενωθούν οι ευρύτατες δυνάμεις της κοινωνίας,για να αλλάζει η φορά, από την ασυδοσία των κερδοσκόπων, στην κατεύθυνση της δημοκρατικά αυτορρυθμιζόμενης κοινωνίας και οικονομίας. Αυτό συνεπάγεται αλλαγή στις δομές της οικονομίας και τις λειτουργίες της πολιτικής. Προϋποθέτει υπέρβαση του ολιγαρχικού - αυταρχικού τρόπου λειτουργίας των θεσμών – και των κομμάτων, τα οποία οφείλουν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να διαμορφώσουν προτάσεις διεξόδου, προτάσεις προοπτικής. Για μία τέτοια πορεία, χρειαζόμαστε μία Εναλλακτική Δράση, ενεργών και υπεύθυνων πολιτών. Η Εναλλακτική μας πρόταση συντίθεται με τέσσερα βήματα: Α. Προτάσσουμε την προοδευτική στροφή της κοινωνίας, σε αντιπαράθεση με τις δυνάμεις νομής της εξουσίας και τον διπολικό κυβερνητισμό. Πρώτα ο Λαός, ύστερα οι πολιτικοί. Β. Θεωρούμε ως προϋπόθεση: α) Τη Δημοκρατική Κοινωνική Ανασυγκρότηση, (αντιστροφή της νεοφιλελεύθερης απορρύθμισης στην οικονομία και στους θεσμούς), β) την Ανατροπή της Κρίσης και της Παρακμής, γ) την Ανάπτυξη με Αλληλεγγύη, στην κατεύθυνση της Κοινωνικής Δικαιοσύνης και αυτοδιάθεσης. Γ. Ενδιάμεσο στόχο θέτουμε: Την Ενεργοποίηση - Ενότητα - Δημιουργική Πρωτοβουλία των πολιτών. Μία συμμαχία κοινωνικών φορέων και κινήσεων πολιτών, εργαζομένων, παραγωγών και καταναλωτών που θα λειτουργεί ως προωθητική δύναμη, έμπνευσης και παρακίνησης για εθνικούς και λαϊκούς στόχους. Δ. Το Νέο αυτό Κίνημα, με χαρακτηριστικά λαϊκής, πατριωτικής και οικολογικής συσπείρωσης, θα προκύψει από την ευρύτατη σύγκλιση πολλών φορέων, αλλά μπορεί και πρέπει να αρχίσει και με αυτοοργανωμένες ομάδες νέων κατηγοριών, που αναδύονται από τη σύγχρονη γενικευμένη κρίση. Κατηγοριών, όπως μικροί παραγωγοί, δανειολήπτες, ανασφάλιστοι και “αυταπασχολούμενοι” εργάτες, άστεγοι, επιτροπές κοινής δράσης εργαζομένων - συνταξούχων - καταναλωτών, κινήσεις για την τοπική κοινωνία και την τοπική ανάπτυξη. Με μία τέτοια οργανική σύνθεση, το νέο αυτό κίνημα (νέο στον προσανατολισμό και τις μεθόδους) θα μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες που να υπερασπίζονται τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά, να ματαιώνουν τα σχέδια των κερδοσκόπων και των πολιτικών τους εκφραστών και να στηρίζουν τα λαϊκά στρώματα, προωθώντας ένα άλλο Αναπτυξιακό Πρότυπο, μία Συμμαχία Ανασυγκρότησης της Κοινωνίας, ανατροπής της Απορρύθμισης, της Παρακμής και της Εθνικής Παραίτησης. Οι πραγματικά προοδευτικές δυνάμεις καταξιώνονται με την Εναλλακτική Δράση τους στην Κοινωνία, στην καθημερινή πράξη. Υπέρβαση των παραδοσιακών μεθόδων (υποψηφιότητες, κομματικές οργανώσεις, εξωραϊστικοί σύλλογοι κ.τ.λ.). Αξιοποίηση του λαϊκού αυθορμητισμού, σε όλα τα θέματα, κατά το πρότυπο των ιστορικών αναγεννητικών ρευμάτων του λαού μας, όπως το κίνημα του δημοτικισμού, η Εθνική Αντίσταση, ο ξεσηκωμός για την Παιδεία και την Κύπρο, η αντιδικτατορική ενότητα, οι κοινωνικοί αγώνες μετά την Μεταπολίτευση.
