Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

ΑΠΕΡΓΙΑ 10 ΦΛΕΒΑΡΗ

ΑΠΕΡΓΙΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ

ΨΗΦΙΣΜΑ – ΚΑΛΕΣΜΑ

ΛΑΪΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΓΙΑ ΛΑΪΚΗ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ & ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ


ΨΗΦΙΣΜΑ - ΚΑΛΕΣΜΑ
Για ένα παλλαϊκό κίνημα αλληλεγγύης - Για ένα πανεθνικό κίνημα αυτοδιάθεσης

Αντιμετωπίζοντας τις καταστροφικές συνέπειες της Συνθήκης του Μάαστριχτ και εν μέσω της μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης, που προκάλεσαν και αξιοποιούν υπέρ του υπερεθνικού κεφαλαίου τα κυρίαρχα συγκροτήματα εξουσίας με τις πολιτικές της παγκόσμιας απορρύθμισης, καλούμαστε να τοποθετηθούμε απέναντι στα θεμελιώδη προβλήματα της κοινωνίας.
Σήμερα, μετά την ανατροπή του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και την αυτοδιάψευση του νεοφιλελευθερισμού, σε όλο σχεδόν τον πλανήτη κυριαρχεί ένας άγριος καπιταλισμός, που καταστρέφει κοινωνικά αγαθά, ανθρώπινες υπάρξεις, εθνικές ταυτότητες και ιδιαιτερότητες, είτε με την εμπορευματοποίησή τους, είτε με την απώθησή τους στο περιθώριο των εξελίξεων.
Είναι δια γυμνού οφθαλμού ορατό ότι από τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις, ο πραγματικά ωφελημένος είναι η ολιγαρχία. Το αποτέλεσμα των οικονομικών και πολιτικών δράσεών της είναι εμφανές: Εθνικές υποχωρήσεις, απαξίωση δημοσίων επιχειρήσεων σε βαθμό σχεδόν πτώχευσης, αποσάθρωση του ΕΣΥ και του Ασφαλιστικού Συστήματος, αποδιοργάνωση της παραγωγικής υποδομής, φυγή στο εξωτερικό κεφαλαίων, ασφυξία των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (μ.Μ.Ε.), ασυδοσία των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας (Μ.Μ.Ε.), αδιαφάνεια και καταχρήσεις στα δημόσια έργα, σκανδαλολογία - σκανδαλολαγνεία, για να συσκοτιστεί η ουσία των πραγμάτων και να εμπεδωθεί η συστηματικά προβαλλόμενη άποψη ότι όλοι είναι ίδιοι.
Μόνη απάντηση σε αυτή την εθνική, όσο και διεθνή κρίση, είναι να ενωθούν οι ευρύτατες δυνάμεις της κοινωνίας,για να αλλάζει η φορά, από την ασυδοσία των κερδοσκόπων, στην κατεύθυνση της δημοκρατικά αυτορρυθμιζόμενης κοινωνίας και οικονομίας. Αυτό συνεπάγεται αλλαγή στις δομές της οικονομίας και τις λειτουργίες της πολιτικής. Προϋποθέτει υπέρβαση του ολιγαρχικού - αυταρχικού τρόπου λειτουργίας των θεσμών – και των κομμάτων, τα οποία οφείλουν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να διαμορφώσουν προτάσεις διεξόδου, προτάσεις προοπτικής. Για μία τέτοια πορεία, χρειαζόμαστε μία Εναλλακτική Δράση, ενεργών και υπεύθυνων πολιτών. Η Εναλλακτική μας πρόταση συντίθεται με τέσσερα βήματα: Α. Προτάσσουμε την προοδευτική στροφή της κοινωνίας, σε αντιπαράθεση με τις δυνάμεις νομής της εξουσίας και τον διπολικό κυβερνητισμό. Πρώτα ο Λαός, ύστερα οι πολιτικοί. Β. Θεωρούμε ως προϋπόθεση: α) Τη Δημοκρατική Κοινωνική Ανασυγκρότηση, (αντιστροφή της νεοφιλελεύθερης απορρύθμισης στην οικονομία και στους θεσμούς), β) την Ανατροπή της Κρίσης και της Παρακμής, γ) την Ανάπτυξη με Αλληλεγγύη, στην κατεύθυνση της Κοινωνικής Δικαιοσύνης και αυτοδιάθεσης. Γ. Ενδιάμεσο στόχο θέτουμε: Την Ενεργοποίηση - Ενότητα - Δημιουργική Πρωτοβουλία των πολιτών. Μία συμμαχία κοινωνικών φορέων και κινήσεων πολιτών, εργαζομένων, παραγωγών και καταναλωτών που θα λειτουργεί ως προωθητική δύναμη, έμπνευσης και παρακίνησης για εθνικούς και λαϊκούς στόχους. Δ. Το Νέο αυτό Κίνημα, με χαρακτηριστικά λαϊκής, πατριωτικής και οικολογικής συσπείρωσης, θα προκύψει από την ευρύτατη σύγκλιση πολλών φορέων, αλλά μπορεί και πρέπει να αρχίσει και με αυτοοργανωμένες ομάδες νέων κατηγοριών, που αναδύονται από τη σύγχρονη γενικευμένη κρίση. Κατηγοριών, όπως μικροί παραγωγοί, δανειολήπτες, ανασφάλιστοι και “αυταπασχολούμενοι” εργάτες, άστεγοι, επιτροπές κοινής δράσης εργαζομένων - συνταξούχων - καταναλωτών, κινήσεις για την τοπική κοινωνία και την τοπική ανάπτυξη. Με μία τέτοια οργανική σύνθεση, το νέο αυτό κίνημα (νέο στον προσανατολισμό και τις μεθόδους) θα μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες που να υπερασπίζονται τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά, να ματαιώνουν τα σχέδια των κερδοσκόπων και των πολιτικών τους εκφραστών και να στηρίζουν τα λαϊκά στρώματα, προωθώντας ένα άλλο Αναπτυξιακό Πρότυπο, μία Συμμαχία Ανασυγκρότησης της Κοινωνίας, ανατροπής της Απορρύθμισης, της Παρακμής και της Εθνικής Παραίτησης. Οι πραγματικά προοδευτικές δυνάμεις καταξιώνονται με την Εναλλακτική Δράση τους στην Κοινωνία, στην καθημερινή πράξη. Υπέρβαση των παραδοσιακών μεθόδων (υποψηφιότητες, κομματικές οργανώσεις, εξωραϊστικοί σύλλογοι κ.τ.λ.). Αξιοποίηση του λαϊκού αυθορμητισμού, σε όλα τα θέματα, κατά το πρότυπο των ιστορικών αναγεννητικών ρευμάτων του λαού μας, όπως το κίνημα του δημοτικισμού, η Εθνική Αντίσταση, ο ξεσηκωμός για την Παιδεία και την Κύπρο, η αντιδικτατορική ενότητα, οι κοινωνικοί αγώνες μετά την Μεταπολίτευση.
Καταξιώνονται ακόμη με την Εναλλακτική Δράση και στην Οικονομία.
Στήριξη των μ.Μ.Ε., δημιουργία εταιρειών λαϊκής βάσης, συνεταιρισμών, ομαδικών καλλιεργειών και κοινοπραξιών, πρωτοβουλίες των εργαζομένων για ματαίωση του αφελληνισμού βιώσιμων επιχειρήσεων, ενίσχυση πρωτοβουλιών για αξιοποίηση παραγωγικών δυνατοτήτων, ιδίως στην επαρχία και στον άξονα Θράκης – Αιγαίου – Κύπρου.
Εάν η χώρα και ο λαός δικαιούνται και αξίζουν τον αυτοπροσδιορισμό τους, εθνική ακεραιότητα και κοινωνική απελευθέρωση, τότε η κλιμάκωση μιας διαρκούς προσπάθειας Εναλλακτικής Δράσης για Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη του συνόλου, είναι αυτονόητη.
Πρώτο και αναγκαίο βήμα, για κάθε συνειδητό ενεργό πολίτη, είναι η κοινωνική άμυνα. Η αλληλεγγύη, για προάσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών, στην καθημερινή ζωή, συνιστά ένα ολόκληρο ξεχωριστό κίνημα (αντιμετώπιση των επιπτώσεων της ανεργίας, φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού, διεκδίκηση ελεύθερων χώρων και κοινωνικών υποδομών, οικολογική επαγρύπνηση, δικαιώματα του καταναλωτή κ.ά.) Η αυτοοργάνωση, για ανάπτυξη των εγχώριων παραγωγικών πηγών, με αλληλεγγύη στο κόστος, αλλά και στην κατανομή του προϊόντος, αποτελεί ένα πεδίο, που ώς τώρα θεωρείται ότι ανήκει αποκλειστικά στην Επιχειρηματική Πρωτοβουλία, ενώ οι πολίτες (παραγωγοί και καταναλωτές) «διαπαιδαγωγούνται» με όλα τα μέσα, να παραμένουν σταθερά παθητικοί. Οι πρωτοβουλίες μας πρέπει να έχουν υπερκομματικό χαρακτήρα, ώστε να μη παγιδεύονται με “ιδεολογικά” ή μικροπολιτικά προσχήματα. Ανάλογα δε με το βαθμό όξυνσης του κάθε προβλήματος, μπορούν να δημιουργούνται κοινές δράσεις συλλόγων, φορέων, ή και συνδικάτων, κομμάτων, επιστημονικών ενώσεων κ.τ.λ., ώστε να αδυνατίζει η προσπάθεια περιθωριοποίησης του λαού, η αλλοίωση της ταυτότητάς του και ο αφελληνισμός της χώρας και να ενισχύεται το ρεύμα της δημιουργίας, της ανάπτυξης, της εθνικής και κοινωνικής συνοχής. Η “ΛΑΪΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ” διακηρύσσει το σταθερό ενδιαφέρον της για διάλογο ή και συνεργασία με άλλες συγγενείς κινήσεις, καθώς και για την πορεία των μεγάλων κοινωνικών και εθνικών θεμάτων, που μπορούν να επηρεάσουν καθοριστικά το μέλλον της χώρας και την ποιότητα της ζωής και της δημοκρατίας μας.


Δεκέμβρης 2009
Η Συντονιστική Επιτροπή