Καταξιώνονται ακόμη με την Εναλλακτική Δράση και στην Οικονομία.
Στήριξη των μ.Μ.Ε., δημιουργία εταιρειών λαϊκής βάσης, συνεταιρισμών, ομαδικών καλλιεργειών και κοινοπραξιών, πρωτοβουλίες των εργαζομένων για ματαίωση του αφελληνισμού βιώσιμων επιχειρήσεων, ενίσχυση πρωτοβουλιών για αξιοποίηση παραγωγικών δυνατοτήτων, ιδίως στην επαρχία και στον άξονα Θράκης – Αιγαίου – Κύπρου.
Εάν η χώρα και ο λαός δικαιούνται και αξίζουν τον αυτοπροσδιορισμό τους, εθνική ακεραιότητα και κοινωνική απελευθέρωση, τότε η κλιμάκωση μιας διαρκούς προσπάθειας Εναλλακτικής Δράσης για Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη του συνόλου, είναι αυτονόητη.
Πρώτο και αναγκαίο βήμα, για κάθε συνειδητό ενεργό πολίτη, είναι η κοινωνική άμυνα. Η αλληλεγγύη, για προάσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών, στην καθημερινή ζωή, συνιστά ένα ολόκληρο ξεχωριστό κίνημα (αντιμετώπιση των επιπτώσεων της ανεργίας, φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού, διεκδίκηση ελεύθερων χώρων και κοινωνικών υποδομών, οικολογική επαγρύπνηση, δικαιώματα του καταναλωτή κ.ά.) Η αυτοοργάνωση, για ανάπτυξη των εγχώριων παραγωγικών πηγών, με αλληλεγγύη στο κόστος, αλλά και στην κατανομή του προϊόντος, αποτελεί ένα πεδίο, που ώς τώρα θεωρείται ότι ανήκει αποκλειστικά στην Επιχειρηματική Πρωτοβουλία, ενώ οι πολίτες (παραγωγοί και καταναλωτές) «διαπαιδαγωγούνται» με όλα τα μέσα, να παραμένουν σταθερά παθητικοί. Οι πρωτοβουλίες μας πρέπει να έχουν υπερκομματικό χαρακτήρα, ώστε να μη παγιδεύονται με “ιδεολογικά” ή μικροπολιτικά προσχήματα. Ανάλογα δε με το βαθμό όξυνσης του κάθε προβλήματος, μπορούν να δημιουργούνται κοινές δράσεις συλλόγων, φορέων, ή και συνδικάτων, κομμάτων, επιστημονικών ενώσεων κ.τ.λ., ώστε να αδυνατίζει η προσπάθεια περιθωριοποίησης του λαού, η αλλοίωση της ταυτότητάς του και ο αφελληνισμός της χώρας και να ενισχύεται το ρεύμα της δημιουργίας, της ανάπτυξης, της εθνικής και κοινωνικής συνοχής. Η “ΛΑΪΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ” διακηρύσσει το σταθερό ενδιαφέρον της για διάλογο ή και συνεργασία με άλλες συγγενείς κινήσεις, καθώς και για την πορεία των μεγάλων κοινωνικών και εθνικών θεμάτων, που μπορούν να επηρεάσουν καθοριστικά το μέλλον της χώρας και την ποιότητα της ζωής και της δημοκρατίας μας.
Δεκέμβρης 2009
Η Συντονιστική Επιτροπή
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)